vermoeiend zoveel activiteiten denk ik, hier mogen ze zich voornamelijk zelf vermaken, maar dat terzijde Maar wat ik me afvroeg, als je regelmatig een dagje uit gaat, koop je dan al het eten en drinken ter plekke of neem je dat mee van huis? Dat is iets waar wij nog wel naar kijken, bijvoorbeeld lunch meenemen van huis, maar wel koffie/drinken met wat lekkers er bij ter plekke. Vind het eten en drinken vaak veel geld kosten op zulke locaties. Kun je wellicht ook nog wat op besparen?
Ik denk dat je teveel wil in 1 keer. Vindt het heel knap van je hoor! Kun je niet gewoon eerst eens proberen om te stoppen met online en fysiek te shoppen als je het eigenlijk niet nodig hebt? Op alle fronten tegelijk besparen is toch ook best moeilijk? En omdat je nu eenmaal heel wat meer te besteden hebt dan de gemiddelde nederlander kun je ook meer uitgeven (mijn maandloon is bijv maar 1700 euro en mijn man harkt met zijn wia 1600 euro binnen dus tja, een tshirt van 240 euro komt er bij ons niet in ) Denk dat je het soms al moeilijk genoeg hebt met je pijn en terugkerende operaties.
Dat moet ik ook doen. 21 in de week is wel overdreven maar kook zeker 3 a 4 x per week 3 verschillende dingen. Dan denk ik altijd ben blij als er bij iedereen goed groente in gaat dus dan maak ik maar verschillende dingen maar daar stop ik dus mee. Zal wat extra brood in de vriezer gooien Ik heb van mijn budget nog €65 over en moet nog voor vrijdag, zaterdag en zondag de maaltijden kopen. Deze week ga ik denk ik dus redden binnen budget, voelt goed. Ik heb vandaag wel een rotdag qua pijn en zat alweer op diverse webshops te neuzen. Toen kwam ik op instagram dit plaatje tegen, alsof het zo moest zijn, dus al die digitale winkelmandjes weer leeg gemaakt en niets gekocht. Het klinkt misschien gek maar voel me dus nu echt wel een beetje als een echte verslaafde. Ik word onrustig van het geen geld mogen uitgeven van mezelf. Ik heb mijn weekbudget voor volgende week vast gepint en opgeborgen in een oude portemonnee en werd gewoon even gelukkig van dat bedrag in mijn handen (klinkt echt ziekelijk). Bekijk bijlage 696482
Ik heb in mijn hele moederschap met uitjes nog nooit wat van huis meegenomen. Alles werd op locatie gekocht en deze week voor het eerst heb ik bij elk uitje een rugtasje meegenomen met flesjes water, krentenbolletje, appeltje/komkommer. Heb dochter en nichtje telkens alleen een snoepje op locatie laten kiezen. En het beviel me super goed terwijl ik vroeger echt een afkeer had van zo een rugtas op een uitje. Voelde echt op en top degelijk. Maar kom denk ik op een leeftijd om degelijk te zijn. Edit. Wat betreft vermoeiend. Dat is het ook maar dat is mijn schuldgevoel in mijn hoofd tegenover dochter dat ze een moeder heeft die niet volledig fit is met nekklachten een vader die deze vakantie doo werkt en we dus deze zomer ook niet op vakantie gaan. Ik probeer dat schuld gevoel een beetje te temmen met elke dag iets leuks te plannen (als het weer mee zat was dat ook iets van een picknick op het grasveld voor de deur geweest) en overmorgen is het gewoon thuis een appeltaart bakken samen.
Ik twijfel heel erg over in stukjes of alles in 1x. Maar dan denk ik mensen die verslaafd zijn aan drugs of alcohol of beide moeten ook in 1x met alles stoppen. Ik denk dat als ik alleen stop met winkelen ik dus onbewust meer geld in de supermarkt ga uitgeven om maar dat lekkere gevoel van geld opmaken te krijgen. Ik zou willen dat ik een lekker gevoel kreeg van sparen. Dat dat me voldoening zou geven. Maar ik ben echt opgevoed met het motto geld is alleen leuk als je het uit kunt geven en nu ben ik 36 en kom ik erachter dat dat helemaal niet waar is.
Werkt het misschien als je losse spaarpotjes in je spaarrekening op stelt? Dat kan ook een mooie drive zijn, om voor dat specifieke onderdeel een doel te hebben. Wij hebben ook wel spaargeld voor andere zaken, maar als ik iets wil kopen, wil ik niet dat geld gebruiken, maar een apart spaardoel opstellen.
Ik heb hier ook zo'n zeur die gelijk begint te klagen als we 2 dagen hetzelfde eten. Echt alsof ik hem 3 weken hetzelfde geef. Dramaqueen. Wat ik dan probeer ik datzelfde prakkie net ietsje anders te maken. Bv de 2e dag macaroni daar gaan gebakken eieren op. Dan moppert hij nog, maar minder hard. Rare kerels.
Ik zeg niet dat je er niks aan moet doen hoor, bewust zijn van wat je uitgeeft en van de effecten op de opvoeding of het milieu is altijd goed. Maar je moet het ook niet groter maken dan het is. Ik ben ook gewoon dol op geld uitgeven en ik wordt ook heel blij van nieuwe spulletjes en winkelmandjes vullen (in het echt of online) en nee niet alles wat ik koop is strikt noodzakelijk. Het belangrijkste is dat je het onder controle hebt. En dat je jezelf niet in de problemen brengt, nu kun jij wat meer gemiddeld uitgeven dan de meesten hier, maar zolang je nog brood op de plank hebt? En een beetje troostshoppen is ook niks mis mee hoor. Laatst had ik zo'n enorme dip en kocht ik een nieuw campingservies. Tja, wie doe ik daar iets mee aan? (Buiten mn man, want die vindt het godslelijk, maar zodra er eten op ligt houdt hij zn gezeur wel)
Ik weet nog niet of het werkt maar heb wel wat spaarpotjes aangemaakt in mijn raboapp en heb nu deze week € 500 minder opgemaakt dan een gemiddelde week het afgelopen half jaar dus moet nog even een mooie verdeling vinden tussen de hoofdspaarpot en de spaarpotjes kleding kinderen / nieuwe spaarpot scooter-auto zoon / nieuwe spaarpot vakantiehuis / nieuwe spaarpot huis voor kinderen.
Ik heb al in mijn hoofd dat ik volgende week Chili con carne maak en dan 1 dag het met rijs eet en de 2e dag er wat extra groente door doe en het op wraps ga eten. Kijken of dat opvalt.
Dit is dus de reactie van veel vriendinnen ook. Waarom zou je het niet doen. Maar ik merkte vandaag dat ik erg onrustig werd van het niet mogen kopen van mezelf (als in spullen die ik niet nodig heb) ik had gewoon drang om zomaar geld op te maken omdat dat lekker voelt en ik denk dat daarin dus echt wel een probleem zit. Als ik sparen nou net zo leuk ga vinden als geld uitgeven, zou het voor mij zoveel makkelijker zijn.
Maar is dat ook niet de reactie op "iets niet mogen". In mn 2 zwangerschappen leek ik wel een alcoholist, zo'n zin had ik in wijn. Nou daarna heb ik periodes gehad dat ik maanden niks dronk zonder moeite, gewoon geen zin in.
Daar heb jij een goed punt dat zou heel goed kunnen! Ik hoop het eigenlijk. Ik voelde me toen ik mijn weekbudget voor volgende week pinde net smeagol uit lord of the rings zo blij was ik met dat cash bedrag in mijn handen En er stond markt naast de pinautomaat en ik zag allemaal mooie jurken hangen arme ik
Wat het ook mag zijn, een verslaving of gewoon een probleem dat ik er zelf van maak door mezelf een verbod op te leggen ik wil zelf minder materialistisch worden. Ik ben opgevoed met het idee dat geld alleen maar leuk is om uit te geven en er werd nooit een cent op iets bespaard. Zo ben ik ook zelf gaan leven toen ik zelfstandig werd en gelukkig was ik in die positie anders had ik nu denk ik dik in de schulden gezeten (of ik had dan niet uitgegeven wat er niet was wie zal het zeggen?!) Maar ik weet wel dat ik mijn kinderen toch wat anders mee wil geven dan ik tot nu toe heb gedaan. Mijn vader doet nog steeds of het woord sparen iets heel vies is en zo keek ik er ook altijd tegen aan. Ik spaarde wel maar lang niet zoveel als mogelijk was. Ik verzon altijd wel een nieuw projectje om een flinke smak geld aan uit te geven. Mijn man is thuis opgegroeid met ouders die vaak geen geld hadden. Die is op zijn 18e bij mijn ouders in huis gekomen en vond dat leven veel leuker en heeft toen als doel gesteld dat hij zijn kinderen anders op wilde voeden dan hij zelf is opgevoed. Hij vond de manier van mijn ouders veel fijner. Daardoor heeft hij niet de drang om mij af te remmen. De enige reden waarom hij het vervelend vind is omdat er vaak veel karton weg gebracht moet worden van alle pakketjes. En Ik wil mijn kinderen leren dat sparen wel belangrijk is en dat spullen niet gelukkig maken. Met zoon ben ik daar al mee bezig (die heeft in dat stukje opvoeding een achterstand van 13 jaar en dat merk ik aan alles) die moet de helft van zijn zakgeld sparen en die werkt nu af en toe mee in het bedrijf en moet daarvan ook een deel sparen. Dochter is heel anders dan mij die zit op haar geld en geeft het liefst niets uit dus daar komt het wel goed mee. De reden dat ik het de kinderen trouwens anders wil leren is omdat ik bang ben dat als ik met ze door ga in dit patroon het nooit goed komt met ze als ze op zichzelf gaan ooit. Zoon moet besef van waarde krijgen en dat lukt niet als ik maar blijf kopen en kopen dus naar de kinderen toe ben ik ook verplicht te minderen om hun een goed voorbeeld mee te geven.
Dat vind ik wel slim hoor. Je weet nooit wat de toekomst brengt economisch gezien, en wie weet wordt het toch lastiger om zo veel te verdienen om dit uitgavenpatroon over 20 jaar te bekostigen. Ookal geloof ik wel dat je kinderen er ook hard voor zullen werken, dat zien ze jullie ook doen. Zoals nu in de vakantie doorwerken. Maar toch een fijn idee dat ze met minder ook blij kunnen zijn mocht dat ooit nodig zijn.
Sparen is niet belangrijk om "op het geld te zitten en de berg zo groot mogelijk te laten groeien en te leven als Dagobert Duck" het is belangrijk omdat je bij een tegenvaller je geen zorgen hoeft te maken. Wat je boven je buffer hebt, daar kan je echt wel leuke dingen mee doen. Collega zn auto is totalloss gereden (sandwich knalde iemand met een bloedvaart achterop). Autootje had m een paar maanden ervoor 15k gekost. Onderzoek nog gaande, verzekering nog bezig mja wel een andere auto nodig voor zn werk en afspraken. Dan ben je blij met een buffer achter de hand. Er staat weer een ander betrouwbaar autootje en die verzekering komt wel en intussen spaart hij weer zn buffer bij elkaar hij wil gewoon 25k reserves hebben staan. Zn auto destijds was boven die reserve, zn nieuwe auto hakte juist weer in op die reserve. Net zo goed als hij t straks nodig gaat hebben voor een huis, misschien samen willen wonen met iemand met een studieschuld. Met een buffer achter de hand, kan je alles aan. Zonder buffer is t stressen. Allicht een keer meeloop stage met iemand die schuldhulp maatje is ofzo. Als de wereld van financieel beperkt hem wereldvreemd is, is t allicht een eye opener. Lang niet alle gevallen zijn het gevolg van een verslaving of dom/stom. Heel veel gevallen zijn simpelweg een escalatie van opeenvolgend pech en gebrek aan buffer om nog het tij te keren voordat er écht een probleem ontstond.
Hartstikke goed dat je zoveel inzicht hebt. Geld is ook hartstikke leuk om uit te geven maar geld voor je laten werken is ook hartstikke leuk, zodat je je vrijheid kunt kopen bijvoorbeeld of leven van je investeringen. Of je kinderen een goede toekomst bieden. Man en ik komen beide uit oud geld gezinnen. Wij hebben vooral geleerd dat je geld een middel is en dat je het kunt gebruiken om zekerheid te creëren. Je verdient geen geld om het over de balk te smijten maar om het te beheren en je nazaten een goede toekomst te bieden.
Heerlijk hè, Hollandse burgerlijkheid Ik nam eerder bijna alles mee, maar nu dus wat minder, geen zin om het gewicht van alle eten en drinken de ganse dag mee te sjouwen, na de lunch mag t een stuk lichter Snap ik! Je wilt graag dat ze op een leuke zomervakantie kunnen terug kijken Onze kids zijn wat ouder (9 en 11) die kunnen zich ook makkelijker zelf(standing) vermaken dan jouw dochter denk ik. Tijdens de weken dat we aan het werk zijn probeer ik wel 1x wat leuks in te plannen per week, maar tegenwoordig hoef ik niet overal meer met mee, dat scheelt wel!
maar het gaat niet over het geld wel of niet achter de hand hebben. Het gaat om een verslaving, al kan je de rekeningen 10x betalen dan nog blijft het probleem.