bij de vlos heb ik aan gegeven dat ik zeer regelmatig last heb van mn onderrug en stuitje. vaak pijnscheuten van onderrug die via bil en heup naar mn been schiet. pijn bij autorijden en vaak s nachts bij omdraaien in bed. ook beginnen mn handen nu s nachts te tintelen en af en toe zeer dus mogelijk carpaal tunnel syndroom wat op komt zetten. op haar verzoek vandaag bij de bekkenfysio geweest. die dacht aan beginnende bekkeninstabiliteit en mogelijk ischias.... daarnaast ben ik vorig jaar nog bij haar geweest ivm bekkenbodemklachten. de boel is aardig verzakt en dit speelt natuurlijk ook nu nog erg mee. (ze wilde toen al dat ik ander werk ging zoeken). ik werk in de thuiszorg. 28 uur in de verzorging. veel lopen, bukken enz. de zware mensen deed ik al niet meer. maar nu, nu raad de fysio aan om me voor 100% ziek te melden. ze raadde aan om nog zo min mogelijk door mn knieen te gaan, in en uit de auto en misschien binnenkort ook geen steunkousen meer aan doen ivm handproblemen die mogelijk erger worden. daarbij vertelde ze nog dat ze me zowiezo alleen al voor mn bekkenbodem "verleden" aan zou raden om te stoppen. dus ook al had ik nu geen rugklachten. dit alles zou alleen maar erger worden en dan was ik verder van huis. en nu, nu voel ik me kut. ik weet dat ik niet eigenwijs moet doen maar het voelt niet goed om me ziek te melden. ben nu een paar dagen thius en het gaat beter, kan met de hond wandelen en fietsen. waarom dan niet werken? volgens fysio dacht ik verkeerd en was het juist opgeknapt doordat ik mn werk een paar dagen niet gedaan had.een teken dat werk te zwaar was. het rotte is dat ik geen werk heb wat even veranderd kan worden. als ik niet door mn knieen kan, geen steunkousen en niet in en uit de auto mag(varierend van 16 tot soms wel 46 op een dag), dan houd het op. maar ja, dan zit ik eerst 10 weken in de ziektewet en vervolgens nog 16 weken verlof.. word al gek bij de gedachte alleen... maar ja, eigenwijs zijn heeft ook z'n concequenties....
Kan je niet in overleg vervangende werkzaamheden doen? Geef in ieder geval aan dat je wel wil werken maar dat je huidige werkzaamheden te zwaar zijn nu. En misschien kan je zelf al wat verzinnen? Kan me heel goed voorstellen dat je niet nu al thuis wil zitten inderdaad. Sterkte met alles!
Ik moest ook rond de 5 maanden volledig stoppen met werken, ik werkte op dat moment 3 ochtenden en 1 middag, in de huishouding bij oudere mensen. Ik liep ook al 2 weken door met mijn klachten, rug, stuitje, harde buiken etc. Ik had dit bij mijn vorige zwangerschappen nog nooit meegemaakt dus ik dacht gaat wel over. Ik moest van mijn verloskundige direct stoppen met het werk, huishoudelijk werk is gewoon lichamelijk zwaar, zei zij tegen mij dat als ik zo door ging, ik straks volledig bedrust kon gaan houden, en wie gaat er dan voor jou huishouding en kinderen zorgen. Ik vond het heel moeilijk om me ziek te melden, maar toch op advies van de verloskundige gedaan. Ik heb ook even mijn draai moeten vinden, maar heb me lekker gericht op rustig aan allerlei klusjes doen die normaal blijven liggen. Foto's inplakken, dingen in boekjes schrijven wat betreft de andere kids, en rustig aan alle dingen voor de baby op komst in orde brengen. Lekker de tijd voor mezelf genomen en naar mijn lichaam geluisterd. Echt zware dingen deed mijn man. Denk echt goed aan jezelf hoor. Ons kindje is nu bijna 2 jaar, maar mijn onderrug is nooit meer hetzelfde geworden. Met strijken en stofzuigen, voel ik het binnen no time. Ik ben gelukkig thuisblijfmama dus kan lekker alles op mijn eigen tempo doen. Ik weet niet of jij straks weer aan het werk wilt, maar dan zou ik nu echt naar mijn lichaam en het advies van je verloskundige luisteren, hoe rot je je ook voelt tegenover je collega's oid. Ik voelde me echt heel rot tegenover die oude mensjes waar ik al jaren werkte, maar ze hadden er allemaal begrip voor
ankeM: vervangend werk is er helaas ws niet. zorg mag ik dan gewoon niet meer doen. we hebben wel enkele mensen waar je weinig hoeft te doen maar ja, ik woon een half uur rijden van mn werk af dus dan zou ik voor 2 a 3 mensen naar mn werk moeten komen....meer reistijd dan werk dus. en daarbij moeten alle roosters van mn collega's dan omgegooid worden. ik de makkelijke mensen en hun de zware. collega had het wel over 1 a 2 ochtenden kantoorwerk op therapeutische basis. ALS het er is. dat moet ik morgen met mn leidinggevende gaan bespreken. siriel: ja ik weet het, moet naar lichaam luisteren. zei ze ook. je kan beter nu even stoppen dan dat je doorgaat en binnenkort zo door je rug heen gaat dat het te laat is en je niet meer zelf voor je kleine kan zorgen. en mogelijk na je verlof nog meer ellende hebt. ALS je dan nog kan werken.. en daarnaast, ik ben alleen. heb hier nog een peuter rondlopen van 2 en dan nog 1 op komst. ik heb dus geen man die even de zware dingen voor me kan doen. dus alles komt op mij neem. en na de zwangerschap moet ik gewoon weer aan het werk. dus dit alles bij elkaar zal ik toch maar naar mn lichaam moeten luisteren. hoe moeilijk het ook is...
ik heb ook erge last van onderrug pijn,bij lopen,draaien etc. Volgens mijn bedrijfsarts hoort het erbij!:S ik werk ook in de zorg, en ben bijna 29 wk. ik zit 50% in de ziektewet maar hij vind het niet nodig dat ik me 100% ziek meld, maar als het nog erger wordt meld ik me echt 100% ziek.
Ik heb ook bekkenklachten al sinds week 18 vd zwangerschap, en nu sinds een week of 3 ook vocht in mijn handen. Geen tintelingen nog, maar wel pijn en stijf.. Ik heb nog 3 weken halve dagen gewerkt maar zelfs dat is te zwaar, zit nu ook voor 100% thuis. Ik moet zeggen dat ik het heerlijk vind.. Ik kan nu in verhouding wat vaker iets kleins doen in huis en daarna rusten. Zo krijg ik over de gehele linie meer gedaan omdat het in mijn eigen tempo kan. Ik heb nu het gevoel dat ik wat uit kan rusten en mijn bevalling nog een beetje positief tegemoet kan zien.. Anders had ik daar echt geen energie meer voor gehad.. Ik zou zeggen luister naar je lichaam hoor, je hebt er maar 1..
Als je er alleen voor staat, dan zou ik zeker heel goed naar mijn lichaam luisteren. Zegt je verloskundige dat het beter is geheel te stoppen, dan gewoon doen, hoe dubbel het nu ook voelt. Maar je hebt je handen thuis vol, met je peutertje en je huishouding, naarmate je zwangerschap vordert wordt dat allemaal zwaarder. Sterkte gewenst!