Haha! Ja, veel herkenbare reacties! En dat eerste stuk dat je schrijft... PRECIES!! Zo bedoel ik het! En velen zeggen hier dus dat het na een jaar beter wordt. Nou, nog dik 7 maanden dan.
Wat sneu dat jullie zo'n 'huilbaby' hadden! Dat lijkt me best heftig! Maar sinds die medicijnen dus weer goed? Misschien slaapt 'ie daar ook wel beter? En deden jullie dat laten huilen ook 's nachts dan? Of sliep hij dan uit zichzelf al door? Levi komt meestal maar 1x ff drinken. Dan heeft hij ook echt honger trouwens. En in slaap vallen.. Ja, hier ook niet echt een probleem. Loop soms 1 a 2 terug voor een aai over z'n bol of speentje. Maar vaak zat ook niet, dan slaapt hij gelijk. Ik heb hem weleens laten huilen, maaarr.. Hij ligt eerst een beetje te jengelen en als dat te lang duurt, gaat hij gewoon echt huilen, schreeuwen.. En dat voelt voor mij gewoon niet goed. Maar ik heb hier op het forum wel vaker gelezen dat het voor sommigen toch helpt. Bedankt voor jullie reacties!!
's Nachts hebben we hem niet laten huilen hoor. Behalve als hij eerder voor z'n voeding kwam. Op een gegeven moment ging hij een paar keer de nacht over en opeens kwam hij 's nachts weer wakker. Toen hebben we hem wel laten huilen. Wij hadden namelijk niet echt het idee dat hij wakker werd van de honger. Ook dronk hij maar heel weinig. Maar inderdaad, je moet lekker doen waar jou gevoel goed bij is hoor!! xxx
Hier precies hetzelfde. En daar heeft ze ook behoorlijk lang last van gehad. Best vermoeiend inderdaad, tegen de tijd dat je zelf zit of tijd hebt om iets te doen.. Begon ze weer.. ( zucht )
Allemaal zo herkenbaar! Daydreamer, heb je al een methode gevonden om hem door te laten slapen? Hier ging het ook met de medicijnen tegen reflux nog steeds helemaal niet, gisteren was het echt de hele dag krijsen, zo erg dat ik er gewoon gek van werd en de kinderarts heb gebeld. Want zo gaat het echt niet meer. Wakker zijn is 1, maar dan ook continu huilen is gewoon niet vol te houden. Irem is nu ter observatie opgenomen in het ziekenhuis en we zitten nu in een heel streng ritme, en ja, naar bed is dus echt naar bed en ze laten haar nu dus ook huilen en gaan elke 10 minuten haar troosten (ik ben er zelf ook maar ga er even niet heen om even de cirkel waar we nu inzitten te doorbreken). Het is echt heel erg moeilijk! Ze heeft net anderhalf uur gehuild, en slaapt nu dan geloof ik nu. Maar goed, ze had geen honger, had een schone luier en geen pijn (want op het moment dat iemand de deur opendoet, stopt ze en begint ze te lachen). Ik hoop echt dat het helpt en het is wel heel fijn dat iemand anders ons nu even dit hele moeilijke traject helpt.