Denk niet dat ik mijn kinderen kostgeld zal laten betalen of het moet een klein bedrag zijn wat dan voor ze apart wordt gezet voor later. Ik hoefde thuis ook geen kostgeld te betalen. Toen ik een aantal jaren op me zelf had gewoond en toen weer thuis ging wonen moest ik van mijn ouders wel gaan betalen. M'n ouders hadden toen zoiets van we zijn al een paar jaar niet meer gewend om kosten voor jou te betalen en nu je weer terug komt stijgen de kosten voor ons weer en daar mag je best aan mee betalen. Dit vond ik ook helemaal niet erg had tenslotte toen ik op mijn eigen woonde ook de kosten die ik moest betalen dus waarom niet als ik bij m'n ouders zat.
Ik heb niet het hele topic gelezen hoor, maar in principe zeg ik nee.. Maar ik zou er wel moeite mee hebben als onze meiden al jaren werken, nog thuis wonen en alles betaald krijgen. Maar dat zie ik tegen die tijd wel..
Ik ben kostgeld gaan betalen toen klaar was met school en volledig ging werken. Overigens bleek dit ook op een spaarrekening terecht te komen en kreeg ik het terug toen ik op mezelf ging voor inrichting van mijn huis (leuke verrassing). Bij mijn man precies hetzelfde. Geen idee of wij dat later ook gaan toepassen, is nog zo ver weg.
ik vind het wel goed, zeker als ze zijn afgestudeerd, goede baan hebben en geen zin om uit huis te gaan, eerder niet. en natuurlijk wel een normaal bedrag, zodat ze kunnen wennen aan vaste lasten later! sparen mogen ze zelf doen, ik vind dat je (volwassen) kinderen zoveel mogelijk zelf moet laten leren en doen!
zolang ze op school zitten niet. Als ze werken en thuis wonen vind ik dat ze best iets kunnen bijdragen
Inderdaad. Maar er zit wel een maar aan. Namelijk: mocht mijn dochter daarover in discussie gaan, dan ben ik bang dat mijn blik het toch al zou verraden wat het eigenlijke plan met dat kostgeld is, haha.
hier moeten ze zodra ze volledig werken en nog thuis wonen ook gewoon kostgeld gaan betalen. moest ik ook. Ook hier ging het op een spaar en kreeg ik het mee toen ik het huis uitging. samen met dat wat mijn ouders hadden gespaard. Zo wil ik het dus ook gaan doen.
Maar wat ik dus écht niet snap he... Helemaal geen aanval naar mensen toe die kostgeld vragen ofzo hoor. Mijn moeder vroeg het tenslotte ook. Je kiest toch zelf voor kinderen, verzorgt ze (waaronder op financieel vlak) wanneer ze klein zijn en opgroeien. Waarom moeten die kinderen dan ineens gaan bijdragen wanneer ze ouder worden? Ik bedoel, wat is het verschil qua onderhoud wanneer ze oud of jong zijn. In sommige gevallen kosten baby's zelfs meer dan oudere inwonende kinderen. Oudere inwonende kinderen kopen toch vaak uit zichzelf al kleding voor zichzelf e.d., dat gaan ze je echt niet vragen haha (er vanuit gaand dat ze zelf geld verdienen, dus heb het over inwonende kinderen van bv. 24 jaar o.i.d). En kijk wat baby's je kunnen kosten... Al die luiers, in sommige gevallen kunstvoeding wat vaak ook niet het goedkoopste is en dan dingen als de kinderwagen e.d. waar sommige mensen ook kapitalen aan uitgeven. Dat snap ik dus niet, waarom dan kostgeld als ze ouder zijn... Maar ja, mijn mening hoor!
Ik vraag me dan af of jullie met een 'bijdrage leveren' bedoelen dat je verwacht of wilt dat de kinderen uit zichzelf eens de boodschappen doen of iets anders betalen als ze een goede baan hebben of dat jullie echt een bepaald bedrag voor gaan bepalen... Het kan aan mij liggen hoor, maar ik vind dit echt bizar Ik ben vrij vroeg op kamers gaan wonen, maar daarvoor heb ik ook altijd een bijbaan gehad, maar ik zou er nooit op komen dat mijn vader 'kostgeld' van me zou vragen. Nu deed ik wel uit mezelf heel veel dingen (zoals de boodschappen doen en zelf betalen, af en toe eens een acceptgiro betalen etc.) Ik zou nooit nooit nooit geld van mijn kind vragen. Ik zou het fijn vinden als ze aan ons denkt en dingen uit zichzelf zou doen, zo wil ik haar ook opvoeden natuurlijk.. maar nee, ik vind het maar vreemd.. Ik zal haar zoveel mogelijk proberen te onderhouden ongeacht of ze bij mij woont of niet, wij hebben immers voor haar gekozen. Dit betekend niet dat ik een dure auto voor haar koop, of haar hoge telefoon rekeningen ga betalen.. Ik heb nooit kostgeld betaald, maar weet heel goed hoe ik met geld om moet gaan. Ik ben degene die thuis al het boekhouden doet en bijhoudt, dus nee dit is niet mijn manier om mijn kind te leren met geld om te gaan of in te laten zien dat geld verdienen niet altijd even makkelijk is..
Omdat ik niet zou weten waarom ik moet betalen voor mijn fulltime werkende kinderen die bij mij de kast leeg kanen met hun vrienden.
ik vind dat als ze werken en je kostgeld vraagt (hoeft geen groot bedrag te zijn) je wel je kind leert dat ze verplichtingen hebben. en ach als het geld uiteindelijk toch weer bij je kind terecht komt zie ik de schande er niet van in. Ik heb het dan ook over betalen als ze volledig werken. niet met een bijbaantje. ik moest vanaf dat ik zelf werkte 100 gulden per maand aan mijn ouders betalen. nou dat kon makkelijk hoor. en later kreeg ik het gewoon terug toen ik een huis kreeg. Op deze manier wordt je wel bewust van je plichten. dus ik zie er zeker wel het nut van in
het is toch normaal? ik vind als ze een goede baan hebben, nog niet op zichzelf willen wonen, dat ze ook wat mee kunnen betalen met het eten, leven enzovoorts. gewoon omdat ze moeten leren dat ze niet zomaar alles op kunnen maken, het is geen hotel. als papa en mama er straks niet meer zijn, moeten ze het ook zelf doen! kinderen worden volwassen en moeten mee draaien in de maatschappij, zeker als ze het kunnen betalen, goede baan, en inderdaad, niet de hele kast zomaar leeg kunnen vreten en daarna weer weg, slapen, werken eten en niks betalen? nee hoor. maar dat is alleen als ze een goed, vast inkomen hebben en geen zin hebben om uit huis te gaan.
Goh, in mijn situatie was dat absoluut niet het geval. Zat vooral boven op mijn kamer, kwamen bijna nooit vriendinnen. Ook werkte ik niet eens, aangezien ik arbeidsongeschikt was en dat dus niet kon. Mijn zus heeft wel kapitalen gekost toen ze een jaar of 15-16 was, vanwege haar eetstoornis. Maar ja, die hoefde gezien de leeftijd geen kostgeld te betalen. Ook niet met terugwerkende kracht... Vind ik erg krom, maarja.
dat is toch wat anders? ze heeft het over fulltime werkende kinderen! oh trouwens dat kun je geen kinderen meer noemen, als ze full time werken, het zijn wel je kinderen, maar gewoon volwassenen.
Wie bepaalt dan dat het normaal is? Misschien vinden andere mensen het wel abnormaal. Ik zou niet zo snel iets doen omdat het maatschappelijk gezien 'normaal' gevonden wordt. Eerder omdat het een weloverwogen keuze is.