Ik zat net nog eens terug te denken aan mn kraamtijd.. Zaterdag t eind van de ochtend lekker weer thuis gekomen.. Kennis gemaakt met de kraamhulp, mn man al op pad moeten sturen om een pak KV te halen, m'n ouders op pad voor een borstkolf.. Prachtig geregeld.. eind van de middag ging de kraam hulp weg, mijn ouders terug naar huis en mn man de koeien melken... Dat ging ook allemaal goed.. tot, en laat t nou ook nog niet eens met de kraamtijd te maken te hebben...... Land er een luchtballon bij ons in t weiland... Moeten "die lui" net allemaal voor ons huis staan te wachten, terwijl ik net zit te kolven.... Op dat moment voelde ik me even knap klote.. Dat was wel t vervelendste uit die paar dagen...
Hier was het meest vervelende dat we in eerste instantie zondags laat in de middag naar huis toe mochten wat ons was verteld (zaterdagmiddag geboren) en op het laatste moment moesten we toch blijven tot maandagmorgen.
Het vervelendst? Mijn hechtingen! oei oei oei wat heb ik daar een last van gehad na een paar dagen, op 1 avond kon ik niet lopen, niet zitten, niet staan, niks...Dat vond ik heel vervelend. En de gebroken nachten. Ik heb nog steeds spijt dat ik die week niet wat meer overdag heb geslapen, maar goed
Dat ik van 08.00 uur sochtends tot 03.00 s´nachts bezig ben geweest met de bevalling en enorm uitgeput was en slap vanwege veel bloedverlies en dat ik s´avonds eindelijk wat wilde gaan slapen en op een kamer kwam te liggen met een vrouw met weeen die het uitschreeuwde en geen oog heb dichtgedaan die nacht.
Dat ik op de dag dat ik uit het ziekenhuis ontslagen werd, mijn schoonmoeder moest ontvangen thuis, die vervolgens allerlei drama heeft veroorzaakt, waarbij ZIJ het middelpunt was. Kan niet ingaan op details, het is iemand met nogal een gebruiksaanwijzing zeg maar. Ben je net bevallen van je eerste kindje, staat je leven op z'n kop, ben je totaal uitgeput omdat je na een zware bevalling van godmagwetenhoeveeluur niet langer dan 3 uurtjes achter elkaar kan slapen steeds... dan zit je daar op te wachten. Not. Ben er nogsteeds pissig over. :x
Het meest vervelende van mijn kraamtijd was, dat ik geen kraamtijd gehad heb. mijn zoontje lag op de intensive care, en ikzelf op de kraamafdeling. de tweede dag moest ik weg, omdat ik `gezond` was. hierna ben ik naar de hotel gegaan, en kreeg controles in het ziekenhuis. Ik heb het wel gemist, het lijkt me heerlijk wanneer je kindje gezond bij je thuis is, of tenminste bij je op de kamer van het ziekenhuis of iets dergelijks, en je bezoek kunt ontvangen en je kindje kunt showen, en je je geen zorgen hoeft te maken over of je kindje het overleefd, en zo ja, Hoe hij het overleefd. Ik heb wel 15 uren couveuse nazorg gehad, toen Ons kleintje thuiskwam. Ik was vooral hypernerveus bezig met het feit of het bezoek zijn handen wel waste zo dat hij niet ziek zou worden door bacterien, en kolfde fulltime. Dat was vrij zwaar, en dus het meest vervelende van mijn after-kraamtijd.
Het vervelendste in de kraamtijd van de oudste twee kan ik eigenlijk weinig bedenken, behalve de controles dan . Maar ach, moet ook zeggen dat toen ik zwanger was van de tweede ik eigenlijk al niet meer precies wist wat die controles nou ook al weer waren ! Dus zo vreselijk was het niet denk ik dan achteraf ! Bij de jongste vond ik natuurlijk het ergste dat ze in het ziekenhuis moest blijven. Ik heb er wel zelf voor gekozen om op de dag van de bevalling zelf weer naar huis te gaan. We gingen dus elke dag 2-3 keer een aantal uur naar het ziekenhuis. Kleine heeft uiteindelijk 4.5 week in het ziekenhuis gelegen voor ze naar huis mocht. Dat ze bijv geen zuigreflex had en wij haar het zuigen aan hebben moeten leren en dat ik full time moest zien te kolven om de ziekenhuis bezoeken door vond ik ook echt niet leuk, maar ons meisje achter moeten laten echt het aller ergste! Liefs, Hanneke!
Vervelendste van mijn kraamtijd was dat ik mijn kinderen achter moest laten in het ziekenhuis (5 weken te vroeg geboren) ... Wat ook vervelend was.. de ziekenhuisbezoeken 2x per dag 2 weken lang! Ik had een perineumruptuur en was ook herstellende van de ks! Naast dat kolfde ik fulltime en had ik extreem bloedarmoede i.v.m het bloedverlies tijdens de bevalling ... Deze kraamtijd viel dus vies tegen ...
Ik vond het vervelendste dat iedereen perse die week op bezoek wou komen grrrr. En me schoonouders die zichzelf steeds uitnodigden.
het vervelendste dat mijn dochter in het zh moest blijven en ik haar ook niet bij me kon hebben op de kamer. Dat ik daardoor ook geen kraamweek heb gehad.
Dank je wel Irem is geboren op 25 april. Het april topic was mij wat te druk om te kunnen blijven volgen
Het vervelenste vond ik mn kraamhulp.Heb echt spijt dat we geen andere hebben gevraagd,maar dat is altijd achteraf. Ze deed weinig,drong zich zelf op, en zo kan ik wel even door gaan Hierdoor gunde ik mezelf geen rust. Volgende keer beter
Dat ik na 1 1/2 dag thuis uit het ziekenhuis (KS gehad, dus had er al een aantal dagen gelegen), weer terug moest naar het ziekenhuis met een bloeddruk van 200/120. En dat ik mij daar boos over heb gemaakt, want ik moest rust en ik werd van kamer naar kamer geduwd in mijn bed, omdat het overvol was op de kraamafdeling en geen arts die naar mij kwam kijken. Na 2 dagen heb ik ze kunnen overtuigen dat de VK de bloeddruk controles doet icm de bloeddruk verlagers en als er echt nood aan de man is dat ik weer terug zou komen/gestuurd worden door de VK. Dus toen mocht ik eindelijk gaan... Dat was echt een domper, vooral omdat ik mezelf goed voelde!
Ik wil niet teveel details geven maar mijn verloskundige heeft mn kraamtijd helaas goed verziekt Gelukkig had ik wel een top kraamhulp die echt een luisterend oor heeft geboden, waardoor ik een en ander wel heb kunnen verwerken. Toch zit het me nog steeds regelmatig dwars.
Het meest vervelende tijdens de kraamtijd van mijn eerste vond ik de hechtingen en het feit dat ik niet kon zitten van de pijn. Ik kon alleen maar liggen en probeer dan maar eens "gezellig" met je gezin en familie het kerstdiner te eten :s
mn aambeien, ben behoorlijk ingeknipt (2x) en heb de eerste week mn hechtingen niet gevoeld door de pijn van de aambeien. Kon alleen maar op mijn zij liggen... Lastig voeden met een moeilijke drinker....
het vervelendste uit mijn kraamtijd vond ik dat mijn schoonmoeder een 10 dagen pakket had.... en dan een tien dagen pakket ala schoonmoeder dag 1 t/m dag 10 savonds om 21.30 uur nog aan komen met een boekje of bekertjes van de wibra met prijskaartje er nog aan, ( zoonlief was al een paar maand en ze kwam nog een paar dagen in de week savonds om half 10 aanzetten omdat hij om 22.00 de fles nog kreeg... pff ik had echt zoiets : blijf lekker weg !! ) en dat ze op dag 6 met foto boeken aan kwam zetten: goh ik zit de hele week al te denken op wie lijkt dat kind toch.... maar nu ben ik er eindelijk uit !! hij lijkt sprekend op L....(L is de zus van manlief en laten zowel manlief als ik op dat moment al 3 jaar ruzie en geen contact met L hebben....) op dat moment niet leuk om te horen, daarvoor had ik nog teveel hormonen
Toch wel dat ik geen kraamtijd heb gehad. Mijn meisje lag in de couveuse ik moest ook nog 8 dagen blijven en mocht toen naar huis. Door HELLP, bloedarmoede en hoge bloeddruk kon ik zelf niet eens meer de trap op en heb 2 weken beneden moeten slapen, steeds wachtend totdat iemand langs zou komen om me te helpen. Mantelzorg natuurlijk, want als je echt ziek bent in Nederland krijg je geen hulp. Dat ik 2 keer per dag naar het ziekenhuis moest en in een rolstoel vooruit gedrukt moest worden omdat ik pas na 4 weken weer kon lopen....oh ik kan wel doorgaan. Laten we het er op houden dat ik mijn kraamtijd niet fijn heb gevonden