Zojuist de zoveelste driftbui van onze temperamentvolle (net) kleuter achter de rug. Het zal ooit minder worden, maar gaan we er tot die tijd op de 'juiste' manier mee om? 1) Onze zoon kan ontzettend zijn zin doordrijven. 2) Als iets hem niet zint of wanneer hij boos is moet alles om hem heen het ontgelden (lees: gooien met spullen) 3) Hij schreeuw dan de hele boel bij elkaar We zijn volgens mij heel duidelijk. Als iets niet mag geven we hem 3 waarschuwingen. Bij de laatste x geven we bijv aan dat als hij niet luistert, hij voor straf naar zijn kamer moet. Als het dan zo ver komt slaat hij de deur dicht en gaat onwijs te keer. Speelgoed vliegt door de kamer, groot speelgoed gaat om en ga zo maar door. Het slaan met deuren en gooien met speelgoed als hij in zn kamer zit om af te koelen hebben we een tijd genegeerd. Omdat het zo een driftkikker is was onze insteek om hem eerst te leren af te koelen en over de 'gevolgen' van het niet luisteren/onacceptabel gedrag te leren. Als hij 5 minuten rustig is maf hij weer beneden komen. Er komt alleen maar geen eind aan dit heftige gedrag van hem. Hanteren we de juiste aanpak?
Ik begrijp dat hij 4 jaar is? Hoeveel driftbuien heeft hij per dag/week? Zoals je het beschrijft raakt hij heel snel 'de controle' compleet kwijt, doet hij dit op school ook? Temperamentvolle kinderen hebben vaak veel structuur, duidelijkheid en voorspelbaarheid nodig. Ik zou in ieder geval niet meer 3 keer waarschuwen, maar 1 keer, daarna gevolgd door een duidelijke consequentie die meteen in kan gaan en relatie heeft met hetgeen waar het om gaat. Straffen zou ik zo min mogelijk doen, alleen voor de dingen die echt, echt zero-tolerance zijn, zoals slaan/schoppen (iemand pijn doen) of spullen kapot maken. Blijf zelf zo rustig mogelijk. Je moet denk ik ook beseffen dat hij op moment dat hij gaat flippen op zijn kamer niet in staat is na te denken of oorzaak-gevolg kan inzien. Hij is letterlijk niet voor reden vatbaar en kan ook op dat moment niets leren. Als de gemoederen zijn bedaard, dan is het tijd om rustig een gesprekje aan te gaan, waarom deed hij iets wel/niet? Op welke acceptabele manier mag/kan hij wel zijn emoties uiten? Vergeet ook vooral niet te erkennen en benoemen waar hij mee zat ( Bijv: "Je was teleurgesteld he, dat je niet meer buiten mocht spelen? Dat begrijp ik, het is ook leuk buiten. Maar het is nu tijd om te gaan eten, morgen kun je weer buiten spelen.") Je laat zo aan je kind weten dat je oog voor hem en zijn wensen hebt, dat je hem 'gehoord' hebt, maar met reden als ouder een andere keuze maakt. Er is niets zo frustrerend als niet gehoord worden... Op welke momenten of over wat voor dingen krijgt hij driftbuien? Misschien had je meer keuze, meer duidelijkheid, meer rust e.d. kunnen bieden waardoor het niet zo hoog oploopt. Voorkomen van driftbuien is meer dan het halve werk. Als dit soort driftbuien aan orde van de dag zijn en duidelijk impact hebben op de sfeer in huis, zou ik overwegen om hulp te zoeken. Een professional die meekijkt kan maatwerk leveren en de tips en adviezen geven die passen bij jullie gezin/kind. Kleine veranderingen in aanpak kunnen soms al zoveel doen! (als je een lezer bent, er zijn ook diverse boeken met praktische tips hoe om te gaan met temperamentvolle/wilskrachtige kinderen, zoals van Eva Bronsveld)
Geen ervaring maar mss is zijn kamer niet de goede plek om tot rust te komen..heb ke een rustig plekje in huis bij de woonkamer (gang, trap) met weinig prikkels en spullen om kapot te gooien? En hoelang moet die op zijn kamer? Meestal is het toch het aantal leeftijd in minuten dus in jou geval 4 minuten..houbje je hieraan of is het langer?