Een groot deel van zijn familie is op het moment in Turkije. En alleen winters in Nederland. Zijn familie is heel oudewets en vinden dat hij met een Turkse vrouw hoort te trouwen. Ze hebben niks tegen mij persoonlijk maar vinden mij niet geschikt omdat ik Nederlandse ben. Ik heb al vaak met hen gepraat maar dat helpt niet, meestal negeren ze me. Ze dachten dat hij vanzelf zijn leven zou oppakken en dan verder gaan met een turkse vrouw (ze zagen mij als een " vriendinnetje "tussendoor zelfs nog na 4 jaar relatie) en hadden dit niet verwacht.. Nu zijn ze dus boos. Ze praten niet met mij; negeren mij behalve zijn broer maar die heeft geen problemen ; is modern woont al lang in Nederland maar kan ook weinig helpen. Ik ken genoeg Turken die wel makkelijk zijn met een Nederlandse vrouw in de familie maar zijn familie niet; ik ben gewoon niet goed genoeg voor hun zoon en ze balen nu echt dat ik zwanger ben en " straffen " hem daarvoor. Hij komt wel steeds voor mij op maar dat helpt nu ook niet meer. Ik heb turkse lessen gevolgd om met hun in hun eigen taal te praten met dan lachen ze me uit als ik een woord verkeerd uitspreek. Ik ben altijd vriendelijk en netjes tegen hun en ze zeggen ook tegen hem dat ik geen verkeerd persoon ben... maar ja ... ik ben nu eenmaal geen Turk dus niet goed genoeg.
Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen Fitty! Ik vond het bij je eerdere berichten al zo erg voor je, en ik ben bang dat hij is gezwicht onder de druk van zijn familie. Heb het helaas al heel vaak gehoord/meegemaakt dat de Nederlandse vriendin niet geaccepteerd werd en de man dan uiteindelijk de druk niet meer aan kon en "er vandoor ging". Als ik het zo lees over jullie contact, het geven van cadeaus aan jou etc.. dan is de liefde er van zijn kant nog wel. Zoiets doe je nl niet uit plichtsgevoel. Dan zou ie andere dingen doen denk ik... Probeer voor jezelf uit te vinden of je het op dit moment aan kunt om hem te blijven zien. Je moet ook om jullie kindje denken en natuurlijk je eigen gezondheid. Je kunt altijd tegen hem zeggen dat je alle lieve dingen (eigenlijk dus de onduidelijkheid) niet trekt op het moment en dat je tijd nodig hebt. Hij heeft tenslotte kenbaar gemaakt niet meer verder te willen/kunnen, dan moet hij ook accepteren dat jij nu iets meer ruimte nodig hebt. Ik zou niet het contact helemaal verbreken, hou hem op de hoogte hoe het met je zwangerschap en jullie kindje gaat. En laat hem desnoods bij de bevalling, het is tenslotte zijn kindje, en neem aan dat jullie geen knallende ruzie hebben als hij je rug nog masseert. Maar wees wel duidelijk in wat je wilt. Beetje ervaring met Turkse mannen, en mijn ervaring is dat je duidelijk moet zijn en niet gelijk een oplossing moet willen weten. Wij Hollandse dames praten nét iets makkelijker over dingen als gevoelens etc, en willen graag overal direct een antwoord op. Maar ik denk echt dat het de familie is waar hij voor gezwicht is Neem de tijd!
Dat denk ik ook. We hebben geen ruzie, en eigenlijk is er niet veel veranderd alleen wonen we nu niet samen. Hij is zo lief en behulpzaam dat ik het moeilijk vind hem helemaal niet meer te zien. Maar het is nu zo onduidelijk allemaal dat ik ook niet weet wat de toekomst brengt.