Pfff ik erger me overal aan, ben zo geirriteerd.. Stront chagrijnig en zit zomaar ruzie te maken met me vriend. Krijg ik zo een huilbui, en op dit moment Grrrrrrr..... :x:x:x Ik kan m wel wurgen, Boos, verdrietig, gestresst, chagrijnig, geirriteerd, jankerig alles tegelijk.. Gatverrrrrrrrr !! Wat kan ik hier nou weer aan doen.. wat doen jullie als je last heb van deze momenten...??
kunnen we elkaar een handje geven ik denk dat je er niet veel aan kan doen, dat zijn nou eenmaal die rothormonen. ik reageer het gelukkig alleen af op mijn vriend. (arm schaapie ) en als ik echt zo'n vreselijke bui voel aankomen waarschuw ik hem alvast dat ie me beter zoveel mogelijk met rust kan laten. maar glimvriend hiet zegt dat mijn buien wel meevallen, ik heb er zelf meer last van als hij
ohh hier nog 1... het is echt verschrikkelijk. En hier zegt vriendlief niet dat het meevalt hoor. Het is echt drama. Zoek om alles ruzie. Wordt echt overal kwaad om slaat nergens op en door de kwaadheid ga ik weer janken.. arghhh die rothormonen. Wat een verademing zal dat straks zijn voor mijn vriend als ik weer 'normaal' ben haha
Hier ook de omgekeerde wereld hoor, ik voel me niet echt anders als anders. Maar owee als ik iets tegen hem zeg dan krijg ik het gelijk te horen: Heb je haar ook weer met haar hormonen Hoezo hormonen gewoon die stomme voetbaltas naar boven brengen :x
Zei gister tegen manlief nog dat ik erg baal van dat pesthumeur! Ik zei tegen hem dat niemand zo reageert als ik... voel me soms echt een klein kind ofzo.. blijkbaar ben ik toch niet de enige. Had er in het begin heel extreem veel last van, en nu door de stress van de verbouwing en mijn nesteldrang (ik moet nog maar 1,5 week) is het weer een beetje opnieuw begonnen. Ik wil graag rust voor mezelf, en dat krijg ik niet door alle drukte hier in huis dat de woning af moet...
Hier ook en ook een vent die erover moppert. Dan mopper ik terug dat hij nog geluk heeft. Hij heeft er hooguit een paar uur per dag last van en kan weglopen. Ik zit altijd met mezelf opgescheept en kan niet even weggaan. En dan te bedenken dat ik nog niet eens op de helft ben hihi, wordt nog wat. Word er nu soms al gek van, zit mezelf echt in de weg.
Ja ik ken het. Vorige keer geen last van gehad, maar nu.... soms zeg ik gewoon dingen express om ruzie te zoeken.... Nu komt het irritante... mijn man is de rustheid zelve, als ik probeer ruzie te zoeken, dan zegt hij niets en ik weet dat hij denkt... ach laat d'r maar even, die is straks weer afgekoelt... ooooooowww zo irritant!
dat heb ik dus ook! ik zou het een hele verademing vinden als ik eens een keer tegengas krijg, maar meneer is gewoon veels te bang om echt eens ruzie te krijgen. ik kan allerlei goede reden verzinnen waarom hij zijn mond eens moet opentrekken maar dat doet ie gewoon niet en ik "kook " dan alleen maar meer :x van een keer een flinke woordenwisseling ga je echt nog niet dood en ik ben ook niet zo snel op mijn teentjes getrapt dat ik de benen zou nemen
Hahahaha nou bij mij kan meneertje gewoon lekker mee doen... die begint ook te ruzieen maar is wel altijd diegene die het weer goed maakt.. daarvoor ben ik veelste koppig hihihihihih... Maar nu sinds gistere de 20 weken echo is die nog veeeeeel liever voor me ineens.. die is helemaal gek geworden.. hihih..