Djeezz, nog nooit was ik zo emotioneel bij van alles en nog wat. Series op de tv die ook maar een beetje zielig zijn...tranen!! Schattige fotos....tranen!! Mijn vriend die iets liefs zegt of doet...tranen!! Ik was mijn 9 maanden dagboek aan het invullen...tranen!! Het houdt gewoon niet op...Ik weet dat ik huil omdat er hormonen in mijn lichaam zitten, en dat met sommige dingen het totaal niet logisch is om te huilen...toch huil ik. Ik vind het zo'n gekke gewaarwording. Wie heeft dat ook? En houdt het ooit nog op?
Vooral in het begin van mijn zwangerschap veel last van gehad inderdaad. Nu is het stukken minder, denk dat ik er vanaf de16e week minder last van begon te krijgen.
Dat is toch helemaal niet erg? Het toont dat je een mens bent. Ik ben ook erg een gevoelsmens en ik dat laat ik ook wel eens merken. En ik geef daar helemaal niks om. Iemand die de emoties durft te laten zien vind ik alleen maar mooier dan iemand die dat niet doet.
haha, ik heb precies hetzelfde. een gedichtje, een serie waarbij ze huilen het maakt niet uit. de tranen vloeien zo over mn wangen en ik weet niet waaarom.
Hier ook hoor, ik huilde in het begin om dingen waar ik normaal niet eens aandacht voor had Het is nu iets minder, behalve als er weer een lieve kaart in de bus valt of ik een cadeautje voor de baby krijg dan vloeien ze meteen weer rijkelijk Hoort er allemaal bij
Ik word alleen maar heel boos en sjago om niets. Huilen komt alleen in woedeuitbarstingen.. Was ik maar lief emotioneel... Ben echt niet leuk hoor met tijd en wijle.
Haha héél herkenbaar. Was bij mij ook de reden om een zwangerschapstest te doen, want ik zat nog voor mijn NOD. Voorlopig zal je er nog wel last van blijven houden, hormonen noemen ze dat. Probeer er gewoon de lol van in te zien dat je jankt om de meest belachelijke dingen. Ik heb nog nooit zo vaak met tranen in mijn ogen gelachen haha. Ik voelde me emotioneel heel labiel tijdens de zwangerschap, terwijl ik normaal vrij nuchter ben.