Ik ben 26 weken in verwachting en mn lieve mama van 54 is dinsdag overleden..Wat moet ik nou.Ik had nog gehoopt dat ze de kleine nog mee zou maken, maar die akelige ziekte was zo hardnekkig dat ze binnen korte tijd zo achteruit ging dat ze er nu al niet meer is..ik heb veel gedaan voor haar laatste periode en.weinig aan me zelf gedacht.Ik ben nog steeds niet aan toe gekomen voor bloedprikken op suiker ..ik voel me zo intens verdrietig en kan het moeilijk verkroppen allemaal. Mn vader is 10 jaar geleden op 43 jarige leeftijd overleden, ben ze nu allebei kwijt. .Ik voel de kleine gelukkig goed maar kost me veel moeite er van te genieten.Dat heeft de kleine ook niet verdiend. Ik hoop dat de kleine er geen last van heeft maar ik weet het niet. .Groetjes een verdrietige mama
Dikke knuffel meid! Wat moet het zwaar voor je zijn nu. Het is niet meer dan logisch dat je zwangerschap even naar de achtergrond gaat, daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Heel veel sterkte!
Och wat vreselijk verdrietig Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd. Gun jezelf de tijd om te rouwen en op te laden voor je kleintje straks komt. Knuffel!
Dank jullie wel. Dat ik dit lees begin ik zo weer te huilen bah. De hormonen zullen ook wel meespelen..
Heel veel sterkte meid. Heb je misschien een broer of zus waar je het verdriet over je moeder mee kan delen?
Ach lieverd!! Heel veel sterkte in deze moeilijke periode!!! En probeer wel een beetje op jezelf te letten! Ookal heb je nu heel veel aan je hoofd!! Veel liefs!!
Nee hoor, je mag gewoon lekker huilen. Heeft niets met hormonen te maken. Je moeder verliezen doet ontzettend veel pijn.
Wat ontzettend heftig en wat onwijs verdrietig, gecondoleerd voor jullie allemaal laat de emoties lekker gaan en je hoeft je niet te verontschuldigen voor het rouwproces waar je op dit moment in zit. Hele dikke knuffel en heel erg veel sterkte en kracht gewenst.
Wat vreselijk! Ik huil met je mee. Ik wens ontzettend veel sterkte, alle kracht van de wereld om straks weer verder te kunnen gaan voor die kleine dame in je buik en de jochies die je al hebt. En voor jezelf. Voor je moeder. Neem je tijd. Lucht je hart (kan altijd hier). Huil huil huil Dikke knuffels!!
Ah meis, wat vreselijk verdrietig dat je moeder is overleden. Je verdriet is zo logisch. Hormonen of geen hormonen. Geef het de ruimte en voel je niet schuldig naar je kindje. Die zit heerlijk warm en geborgen. Nu er vooral even voor jezelf zijn! Heb je lieve mensen om je heen om je op te vangen en je verhaal te laten doen? En schrijf hier lekker van je af. Heel veel sterkte!
*dikke knuf* Hier woensdag moeder verloren dus jank met je mee... Net haar eerste kleinkind gemist... zo ontzettend verdrietig... ze was 57... Probeer goed op jezelf te passen meid en anderen voor je te laten zorgen. K stuur mn man voor boodschappen, laat afwas staan, 's middags extra proberen te slapen. Rustig aan doen, ik probeer ook echt mezelf aan te zetten tot eten ook al smaakt het nergens naar. Ik krijg er snel harde buiken van allemaal... maar gelukkig is alles met baby wel goed. Dat genieten komt later wel weer...
Hanneke, jij ook heel veel sterkte! Wat een verdriet allemaal. Mijn schoonmoeder heeft de geboorte van haar kleinzoon ook niet meer mee mogen maken. EN mijn moeder heeft mijn kindjes helemaal nooit kunnen zien.....
Gecondoleerd! Het is echt zo gemeen als je moeder er niet bij mag zijn. Hier is het bijna vier jaar geleden dat mijn moeder verongelukte. Ze heeft gelukkig wel de kinderen van mijn zus meegemaakt, maar helaas, onze trots kent ze (hier) niet. Hopelijk heeft ze ons een lief kindje gestuurd en mogen we nog heel lang van hem genieten. En er zijn nu na vier jaar, ineens veel meer momenten waarop ik haar mis en echt nodig heb. Gewoon je tranen toelaten en lekker huilen. Het is en blijft k*t!
Ach wat enorm verdrietig! Heel erg veel sterkte toegewenst! En jij kunt je kinderen wel al jou mooie herinneringen meegeven van hun opa en oma! Ondanks dat ze ze helaas niet zelf meer kunnen leren kennen. Sterkte!!
Ach meisje toch heel veel sterkte gewenst !. Ik weet hoe het voelt om een van je ouders of beide ouders te verliezen.
Oh wat erg voor je meid.. Ik hoop dat het verdriet wat verzacht wordt door de mooie herinneringen die je aan je moeder hebt. Sterkte!!!