Dan is mijn grote vraag meteen, jij bent 45 kilo afgevallen (lichamelijk) maar ben je dat in je hoofd ook al ? Ik ben 2 jaar geleden 21 kilo afgevallen en merk dat ik pas sinds kort ook in mijn hoofd ben afgevallen. (lees ik koop eindelijk passende kleding maat 48/50 ipv automatische en heel veilig mezelf te verhullen in kleding maat 54/56)
Nee ik koop wel de juiste maat. Maar trek me teveel aan van wat anderen denken. Als die mijn kleding niet leuk binden word ik verdrietig en ga ik shoppen. En koop dan waarvan ik denk dat anderen het wel mooi vinden en draag het dan amper. Want zelf is het mijn smaak dan niet. Dus beetje cirkeltje.. mensen bemoeien zich teveel met me waardoor ik onzeker word en daardoor trek ik me juist weer meer aan wat anderen vinden. Doodvermoeiend eigenlijk..
Misschien een tip voor de kleding die je koopt wat je zelf eigenlijk niet leuk vindt, maar koopt voor een ander (als ik het zo goed formuleer): probeer het eens op MP te verkopen, verdien je hier ook weer wat mee Verder, tja, niet iedereen heeft dezelfde smaak. Wat jij mooi vindt zou ik spuuglelijk kunnen vinden en andersom. Het is maar goed dat iedereen verschillend is anders zou de wereld verdomd saai zijn. Heb je inmiddels al een psych of maatsch. werkster kunnen vinden?
Koopverslaafd zijn is niet goed, vaak zit er iets achter en het lijkt me juist goed om hier met iemand over te praten, een huisarts kan je wel een doorverwijzing sturen.. Ik ben nog nooit koopverslaafd geweest en hoop het ook nooit te worden, ik ben juist het tegenovergestelde Dus is moet eigenlijk leren: hoe geef ik mijn geld uit Eerst beheerde mijn vriend de finacien, maar merkte dat hij er niet veel van bakte dus ben het snel over gaan nemen (nu al een paar jaar) Wij kunnen nu sparen op een spaarrekening, sparen voor de bouwdepot (potje als er iets gedaan moet worden aan het huis) en er loopt een buffer op de lopende rekening voor als er een keer een rekening van iets komt. en we krijgen ieders zakgeld per maand (op is op en wil je iets kopen wat duurder is, pech moeten we er maar voor sparen) Daarnaast haal ik een vast bedrag van de bank voor de boodschappen etc.. en als van het laatste elke maand nog iets over is, gaat dat in een speciaal potje en wanneer dat dat opklimt kunnen we dat geld gebruiken voor als je een iets duurdere maand hebt met de kerst bijvoorbeeld of een keer uit eten of wat lekkers halen. Dit werk voor mij (ons) perfect en zo houden we altijd wat over en komen nooit tekort. en het belangerijkst!!!! "zo hebben we Nooit geen ruzie over geld!!" Zelf heb ik ook hulp voor mijn onzekerheid, maar ben me er zelf heel goed van bewust dat of een eetprobleem of gaan winkelen o.i.d. je maar een tijdelijk goed gevoel gaan geven en je er eigenlijk niets mee opschiet en je daardoor juist nog een extra probleem kunt gaan creeren. En hoe langer je in die cirkel zit hoe moeilijker het voor jezelf gaat worden.