Ik ben voor het eerst zwanger. In zit nu in de 4e week na conceptie. Officieel zou dat dan de 6e week zijn, dacht ik. Die rekenmethode was helemaal nieuw voor me. Ik vind het allemaal maar spannend en ik geloof haast niet dat het echt zo is. Binnen enkele maanden ook nog. Ik ben van nature een stresser en vind het maar eng dat het nog mis kan gaan. Het is dus een grote uitdaging om wat relaxter te worden erin. Voor mijn gevoel is het allemaal zo snel, dat het toch haast niet goed kan gaan..? Fatalistisch hihi. Ik ben ook nog eens verkouden, dus heb ik verhoging. Nog niet misselijk gelukkig. Wel een opgejaagd gevoel en verhoogde hartslag. Hoe gaan andere dames met de onzekerheid om en het algehele gevoel van je wat minder lekker voelen?
ik kan het haast nog steeds niet geloven en ben dan al 23 week heen hahaha 1ste keer ging ik naar ziekenhuis om te kijken wat er mis was met mij (na miskraam niet meer ongedsteld geweest) met 5, 5 kregen we dus een echo, nog steeds kijk ik uit naar de echo`s en hartje luisteren, elke keer weer een bevestiging van ja het is echt zo en hij/zij zit er nog in. oke nu schopt het ook elke dag veel dus bevestigingen genoeg, maar na 3 miskramen ben ik nog steeds bang en onzeker of het wel goed blijft gaan. al voel ik me voorderest erg goed, nooi misselijk geweest alleen erg moe geweest en idd die tellingen, dat is nog steeds appart
Ik zou zeggen: go with the flow. Het is heel bizar en ik had precies dezelfde gevoelens als jij toen ik ontdekte zwanger te zijn. Ik wist helemaal niks van alles rondom zwangerschap, maar dat komt snel zat hoor! Je informatie-behoefte is waarschijnlijk ook erg groot, dus ga maar lekker surfen en alles uitzoeken. Maar vooral: geniet ervan! Het is heel bijzonder en natuurlijk kan het fout gaan, maar gelukkig gaat het nog steeds in de overgrote gevallen helemaal goed. Ik heb ook erg last gehad van de hormoonbom die bij me binnen kwam. Er gebeuren zoveel vreemde dingen in je lichaam, maar je kunt er niks aan doen, behalve te luisteren ernaar. Ga liggen als je moe bent. Dat hoort er ook allemaal bij. Links in de navigatie kun je alvast de Week tot week doorlezen. Maak in ieder geval een afspraak met een VK bij je in de buurt, daar kun je een hoop vragen stellen en natuurlijk je eerste echo plannen! En tot slot: in het Bevallingslijst forum kun je de maand opzoeken waar jij bij hoort en met die meiden alle onzekerheden en mooie tijden doormaken. Veel plezier en vooral ook: GEFELICITEERD!
Inderdaad gefeliciteerd! Ik had hetzelfde gevoel. Zo van 'het kan toch eigenlijk niet goed gaan'. Wat bij mij erg geholpen heeft in de eerste maanden is dat wij toen gingen verhuizen en klussen enzo. En daarvoor had ik het druk op mijn werk. Dat kwam erg goed uit, want zolang je druk bezig bent, heb je geen tijd om je al te veel zorgen te maken en, nog belangrijker, dan vliegen de weken voorbij. (Want dat wachten, dat is het ergste!) Dus, begin een of ander project en zorg dat je genoeg te doen hebt, dan zijn de eerste 12 weken zo voorbij. Maar daarbij komt dat je je er ook gewoon bij neer moet leggen. Ik word zelf gelukkig niet overal meteen zenuwachtig van en probeer nuchter te blijven, maar ik blijf me soms wel zorgen maken. En dat wordt wel wat minder, maar het gaat niet helemaal over. En geniet er ook van he? Ik heb de beste tijd van mijn leven (echt). Het is zo heerlijk om zwanger te zijn. Sta daar ook maar bij stil! Succes! Linda
allereerst van harte met je zwangerschap... maarre volgens je banner ben je al heeeeeel lang zwanger! verander hem gauw en ga genieten van je snelle zwangerschap liefs marijke
Die rekenmethode, mijn man kon maar niet begrijpen dat je als je zwanger bent die eerste twee weken er gratis bij krijgt. En nog vind ie het raar, haha. En die onzekerheid, meid, ik kan er over meepraten. Ik ben als ik niet zwanger ben, ook een stresskip, dus nu ook. Ik moet wel zeggen dat nu ik het eerste trimester heb gehad, ik een stuk geruster ben. Het komt juist doordat ik veel ben gaan surfen en op al die forums de ene na de andere miskraam las. Ik werd daardoor verschrikkelijk onzeker en bang dat dat mij ook zou overkomen. Terwijl dat tot je 35e maar bij 1 op de 10 voorkomt. Je hebt dus hartstikke veel kans dat het gewoon goed blijft gaan! Of als de kwaaltjes minder werden of zelfs verdwenen, was ik al helemaal overstuur dat het mis was. Terwijl het gewoon goed bleef gaan. Deze weken dus tegen jezelf blijven zeggen dat de kans dat het goed gaat gewoon hartstikke groot is! Dat is echt zo. Probeer het te geloven en aan te nemen. Een beetje onzeker zijn is deze periode heel normaal, maar laat het niet je overheersen.