hoi bianca79 en iedereen ik heb gisteren nog een keer gebeld naar zijn vrouw en ik vroeg toen of ze nog met me vader had gepraat en ze zei van ja heb ik en ik zo en was het positief of negatief ze zei van ja dat weet ik niet dat heeft hij niet gezegt ik zo hu dat kan toch niet,, zei zo je moet gewoon afwachten hij moet nog nadenken. ik was zo boos, dus toen heb ik gezegt 20 jaar geleden moest hij toch ook niet nadenken of hij een kind wou dan had hij zijn stokje maar bij hem moeten laten, mijn vader heeft 5 jaar geleden het kontact verbroken, me man zei dat die vrouw wel eens kan liegen omdat ik zelf niet me vader aan de lijn krijg,
Ik zou het even laten rusten en die vrouw niet meer bellen. Van haar krijg je toch geen normaal antwoord, en ik rijg ook een beetje het idee dat ze jou niet (geheel) de waarheid vertelt. Probeer over een weekje of 2 gewoon nog een keer naar zijn werk te bellen en zie wat er dan gebeurd! Heel veel succes
ik vind het heel erg rot voor je. en ik zou ook niet klakkeloos aannemen wat die vrouw zegt.' je vader kan toch best zelf zeggen of hij contact wilt? zo niet dan weet je dat tenminste zeker. ik zou als je hem graag wilt spreken er gewoon heen gaan.
Als ik kijk naar hoe dat toen met mijn man en zijn dochter gegaan is: als ze 4 dagen later had gebeld en had gezegd dat hij dan "z´n stokje maar bij zich had moeten houden" dan had ze het kunnen schudden. Mijn man wist het ook niet zo a la minute. En hij heeft wel met meer vrouwen gevreeën zonder dat hij er een kind mee wou. Vrijen doen veel mensen ook om het lekkere. Dus ja, als zij hem zo onder druk had gezet, dan had ik op hem in kunnen praten wat ik wilde, maar zo´n dwingerij werkt averechts. Maar goed, iedereen is anders, misschien werkt pushen bij jouw vader wel heel goed, dat kan ook. Ik zou niet zo snel die vrouw afkammen, je weet helemaal niet hoe zij misschien op hem in aan ´t praten is om hem over te halen.
ok ik weet nu even niet wat ik lees.... Toevallig had ik het er van de week nog over.. En zag ik het in een flits ook hierbij komen.. Aller eerst erg rot voor je dat je vader er niet was in je leven.. Maar je moet heel goed begrijpen dat je vader er even rustig de tijd ervoor moet nemen... Ook al is hij degene die het contact verbroken heeft. misschien heeft hij ook wel tijd nodig om het contact op te pikken... Dit kan best wel tijd in beslag nemen omdat je niet weet hoe je vader erover denkt.. Dit kan dus een jaar duren nog, 1 dag, 2 dagen. Het enige wat ik wil zeggen is dat je geduld moet hebben.. Je bent een volwassen vrouw, hij is al een geringe tijd niet in je leven geweest.. dus maak je niet druk om die paar dagen...( of langer) hem een ultimatum geven lijkt me niet eerlijk.. "ik geef hem tot zondag en zo niet dan weet ik genoeg " Wees geduldig en ga verder met je leven.. Geniet van je man en straks van je kindje.. En neemt je vader dalijk contact met je op... Wees dan blij en ontvang hem met open armen.. Jij heb de eerste stap gezet...... Liefs Sal
Hallo Parel, Wat een vervelende situatie voor je zeg! Ik zou je vader een brief sturen, op die manier kun je alles kwijt wat je wil zeggen, dat lucht voor jou denk een hoop op en hij heeft de tijd het te laten bezinken zonder gelijk een respons te moeten geven. Ik zou idd niet alles aannemen wat zijn vrouw zegt. Je kunt je indenken dat zij misschien ook niet zo zit te wachten op dit soort complicaties. Het feit dat zij zo ongenuanceerd zegt dat hij altijd zegt dat ie geen dochter heeft is niet objectief! Mensen zeggen namelijk dingen in boosheid of om andere redenen die ze niet menen.. Ik zou je vader idd wel de tijd geven om te reageren. Misschien kun je in een brief ook aangeven of hij sowieso wil laten weten of hij wel of gen contact wil dmv een email ofzo.. Wel ben ik van mening als je samen een kindje maakt (en echt je bent er samen bij..) je samen ook ouders bent, of je wil of niet.. je hebt een verantwoordelijkheid! Je kunt toch niet zomaar zeggen, oke ik heb nu een nieuw leven dus ik wil niks meer te maken hebben met mn oude leven.. maar ja, ik weet natuurlijk niet wat er vijf jaar geleden gebeurd is waarom je vader geen contact meer wil. Heel veel succes in ieder geval meid!
Dan zouden mannen dus alleen sex mogen hebben als ze met de bedpartner een kind willen. Het kan altijd gebeuren dat een vrouw ongepland zwanger wordt, en dan kun je als man op je kop gaan staan: de vrouw bepaalt vervolgens wat er gebeurd.
nee dat zeg ik niet, maar laten we eerlijk zijn dat je er best een hoop tegen kunt doen om niet zwanger te raken...
Ik ben met gina eens, zou (als je weet waar hij woont tenminste) je vader een brief schrijven en je hart luchten en verders gewoon afwachten hoe het verder gaat lopen jij hebt de eerste stap gezet nu is het zijn beurt. Ik heb mijn vader al 9jaar niet meer gezien, zo ineens op een dag besloot hijmaar dat hij liever geen kinderen meer wilde en zei dan ook dat ik zijn dochter niet meer was, in het begin vond ik dat best moeilijk maar achteraf ben ik er blij om, hijheeft die keuze gemaakt het iszijn verlies, nu zal hij zijn kleinkinderen niet meemaken. mijn dochtertje van 7 vraagt weleens waar mijn pappa is,en dan is het soms wel even moeilijk om het te moeten uitleggen. veel suc6!
Nee, ze mogen met iedereen (met wederzijdse toestemming) sex hebben zonder dat ze van die vrouw een kind willen. Maarrr gebeurt het wonder van een zwangerschap, tja, dan heb je dus onveilig gevreeen! En dan heb je wél dat risico genomen. Parel, ik vind dat je als kind recht hebt om op deze manier contact te zoeken met je ouders. En ook dat je graag een snelle reactie wilt, het gaat tenslotte om jouw gevoel en geduld is moeilijk. Een ultimatum stellen hoeft niet. Schrijf hem een briefje, ga langs zijn huis of zijn werk. Of maak die vrouw duidelijk dat je HEM wilt spreken.
Ik vind dat de verantwoordelijkheid altijd bij de ouders ligt. Het kind kan er niets aan doen als papa en mama elkaar niet mogen of dat een van hen besluit het alleen te doen of ervandoor te gaan. Als je een kind verwekt, dan heb je rechten maar zeker ook plichten. Het is eigenlijk van de zotte dat een kind contact moet gaan zoeken met een van de ouders! Zover zou het nooit mogen komen.
ik ben vandaag achter het nummer van me oma gekomen dus zijn moeder, en heb met haar een tijdje gepraat en zei zij ook dat hij tijd nodig heeft, en dat hij dat al vanaf kleins afaan heeft als hij iets te horen krijgt waar hij het moeilijk mee heeft dat hij dan tijd nodig heeft en me oma zei ook dat elke keer als ze er naar toe gaan dat ze dan met hem praten van ja het is toch je dochter en je moet niet meer in het verleden kijken, dus ja meschien toch maar even geduld hebben en afwachten, maar me oma zei dat het wel goed komt.,
De pil en het condoom zijn niet 100% veilig. @Vlinder84 Ongepland zwanger worden kan een wonder zijn, het kan ook pech zijn. En als man heb je dan niets te kiezen, want de vrouw bepaald. Hoe kun je dan een man het ouderschap opdringen onder het mom van "verantwoordelijkheid" als hij niet de keuze mag maken? (Tenzij je vind dat dit ook voor vrouwen geldt, en vind dat een ongewenst kind het risico is van vrijen en dat je verplicht bent het te krijgen en op te voeden. Prima, dan zijn we het oneens, maar dan ben je wel consequent.) Sorry Parel, ik merk dat ik teveel geraakt word door sommige opmerkingen. Ik zal dit topic verder links laten liggen, het laatste wat ik wil is jou evt. kwetsen. Ik hoop dat je vaders partner en zijn moeder hem kunnen bewerken, zodat hij openstaat voor contact, en ik hoop dat je (inhoudelijk) krijgt waar je op hoopt
@San; niet 100% veilig, dat is het risico. En de man heeft een keuze: niet vrijen! Ik begrijp je standpunt wel. Ik denk echter dat persoonlijke ervaringen een bepaald standpunt aannemen. In mijn geval is mijn vader vertrokken, wat maakt dat mijn standpunt is dat je plichten hebt to van je kinderen, gewild of niet. Het was jouw zaad.
Ik ben ook ongepland zwanger geraakt en dat terwijl mijn vriend en ik nog studeren en thuis wonen. Mijn vriend zou er niet over piekeren om zijn kind in de steek te laten, terwijl zijn eigen vader dit wel heeft gedaan. Het ligt natuurlijk aan je referentiekader, maar ik vind: als je oud genoeg bent om seks te hebben, ben je oud genoeg om de verantwoordelijkheid te nemen. Het kind is uiteindelijk het échte slachtoffer, dan heb je als ouders maar te schikken. Ik vind het jammer dat je je persoonlijk aangevallen voelt in dit topic, dat is niet mijn bedoeling. Ik wil echter wel mijn mening kunnen geven, dus bij deze