Sinds vanmiddag heb ik ineens last van mijn stuitje en ook precies in het midden van mijn schaambeen. Het voelt een beetje zeurderig en lopen gaat ineens heel moeilijk (leuk icm al die sneeuw.. ) Het begon bij mijn stuitje en straalde al snel uit naar mijn schaambeen. En bij elke stap die ik nu neem lijkt het erger te worden. Nu weet ik niet zo goed wat ik moet denken, zal dit beginnende BI zijn of heb ik misschien vandaag net even teveel gedaan? Zowel mijn zus als nicht hebben bij hun tweede/derde zwangerschappen enorme last gehad van BI en ik weet dus hoe vervelend het is en deze pijn maakt me nu wel even erg bang. Straks kan ik ook niets meer! En ik moet nog zoveel doen de komende maanden.. Anderzijds heb ik vandaag misschien ook wel iets teveel gedaan: eerst vanochtend druk meegedaan met ouder en kind gym (incl. huppelen, springen enz hihi), daarna met zoon langs 3 supermarkten geweest en enorm veel boodschappen gedaan. En vervolgens (zonder ook maar een minuutje rust) heb ik de hele keuken en woonkamer geboend.. Kunnen mijn symptomen komen door het teveel doen of moet ik er toch wel rekening mee houden dat dit wel eens kan wijzen op BI? En kan ik nu al dingen doen om het te verminderen oid?
Klinkt als het begin van bekkenklachten, maar bi is een flinke stap verder. Wat je kunt doen is dit: als je gaat liggen trek je de spieren aan die je zou gebruiken als je een te kleine broek dicht zou willen maken. Je trekt dus je buik in en spant je spieren rondom je schaambeen. Zo weet je waar je spiercorset zit. Als je loopt, rent, tilt, fiets enz span je die spieren aan, zo obdersteun je je bekken. Als je vaker last krijgt direct een bekkenfysio zoeken!
hoi, Ik ben dus pas 12 weken maar heb sinds begin van de zwangerschap al last van mijn linkerkant van mijn stuitje (soms zijn dit pijnscheuten) met bukken is dit vooral best vervelend. Is dit normaal? Had vóór mijn zwangerschap nergens last van namelijk. xxx
Bedankt voor je reactie. Ik ben er van geschrokken ook omdat ik hypermobiel ben en weet dat het risico op bekkenklachten daardoor groter is. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik geen last gehad maar nu dus wel. Ik ga er in ieder geval alvast rekening mee houden en het rustig aan doen. Ik merk trouwens dat ik de neiging heb om iets anders te gaan lopen (nog niet echt waggelen, maar het begint erop te lijken) is dit juist goed of kan ik beter proberen "normaal" te blijven lopen (ondanks dat dit niet fijn voelt)?
Hoi hoi, vervelend zeg dat je toch denk dat je echt bekkenklachten hebt zag het ook op fb al staan, zoals je weet heb ik heel erg lang met veel pijn en alles moeten lopen en heb ik uiteindelijk echt moeten revalideren en alles opnieuw moeten leren. tot op heden nagenoeg geen last meer gehad (terwijl het bij mij toen juist na de bevalling doorzette ) even paar tips waar ze toen bij mij heel erg op gehamerd hebben en waar ik veel aan heb gehad. probeer niet te waggelen, maar goed te bewegen ruimere passen nemen, zodat je je "gekruist systeem " goed gebruikt. idd op bed liggen navel intrekken en dan onderin je buik, voel je een spier aan spannen deze "moet " je proberen aan te spannen bij alles wat je doet. voorla bij lopen , bukken fietsen . probeer erop te letten dat je juist niet nu je billen dijen en benen gericht traint deze zijn als eerste geneigd alles over te nemen en dan wordt het veel zwaarder. en pijnlijker. tevens ben ik ook hypermobiel probeer aan je zelf te denken en regelmatig even je rust te nemen als je dat doet even 10 minuutjes helemaal plat gaan kan je er daarna weer "tegenaan" . ik hoop dat je er wat aan hebt, en ow ja wat ik veel gebruikt heb als oefening is liggen op je rug 1 knie optrekken en dan je platte voet even in de grond duwen 3 sec en weer los dit paar keer herhalen en dan wisselen. wel je onderste buikspier hierbij aanspannen. ik kreeg trouwens als tip niet te snel een bekkenband te dragen (liefst helemaal niet ) doordat je daar je spiergroepen "luier"maakt sterkte en als je vragen hebt je weet me te vinden liefs m