Toen ik hem leerde kennen zei hij het al. Dus eigenlijk zou ik me er bij neer moeten leggen. Maar dat kan ik niet. Na mijn bevalling zei ik net als waarschijnlijk 80% van de net mama's geworden vrouwen. Dit doe ik noooooit meer! Haha na 2 maanden begon het alweer te kriebelen. Mijn man daarentegen zei toen we net samen waren al dat hij maar 1 kindje wilde en mijn kreet na mijn bevalling krijg ik nu nog te horen. Ons zoontje slaapt al vanaf 7 maanden slecht. (Lees word tot 20 keer per nacht wakker) en toch blijft het bij me kriebelen. Mijn man heeft zich 2 weken terug laten helpen. Aangezien er geen discussie over mogelijk was en ik alleen nog een kindje wil als we er samen 100% achter staan. Was dit de enige oplossing. (Ik kan namelijk niet tegen anticonceptie.. We hebben echt alles al geprobeerd. Komt waarschijnlijk door mijn pcos.) Maar ik kan het niet loslaten.. Ik wil zo graag nog een kindje. Het is allemaal zo snel voorbij gegaan. En heb het gevoel dat ik gewoon niet helemaal compleet ben. Ik heb alle spullen verkocht en de babykleertjes weggegeven. Probeer me te richten op andere dingen, maar krijg het niet uit mijn hoofd.. Het is zelfs door mijn hoofd gegaan om uit elkaar te gaan...
jee meid wat ontzettend naar. het steriliseren is pas gebeurd zeg je? heb je daar dan in "toegestemd"? hebben jullie het er nu nog wel over? ik kan me je gevoel heel goed voorstellen...
Persoonlijk denk ik dat je man zichzelf te snel heeft laten steriliseren. Ook al was het voor hem prima 1 kindje jou gevoelens zijn er ook nog. Je wist anderzijds dat dit waar je mee in zee ging hij heeft altijd aangegeven maar 1 kindje te willen dus kan ook zijn beredenering begrijpen. Maar mss hadden jullie toch eerst nog een andere (condooms) manier kunnen proberen. Snap best dat dit heel definitief voelt voor jou zo.