Hoi meiden, Nou zoals je in de titel al kan lezen hebben wij een dilema Eerst wouden we samen weten wat ons kindje zou zijn, en nu kwam mijn vriend 2 weken geleden er mee thuis dat hij niet niet wil weten, Hij wil het mij zelf vertellen wat we hebben gekregen bij de bevalling als hij/zij geboren is, hij wil dus ook niet dat de dokters uitschreeuwen wat we hebben! Heel erg lief en vind het ook heel speciaal dat hij dat graag wil.. Maaaaar.... ik ben zo nieuwgierig!!!!!!!!!!!
hihi dat klinkt heel bekend, ik wilde het wel weten maar mijn vriend niet. Uiteindelijk heeft hij gezegt, jij mag het weten... gelukkig maar achteraf... wel makkelijker met het verzinnen van namen. We hadden namelijk een heleboel leuke meiden namen, maar geen jongens namen... en wat krijgen we..... ja hoor een kleine knul Je kan ook vragen of de echoscopiste het op wil schrijven en dan in een medische enveloppe wil doen (waar je niet doorheen kan kijken) dan kunnen jullie altijd nog beslissen!
Wat een goed idee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Your the best!!! Hou nu al van je Wat leuk dat je een jongetje verwacht!
Haha nou die van mij had pech gehad! Ik mag best weten wat er in mijn buik gaande is En wie daar woont.
Hier ook, mijn man wil het niet weten maar ik echt wel. Gelukkig is hij bijgedraait, hij zegt nu: 'Ons spruitje groeit in jouw buik dus als jij het wilt weten dan doen we dat.' het is voor ons nog ver weg maar toch.
Bij ons was het precies hetzelfde... ik heb altijd gezegd dat ik wilde weten wat er in mijn buik zou zitten, maar mijn vriend dus niet. heb tot de dag dat ik zwanger werd dan ook gezegd dat hij dikke pech zou hebben... Tot die dag kwam....opeens was ik al zo gelukkig met de zwangerschap, dat het me geen reet meer uitmaakte wat er in mij groeide, als het maar gezond is! Ik heb toen nog gezegd dat ik er nog even over na wilde denken, maar dat als ik het echt niet meer zou trekken, we toch zouden laten kijken wat het zou worden! Inmiddels ben ik 27 weken zwanger en helemaal happy met het feit dat ik niet weet wat het is! Op de een of andere manier voelt dit ook heel speciaal.... vriendinnen van mij die zwanger zijn die het wel weten, hebben hret echt al over de meid, en die slaan naar mijn gevoel nu een fase over....ieder zijn keuze, maar voor mij voelt dit heel goed.....er groeit een mooi wezentje in mij, waar ik hoe dan ook heel gelukkig mee ben!!!
Hier heeft mij vriend het ook over...dat special moment als de baby er is en HIJ MIJ het mag vertellen,, Hij zegt tegen mij,, schatje dat is toch een magisch moment, dat speciale momentje van ons.. Vind het zo lief van hem maar ben ook tegelijk zo nieuwgierig!
Bij ons was het precies andersom. Ik wilde het geslacht niet weten en mn vriend wel. Wij hebben besloten bij de 20 weken echo het geslacht te laten opschrijven zodat we het er nog eens rustig over konden hebben of we het geslacht nu wel of niet willen weten. Toen we weer thuis kwamen van de echo heb ik de enveloppe in een la gelegd en daar ligt de enveloppe nu nog steeds, dicht. Gelukkig duurt het niet meer al te lang hier want begin iedere dag nieuwsgierig te worden naar het kleine mensje in mn buik.
Voordat ik zwanger werd heb ik altijd gezegd het niet te willen weten. Maar tijdens de zwangerschap toch gaan twijfelen, mede omdat manlief het wel wilde weten (ik dacht dat houdt hij toch nooit verborgen). Bij de 20 wkn echo wilde ik het toch graag weten. Maar nu twijfel ik weer. Gelukkig heb ik nog even de tijd voordat het zover is. Tijdens de echo kun je ook vragen of je vriend even naar buiten wil gaan zodat de echoscopiste jou het geslag wel kan vertellen en laten zien. Dan heb je beide wat je wilt; jij weet het wel en hij niet. Maar dan moet je het natuurlijk wel voor je kunnen houden
Ik dacht ook altijd hoor, wat een onzin, alleen maar praktisch toch, als je het weet, maar kan me wel voorstellen dat de bevalling straks extra speciaal is, omdat je dan ook komt te weten of er nu een jongen of een meisje in je Zat..... een extra momentje om samen naar uit te kijken!!
het klinkt heel bekend. Ik was ook zo nieuwsgierig en hij wilde het niet weten. Toen hebben we afgesproken dat we nu zijn keuze gingen volgen, en bij een evt. tweede kindje mijn keuze. Dus we wisten het geslacht niet tot de geboorte. En dat had ook wel zijn charmes, ondanks dat ik met de echo's heel nieuwsgierig was mochten wij ooit een tweede kindje krijgen, denk ik dat ik het wel wil weten. Maa rmisschien ook niet, omdat ik weet hoe leuk een verrassing kan zijn. Dat zullen we dan wel zien, in elk geval, mag ik dan kiezen
HIhih, wij wilden het bij de eerste allebei niet weten, bij de tweede ook niet, omdat de verrassing bij de geboorte wel zoooo geweldig gaaf is. Na al dat harde werken, dat je man of arts dan na 15 minuten zegt: Heb je al gezien wat het is? HIhih. Ook zo cool om je kindje dan ook pas voor de eerste keer bij de naam te noemen, heel speciaal. NU ik zwanger ben van de 3e hebben we ervoor gekozen om het een keer wel te weten. ten eerste omdat we dan in elk geval van 1 geslacht de kleertjes enz. kunnen opruimen, want die ruimte hebben we nu hard nodig (we hebben nml al een Meisje en een Jongen) en ten tweede was ik ook wel erg benieuwd of je de zwangerschap anders beleefd, als je het WEL weet. Nou ik kan je wel zeggen dat de verrassing bij de geboorte echt zoooooveel mooier is, zoveel specialer. Daar heb je het dan echt die 9 maanden voor gedaan! Hihih. Tuurlijk hefet wel weten ook z'n charmes, maar als je het mij vraagt: hou het lekker een verrassing
Oh ik kan me dat écht niet voorstellen, dat ik zo lang moet wachten! Ik wil het zo vroeg mogelijk weten Ik ben echt een ongeduld.
Ik ben ook veeeel te nieuwsgierig, dus ik wilde het ook graag weten. Manlief ook. Wel hebben we besloten om het verder niemand te vertellen. Dus voor onze hele omgeving is het nog een verrassing!
ik wilde het wel weten en mijn man niet. bij Ties wisten het wel vantevoren, deze zwangerschap zal het een verrassing blijven.
Ik vind het wel lief dat hij dat graag aan jou wil vertellen op dat moment. Het is misschien ook zijn manier om een extra 'bijdrage' aan het proces te leveren (hij kan al zo weinig 'voelen'). Het is voor hem misschien een speciaal moment op die manier. Ik weet niet wat ik zou doen in jouw situatie want wij wilden het allebei weten dus dan is de keus snel gemaakt . Maar ik denk dat ik het wel zou proberen om vol te houden voor hem. Dan is de envelop suggestie wel goed voor als je het echt niet meer houdt
Dat moment inderdaad. De baby is eruit en de verse papa mag vertellen wat het is.. Zo bijzonder lijkt mij dat. Wij willen het niet weten... en ja, het wachten duurt nog super lang. Maar we hebben daarna een heel leven om ervan te genieten als het goed is
Gelukkig was mijn man net zo nieuwsgierig maar mocht hij het niet willen weten dan hadden we het ook zo gedaan. De tweede dan jouw keuze!! Lijkt me lastig als de 1 het wel weet en de ander niet!