Als er ondertussen niets geks gebeurt, krijg ik volgende week vrijdag een geplande keizersnede. De anesthesioloog heb ik al gesproken en maandag krijg ik meer informatie over het verloop van de operatie. Dus met de informatie zal het wel goed komen. Maar ik ben erg benieuwd naar verhalen van vrouwen die dit ook meegemaakt hebben. Hoe verliep het bij jou? Is het je meegevallen of juist tegengevallen? Was je partner erbij en wat vond die ervan en wat heeft die gedaan? En hoe was het verblijf in het ziekenhuis daarna met je kindje erbij? Ik hoor graag jullie ervaringen
ja hier. Met 38 weken. Ik vond het tegenvallen (sorry). Als ik het overnieuw mocht doen had ik voor inleiden met ruggeprik gekozen.
ik heb geen geplande ks gehad, wel een ks. man was erbij op de ok, dat mag als je een ruggeprik hebt, en daarna is hij met de baby geweest tot ik uit de uitslaapkamer kwam. Dat duurt stiekem nog bijna anderhalf uur! Tussen het hechten, uitslaapkamer en dan herenigt worden met je kindje! Het herstel van een ks vond ik ook echt tegenvallen, duurt echt wel 6 weken voordat je weer een beetje fit begint te worden. Mn 2e bevalling was een vaginale, wel met vacuum, maar dat was echt beter dat een ks.... begrijp me niet verkeerd, jij hoeft dalijk geen weeen op te vangen enzo dus dat ik fijn, je weet wanneer en waar je aan toe bent, dat is ook fijn, maar ik ga ook liever voor een vaginale bevalling, indien medisch mogelijk uiteraard!
Ik heb een geplande keizersnee gehad ivm een stuitligging. Ik vond de ruggeprik tegenvallen (maar die werd ook door een assistent gezet en die kreeg het niet goed voor elkaar). De keizersnee zelf merk je eigenlijk niet veel van. De mensen in de OK hielden me goed in de gaten en stonden gelijk bij je als je iets voelde (ik werd bijv. even erg misselijk en kreeg gelijk iets in het infuus gespoten). Het hechten en de tijd in de uitslaapkamer vond ik erg lang duren. Je bent zo in de war (je bent net moeder geworden), je hebt je kindje even gezien en je wilt je kindje zien en vasthouden en dan moet je maar wachten en nog eens wachten. De dagen erna vond ik best pijnlijk. Het omhoog komen uit bed e.d. pas niet prettig en het verblijf in het ziekenhuis was goed, maar vond ik wel erg chaotisch. Na 4 dagen mocht ik naar huis en was blij met de rust en het contact met de kraamhulp (ipv van lactatiedeskundigen, verpleegkundigen e.d.). Wel merk je dan dat het omhoog uit bed komen nog pijnlijker is dan in het ziekenhuis. In het ziekenhuis had je zo'n luxe bed met verstelbare rugleuning en thuis moet je op eigen kracht proberen omhoog te komen. Die eerste dagen waren in dat opzicht niet prettig. Gelukkig hielp mijn man me nog wel eens uit bed. Het herstel verder ging redelijk snel. Wel is de wond en buik nog lang gevoelloos gebleven (doof gevoel). Ik moet zeggen dat ik, mocht ik weer zwanger raken, ik waarschijnlijk toch weer voor een ks ga. Heel veel succes volgende week. Raar idee, hè dat je weet wanneer je je kindje gaat krijgen.
Ja zeker raar! Bedankt voor het delen Het nare herstel houd ik zeker rekening mee, gelukkig heb ik wel al eens een situatie gehad waarin ik ook niet uit bed kon komen vanwege letsel dus ik heb heel veel manieren van opstaan haha. Mijn grootste zorg wat dat betreft is denk ik nog de trap.
Het allervervelendste waar je rekening mee moet houden is dat jij de eerste dagen niets voor je kindje kunt doen in de verzorging. Mijn ruggeprik bleef 24 uur zitten en daarna moest die uitwerken en dat is niet prettig. hierna mag je gaan oefenen met ff uit bed, het duurt dan wel een paar daagjes eer je je een beetje kunt behelpen, laat staan dat je zelf voor je kindje kunt zorgen... Oh en als je borstvoeding wil geven zal dit ook een groter obstakel zijn als je via ks bevalt. Ik wil je niet ontmoedigen, maar zou jammer zijn als ik het niet vertel en jij denkt alles ff zelf te kunnen doen dalijk... belangrijkste is natuurlijk dat je kindje gezond ter wereld komt, laat jij je lekker verwennen en geniet van je kindje! Succes! als je nog iets wil weten mag je me pb-en...
Ik ben het grotendeels niet eens met de anderen. Ik ben afgelopen woensdag bevallen d.m.v. een ks. Geen geplande want ik had al 10cm ontsluiting. De ruggenprik stelde echt niets voor. Ik kreeg een verdoving en en daarna zette ze de ruggenprik, dat deed echt geen pijn, vond het prikken van mn infuus vervelender. Tijdens de ks vond ik alleen het getrek aan mn buik heel vervelend. Ik voelde dat ze alle lagen aan de kant trokken om ruimte te maken om het kindje er uit te halen, dat vond ik echt heel naar, maar was ook zo weer voorbij. Tussen de geboorte en ik ons kleintje weer zag zat wel 1,5 uur. Moest nog gehecht worden en mocht pas weg uit de uitslaapkamer als ik m'n benen weer iets kan bewegen. Donderdagochtend is mn ruggenprik uitgezet en ee paar uur later ben ik zelf gaan douchen. 's Middags heb ik zelf zonder hulp ons mannetje verschoont en vanaf vanochtend doe ik al alles zelf, verschonen, aanleggen, heb eigenlijk nergend meer hulp bij nodig. Morgenochtend gaan we al naar huis. Ik heb wel pijn aan de wond, maar bij een natuurlijke bevalling kan je vab onderen natuurlijk ook veel pijn hebben de dagen er na. 2 dagen later kijk ik er goed op terug. Heb nog even herstel te gaan, maar het valt me niet tegen.
Dat mag ik niet vanwege medicatie, dus dat is in mijn geval geen probleem. Mijn man heeft een week volledig vrij genomen zodat hij me ook kan helpen met uit bed komen en dergelijke
Lieve assje. Ik heb bij mees* door omstandigheden een spoed keizersnede gehad en vond dit erg meevallen hoor , ik voelde eigenlijk niets van de ruggeprik ( vond het wel heel eng ) en het herstel viel me ook mee na 7 dagen mocht ik naar huis en klom ik 5 trappen op en omdat ik naar hetvziekenhuis moest reed ik na 1 week auto (dit is natuurlijk niet te advieseren ) maar wel om aan te geven dat het ook mee kan vallen . Ik krijg na ook over 5 weken een geplande ks , komt allemaal best goed joh ! Liefs edith Mama van mees*
Ik heb bij de eerste ook een geplande keizersnede gehad maar helaas heb ik je niks leuks te vertellen daarover behalve dat je kleine er puntgaaf uitkomt en in mijn geval een makkelijke start heeft.
Hier een spoedkeizersnee en een geplande keizersnee gehad. Bij de oudste was ik al 36 uur bezig, bleek bij het persen de baby niet te passen en werd ik naar de OK gereden. Had een ruggeprik als pijnstilling en die werd opgetopt. Helaas niet helemaal genoeg, maar we moesten door.... Oudste dochter op vrijdagavond 22.47 uur geboren, volgende ochtend is de ruggeprik uitgezet en ben ik meteen zelf gaan douchen. Wel had ik 1,5 liter bloed verloren en ben erg moe geweest. Heb in het ZH niet veel gedaan, thuis wel. Na 4 weken was ik weer boven jan. Bij de jongste een geplande keizersnee, omdat ze weer te groot werd. Ze is om 11.37 uur geboren. Medicatie alleen morfine en paracetamol. Volgende ochtend zelf gedoucht en zelf steeds de kleine verschoond en aangelegd. Na 2 weken alweer helemaal actief.
Hier een spoed KS, maar ben het niet eens met de negatieve lading in dit topic! Mijn ontsluiting kwam maar niet op gang vandaag de KS. Om 18.00 is Joey geboren en de volgende morgen was ik al uit bed en deed alles zelfstandig. De dag erna was ik alweer thuis. Het is maar net hoe je pijngrens is!
Ja hoe je er mee omgaat????? Soms kan het ook heeeel veel pijn doen Heb twee dagen plat gelegen aan zware pijn medicatie omdat ik me niet kon bewegen van de pijn.
Heb het aangepast Misschien ligt mijn pijngrens wel hoger dan die van jou, ik vond het erg meevallen namelijk.
Hier toch een wat andere ervaring dan de meeste meiden! Het was dan wel een spoed KS ipv geplande maar toch... Ik vond de ruggenprik alles meevallen, mijn man was op de ok erbij, gelijk na het hechten ging ik naar de afdeling en werd Robine bij me gelegd. M'n borstvoeding kwam gelijk goed op gang en Robine heeft 6 maanden BV gehad zonder dat er 1x bijgevoed hoefde te worden. Ik ben op vrijdagavond bevallen en op zondagochtend mocht ik weer naar huis. 5 dagen later liep ik de weekboodschappen te doen (met hevig protest van manlief . Ik heb geen morfine gehad en redde het vanaf dag 2 met een paracetamolletje. Toch heb ik een litteken van 24cm en was het echt spoed door het loslaten van de placenta! Het was emotioneel al zwaar genoeg dus alle opmerkingen die we kregen als 'hè gelukkig hoefde ze niet van onder eruit' vielen best verkeerd! Ik had al wel 2 dagen weeen door inleiden. In januari hebben wij een geplande KS dus ik lees hier nog even geïnteresseerd mee!! Natuurlijk moet je altijd rekening houden met een zwaar herstel, maar het kan dus ook heel makkelijk en soepel gaan!! En ik ben best een pieperd hoor! Heel veel succes volgende week en geniet van je kleintje straks!! Liefs!
Ben het ook niet helemaal eens met die negatieve lading...hier ook een (geplande) keizersnee gehad, en is me reuze meegevallen. Heb een ruggeprik gehad, waar ik wel erg misselijk van werd, maar direct toen de gyn begon met de keizersnee ging die misselijkheid weg. Mijn vriend was gewoon erbij aanwezig en is daarna met Finn naar de kraamafdeling gegaan. Finn is rond 15.00 geboren, en de volgende ochtend is de katheter eruit gehaald. Mocht wel eerder, maar het leek me voor de nacht nog wel makkelijk... Toen ook meteen gedoucht. De dag daarna mocht ik eigenlijk naar huis, maar omdat Finn nog een nachtjes moest blijven ben ik ook gebleven..totaal dus 3 dagen ziekenhuis. Herstel ging erg snel..kon vrij snel helemaal zelfstandig voor Finn zorgen en traplopen ed... Nu krijg ik weer een geplande keizersnee..
Nee geen kwestie van pijngrens maar zware naweeen. Een zuster die mijn baarmoeder naar beneden stond te drukken en daarna zenuwpijn ipv gevoelloos bij de wond.
Hier bij de geplande ks ook enorm veel last van naweeen. En bv deed ook zeer (samentrekken baarmoeder). Dat had ik bij de oudste niet, maar toen had ik dan ook al 36 uur weeen gehad.