Hoi, Ik wil mij laten steriliseren ik ben 28 jaar. Ik wil hoe het nu eraan toe gaat geen kinderen, ik heb ook geen kinderen. Nu is mijn vraag wie denken er ook aan om zich te laten steriliseren?
Ik ben afgelopen september gesteriliseerd. Maaaaaaarr, ik ben 35 en heb zes biologische kinderen (in totaal negen). Ik weet uit ervaring dat de medische wereld erg terughoudend is mbt het steriliseren van jonge vrouwen, zéker als ze kinderloos zijn. Hier kunnen we allemaal wat van vinden, temeer als we het benaderen vanuit feministisch oogpunt - bij mannen geldt dit immers níét - maar feit is dat je niet makkelijk groen licht zult krijgen. Het is niet ondenkbaar dat je psychologisch beoordeeld zult moeten worden voordat een gynaecoloog je helpen wil. Ander dingetje om in je achterhoofd te houden is dat het niet vergoed wordt vanuit de basisverzekering. Dus, check je polisvoorwaarden. Bij geen vergoeding kost de ingreep ongeveer tussen de €2.000 en €2.500.
bij mannen zijn ze tegenwoordig ook veel terughoudender, zeker omdat ook mannen tegenwoordig vaak aan een tweede leg beginnen. Sowieso is de gemiddelde leeftijd van het krijgen van kinderen veel later dan vroeger dus daarom willen ze niet op een vroege leeftijd steriliseren, ook mannen niet. Dat heeft niks me wel of niet feministische dingen te maken. Er zijn vaak genoeg vrouwen die eerst geen kinderen wilden en later zich toch bedenken als de tijd biologisch begint te tikken.
Niet mijn ervaring, maar het kan best zijn dat het per arts heel erg verschilt (of wellicht dat er in de afgelopen anderhalf jaar een omslag is geweest?) want vier mannelijke vrienden van me zijn ‘no questions asked’ begin dertig gesteriliseerd terwijl ze ‘maar’ één kind hadden, een erg jong kind ook nog. De vrouwen in mijn omgeving hebben ervoor moeten véchten. Voor onszelf ligt het dus wat anders - beide halverwege de dertig en een royale kinderschare - maar ook al ben ik 35 met zes biologische kinderen, ik heb tóch het kruisverhoor van de gynaecoloog ondergaan alvorens groen licht te krijgen en m’n man hoefde alleen telefonisch een afspraak te maken en werd direct (bij de huisarts) geholpen... *edit* Laat ik even vooropstellen dat ik bepaald geen fanatieke feministe ben hoor haha. Het is gewoon opvallend.
Ik vroeg er naar, na de geboorte van onze derde. Ik was toen 29. Ik kreeg te horen dat het heel onwaarschijnlijk was dat ze dat zouden doen op die leeftijd, ook al vond ik 3 kinderen genoeg. Besloten dat mijn man zich dan zou laten steriliseren. Ik verloor mijn werk, onrustige tijden, huis verkocht en een verhuizing verder en toen met wat rustiger vaarwater besloten om geld opzij te zetten voor die steralisatie en toen bleek ik zwanger van nr 4
Ik ben in december 2019 gesteriliseerd en heb hierboor best wat moeite moeten doen. Was op dat moment 31 jaar en alle gyn zeiden onder de 35 doen we het eigenlijk niet. Uiteindelijk toestemming gekregen omdat ik 2 icsi kindjes heb, waarbij de 2de zwangerschap niet vlekkeloos verliep. En ik vervroegd in de overgang ben en wss op mijn 35ste er al vol in zit. Dus houd er rekening mee dat je ook nee als antwoord kan krijgen. Daarnaast is de verzekering ook een goed punt. Ik was aanvullend verzekerd en kreeg 1200 euro vergoed. In ziekenhuis 1 zou de operatie 2400 euro kosten. In ziekenhuis 2 waren de kosten 1250. Het loont dus zeker om naar verschillende ziekenhuizen te kijken.
Na 2 miskramen en 2 gezonde kinderen ben ik op mijn 33e gesteriliseerd. Zonder problemen over mijn leeftijd. Nooit spijt van gehad. Alleen toen sloeg het noodlot toe en overleed onze dochter onverwachts. Gelukkig kon ik via IVF zwanger worden en kregen we nog een zoon.
Ik ben er inmiddels 2 jaar mee bezig, omdat ze heel moeilijk doen. Langs de psycholoog geweest eerste jaar geen toestemming tweede jaar wel. Toen wou de gynaecoloog nog steeds geen toestemming geven. Nu na lang bespreken en dingen onderzoeken ziet het ernaar uit dat ik eindelijk toestemming ga krijgen dit jaar. Maar inderdaad het gaat echt niet makkelijk. De reden waarom ik geen kinderen wil ik ben erfelijk belast en wil mijn kind dat niet doorgeven. De kans is te groot dat mijn kind het erft. Er is mee te leven zo erg is het niet, maar wil het mij kind besparen. Ik heb me extra verzekerd ervoor word 100% vergoed daar had ik al naar gekeken. Voor wat hebben jullie gekozen clipjes, branden of volledig verwijderen van de eileiders?
Ik hoor veel verhalen dat niet zo makkelijk is om toestemming te krijgen vooral niet onder de 30. Ze hebben bij mij er nadrukkelijk op toegezegd dat ik er niet vanuit moet gaan dat het hersteld kan worden. Hebben ze clipjes gebruikt of dicht gebrand?
Onder de 35 en zéker kindloos is het moeilijk. Heb t overwogen na 1 kind gezien de rampbevalling en niet al te beste zwangerschapsverloop en toen werd dat al aangegeven dat (los van mijn geval) dat soort ingrepen nauwelijks gedaan werden gezien het permanente karakter. Uiteraard ténzij er een medische/psychologisch reden toe is van niet voorbijgaande aard. Wil je echt die kant op dan zit daar zeker een traject aan vast. Zou je sterilisatie kunnen laten uitvoeren mocht je in een keizersnede belanden? Bedoel boel ligt dan toch al open, wat mij betreft mogen ze de installatie dan gelijk dichtgooien. Ben 36 inmiddels en ik vind t mooi geweest, ongeacht hoe dit avontuur afloopt. (zoekt al een rolstoel uit gezien bekken...)
Dan heb je geluk ik hoor er heel veel negatieve verhalen over en door middel van de essure methode doen ze daarom ook niet meer
Ja klopt wel mannen krijgen alsnog sneller vaak toestemming dan vrouwen. Vooral onder de 30 zien gynaecologen dat vrouwen later er spijt van hebben en daarom het niet willen doen eigelijk. Ja inderdaad moest langs de psycholoog ook eerste jaar afgewezen, maar vind dat dat na een gesprek niet goed te beoordelen is. Tweede jaar groen licht gekregen, maar toen hield de gynaecoloog het alsnog tegen. Ik moest eerst uitzoeken hoe erfelijk mijn genen zijn dat traject was wel interessant en nu ik de officiële cijfers heb. En ik nog achter mijn besluit sta geeft de gynaecoloog groen licht waarschijnlijk. Ja ik heb me dit jaar extra verzekerd in de hoop dat ik eindelijk toestemming zou krijgen. Het word 100% vergoed staat in de polis
gelukkig dat die mogelijkheid er nog was. Ik als mijn mening nog veranderd en ik toch kinderen wil. Je bent mens dus er kan altijd iets in je leven veranderen en je mening daarom ook, maar ook om de gynaecoloog te laten zien dat ik er goed over na heb gedacht en wat dan als optie wil doen. Ik wil door middel van eiceldonatie zwanger worden. Het gaat er mij echt om dat het niet me eigen eitjes zijn en ze mijn genen erven.