Hm, als enige echte antwoord dus dat MBO officieel een opleiding heet en geen studie. Maar goed, dat is maar een woordje. Ik snap nog steeds niet waarom een MBO-opleiding dus schijnbaar een "nepstudie" is...
Ik moest het zelf niet betalen; mijn moeder heeft er nooit om gevraagd ondanks dat ze het niet breed had. Toen ik werkte en thuis woonde nam ik haar wel elke week mee om boodschappen te doen voor 50 a 60 euro bij de lidl (ze kon gewoon de kar volgooien met wat ze nodig had). Vaak haalde ik nog 1 keer per week 2 pakjes sigaretten ofzo. Ik was toen 18/19 en verdiende 300,- netto per week dus dat kon makkelijk uit. Zelf zou ik het ook niet vragen van mijn zoontje en eventuele andere kids. Ik hoop ze wel bij te kunnen brengen dat niets gratis is in het leven en dat je voor mooie spullen moet werken.
Ik heb nooit kostgeld betaald. Wel de droger, die toen kapot ging. Ik had een autootje en ging veel met mijn moeder op pad. Dat vond zij ook al bijdrage in het huishouden. Ik moest wel sparen, maar dat deed ik automatisch al. Weet niet of ik het bij mijn kinderen gaat doen. Hangt denk ik helemaal van de situatie af. Zijn ze druk bezig met studeren en sparen om op zichzelf te gaan wonen, dan mogen ze het houden. Gaan ze feesten en de beest uithangen en op ouders kosten leven, dan mogen ze ook kostgeld betalen.
Als ze nog thuiswonen en ze hebben een baan dan gaan ze kostgeld betalen. Niet meer als normaal vind ik. Hebben zowel papa als mama moeten doen. Ik kreeg het trouwens toen we gingen samenwonen weerterug en dat zijn wij ook van plan. Edit: niet als ze nog op school zitten natuurlijk
Maar hoe eerlijk is dat? Stel de oudste doet zoals je hoopt en spaart zelf en de jongste blijkt een feestbeest? Ander kind, andere regels? Dat lijkt me namelijk wel moeilijk... Dan kun je beter zelf 'stiekem' sparen voor je kinderen.
Hier zowel man als ik nooit kostgeld hoeven betalen en onze kinderen hoeven dat later ook niet. Wel op vorowaarde dat niet al het geld wat ze hebben erdoorheen gebrast wordt. Die voorwaarde stelde mijn ouders ook.
Ik zou mijn kinderen geen kostgeld laten betalen alleen als wij onze inkomens kwijt zouden raken en we het wel nodig hebben.
Ik heb dat nooit betaald, ik betaalde alles voor mezelf, verzekering, studie, kleding enz. En meestal de boodschappen. Dus dan was het wel op. Maar ik studeerde dus nog. Mn man werkte 40 uur per week en woonde thuis betaalde elke maand 1 keer de weekboodschappen. Dat denk ik dus. En van dat kostgeld sparen en dan onverwachts geven als ze opzichzelf gaat wonen is wel een erg goede ja! Als ik dat nog weet over 18 jaar dan gaan we dat ook maar doen
Ja, hier gaan we het wel vragen. Uiteraard niet als ze op school zitten en alleen als ze voldoende verdienen. Dat wat ze geven gaat op hun eigen spaarrekening. Dit doen we in de hoop dat ze , als ze eenmaal het huis uit zijn, verantwoordelijk om zullen gaan met hun geld. We willen ze goed voorbereiden op de financiële verplichtingen die na hun 18e jaar gaan beginnen.
Nee, ik zou mijn dochter geen kostgeld laten betalen. Ik zou dr ook niet dwingen om te gaan sparen, maar bv wel als ze perse iets duurs wil hebben (of dat wij bv de helft meebetalen). En ik zou ook niet eisen/verwachten dat ze mij/ons verzorgt als het nodig is.
Ik zou mijn kind(eren) nooit kostgeld laten betalen. Ik heb ervoor gekozen om kind(eren) te nemen dus ik zal dan ook alles zelf betalen. Of ze dan een vaste baan heeft of op haar 25ste nog thuis wil wonen zal de situatie ook niet veranderen. Wel moet ze later zelf haar verzekering betalen.
ik heb zelf nooit kostgeld hoeven betalen, ben uit huis gegaan toen ik 18 was en studeerde en mijn zussen idem. Hoop toch ook heel erg dat mijn kinderen rond die leeftijd op eigen benen willen en kunnen staan en dus het huis uit gaan als ze gaan studeren. Mijn vriend heeft tot zijn 25e bij zijn moeder gewoond en begon met werken toen hij 16 was. als ik en onze zoon niet in zijn leven waren gekomen had ie misschien nog wel thuis gewoond, dan vind ik het ook niet meer dan normaal dat je mee betaald, helemaal als je moeder (in zijn geval) het niet heel breed heeft. Hij wilde ook graag zelf mee betalen, dat vind ik ook anders. Maar denk toch wel dat ik, als mijn kinderen hier rond hun 20e nog rondplakken, ik ze toch subtiel erop probeer te wijzen dat het misschien een idee is dat ze het ouderlijk nest eens moeten verlaten
Zit mijn zoon op school dan hoeft hij niets te betalen. Maar werkt hij bijv. Fulltime vanaf zijn 18de dan vindt ik wel dat hij een bijdrage kan leveren.
Het zal van de omstandigheden afhangen. Als onze zoon niet meer naar school gaat en een baan heeft, vind ik dat hij wel mee mag betalen. Maar als wij het breed genoeg hebben, zullen we het denk ik wel opzij zetten en aan hem geven. Maar als we het zelf financieel moeilijk hebben en bijvoorbeeld door zijn inkomen toeslagen gaan mislopen, tja; dan vind ik dat hij best mag bijdragen.
Ik weet natuurlijk niet of ik er over 20 jaar nog zo over denk, maar nu zit ik er zo in: Als onze zonen op/rond hun 24e nog thuis wonen, mogen ze 'kostgeld' betalen.
ik heb het ook moeten betalen en wat mij betreft gaat Fleur het ook betalen. maar... toen ik het huis uitging bleek dat mijn ouders het voor me gespaard hadden en kon ik dus toch wat spulletjes kopen. Dus waarschijnlijk doe ik ook zoiets, maar ja, ze mag zeker begrijpen dat wonen e.d. geld kost.
Als onze kinderen bijvoorbeeld 23 zijn en ze hebben gestudeerd en gaan dan fulltime werken maar wel thuis blijven wonen, dan vinden wij dat ze zeker wel mee mogen betalen! Ik vind het onzin dat als ze gewoon een volledig salaris hebben dat wij dan alles voor ze blijven betalen. Dan kunnen ze best een klein beetje meebetalen en hun eigen verzekeringen betalen enzo. Zo leren ze ook met hun geld om te gaan. En dan vragen we ze echt geen 100en euro's. Mijn broertje moest toen hij volledig werkte nadat hij voor de 3e keer gestopt was met zijn studie, 150 euro per maand afstaan. Vind ik best redelijk. Hij verdiende ongeveer 1150 euro netto. Wij zullen ze natuurlijk nooit vragen kostgeld te betalen zolang ze studeren en alleen maar een bijbaantje oid hebben. Dat zeker niet. Maar als ze volledig mee functioneren in de maatschappij mogen ze dat thuis ook wel doen.