Hoi dames, Mijn vriend is een stukje jonger dan ik (14 jaar), ik ben nu zelf 36 en voor het eerst zwanger. Het leeftijdsverschil zit ons helemaal niet dwars. Maar nu ik zwanger ben zie ik dat het voor hem moeilijk is om te weten hoe hij kan helpen en wat ie voor mij kan betekenen. Ik wil dat niet steeds voor hem invullen, ook ongezond. Dus ben ik op zoek naar een cursus in Amersfoort die meer voor me vriend er is dan voor mij. Zelf doe ik nu aan zwangerschapsyoga en dat bevalt me prima, eens in de 4 weken is het met partner. Toch vind ik het vreemd dat ik eigenlijk niets kan vinden wat voor de aankomende vader is in elkaar gezet. Alsof het enkel om de mama gaat. En ik denk dat het vooral voor een papa juist een hoop kan betekenen, hij daarin zijn eigen onafhankelijkheid kan vinden. Of over zijn emoties kan praten met andere mannen. Voor ons is het gewoonweg een daadwerkelijk feit, je hele lichaam veranderd en de band is voor mij heel erg aanwezig. Voor een man heeft het iets onwerkelijks. Heeft iemand voor mij een idee? Of een gouden tip voor hem? Liefs, Titsia Nu 10 wkn zwanger
Ik denk dat de meeste vaders niet helemaal weten wát ze kunnen verwachten, dat heeft niet alleen met leeftijd te maken. Mijn man is deze 2e zwangerschap veel meer betrokken dan de eerste zwangerschap. Gewoon omdat hij nu meer weet hoe ik me voel en wat er op hem afkomt. Koop anders een leuk luchtig boek voor mannen over de zwangerschap. En anders misschien een 'samen bevallen' cursus doen of een voorlichtingsavond ergens bezoeken over de bevalling, wordt hier via de kraamzorg gegeven, soms zelfs via de verloskundige. Mijn ervaring is, dat het vanzelf goed komt. Zodra papa zijn kleintje vast heeft, groeien er pats boem heel veel vader hormonen. Vol verantwoordelijkheidsgevoel, liefde....
Wij hebben 'samen bevallen' gedaan, ik kan het echt iedereen aanraden! Praktisch, informatief en gezellig.
Dankjewel voor de tips. Dat het vanzelf goed komt daar maak ik me ook niet druk om. Vind het gewoon teleurstellend dat er zoveel voor moeders is en niet voor vaders. Ik denk namelijk dat als er ook iets voor hun zou bestaan, zij er ook voor ons veel meer kunnen zijn al vanaf het begin. Heb al lopen peilen bij vaders om me heen en die zouden allemaal best graag iets hebben waar zij ook zichzelf kunnen voorbereiden. Volgens mij zou het best goed zijn als daarin iets gaat ontstaan in deze markt en dan doel ik op meer dan een boek of een voorbereiding voor de bevalling. Geen wonder dat het voor vaders moeilijker is om zich betrokkener te voelen, we hebben als vrouwen een hele wereld om ons heen en op deze manier sluiten we ze ook wel een beetje buiten. Volgens mij krijg ik de behoefte om wat op te gaan zetten voor hun. Hoe dan ook dankjewel voor deze tips. Als ik ook nog dingen tegen kom voor vaders dan zal ik deze hier delen. Wellicht zitten meer vrouwen hiermee. Voor nu heb ik al twee forums voor vaders gevonden: www.ikvader.nl www.vaderschaps.org
Wij zijn beiden nog jong (beiden bijna 24) en ik heb het 'geluk' een zusje te hebben van 10 jaar jonger en mijn ma had altijd een kinderdagverblijf. Ik ben dus wel getraind in de luiers etc. etc. maar mijn partner niet en ziet dat soort dingen ook nog niet helemaal in. Ik heb hem het boekje 'help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt' van Kluun gegeven en dit heeft hij binnen 3 dagen (terwijl hij niet van lezen houd) uitgelezen met een grote grijns op zijn gezicht en met als resultaat dat meneer meer 'zwangerschapstermen' kent dan dat ik ken haha. Dus om te beginnen zou ik dat zeker aanraden, en ook wij gaan nog op zoek naar een aanvullende cursus die ook voor papa's in spe is
Het boekje van Kluun is inderdaad erg leuk! Wij hebben bij de eerste ook de samen een zwangerschapscursus gedaan. Ik vond dat overigens een stuk leuker dan vriendlief. Ik snap je frustratie heel goed. Toevallig hebben wij het daar deze week nog over gehad. We zijn net verhuisd en het leek ons zo leuk als er voor na de geboorte ook wat mannenclubjes zijn waar mannen andere vaders leren kennen en lekker met hun kind bezig kunnen zijn. Het babyzwemmen, babymassage, muziek op schoot etc zitten toch voornamelijk vol vrouwen en dat ziet vriendlief dus niet echt zitten. Dus ik ben voor meer vaderclubjes!
Bij mijn man helpt helemaal niets. Die weigert die boeken te lezen van bijv. Kluun, want 'het komt allemaal vanzelf wel'. Toen hij hem uiteindelijk wel had gelezen (na veeeeeeel gehamer van mijn kant), vond hij het wel grappig, maar dat was het dan ook wel. En de partneravond van de zwangerschapscursus ziet hij nu al tegenop, omdat hij totaal 'niet zo is'... Ik weet wel dat hij er t.z.t. zal zijn voor de kleine (hij is wel bezig met het kinderkamertje en vanmiddag gaan we een babyfoon via mp halen), maar echt superbetrokken bij de zwangerschap...nou nee...
Grappig topic! Mijn vriend is superbetrokken, maar niet omdat ie als een man op z'n vaderschap wordt aangesproken door een of ander boek of cursus. Hij vraagt gewoon wat ie wil weten, aan mij of aan de verloskundige. Helpt beter, zegt ie dan Kluun (had ie van z'n moeder gehad), want dat ouwe jongens krentenbroodgeleuter, daar wordt hij niet wijzer van. De helft klopt ook niet bovendien, niet iedere vrouw hoeft geen,seks meer, niet iedere vrouw heeft de hele dag bandenpijn en meeveren hieft ook niet bij iedereen. Heb ik trouwens ook hoor, ik ben net zo allergisch voor al die neuzelboekjes waarin weldenkende vrouwen schrijven dat ze 'mamma' worden (neeeeeee, je wordt moeder, da's de rol, en alleen je kind kan je mama noemen (een m volstaat)) en winkels en boeken en merken die overal verkleinwoorden voor gebruiken (waaaaaaarom sokjes, truitjes, kruikje, luiertje... Het wordt er echt niet schattiger van en ik ben geen 6 meer). We zijn allebei meer van de feitelijke informatie (boeke, bieb, experts) en van de ervaringen van bekenden, of ze nu man of vrouw zijn. Voor mij is het net zo leerzaam om te horen hoe andere mannen de bevalling ervaren hebben als voor mijn vriend. Dus onze approach: veel luisteren naar familie en vrienden, wel samen naar de borstvoedingsavond van de kraamzorg (midden nederland - toevallig ook in amersfoort), maar verder geen behoefte aan gendergebonden cursussen. Gaat ons al gauw te langzaam. Ook geen pufclub om die reden, dus daar kan ik ook geen tips over geven.
Pff, nou en of. Kan er ook verder met niemand over praten (behalve hier). Vriendinnen heb ik niet echt. En de weinigen die ik heb, zijn nog lang niet aan kinderen toe.