Hey dames, Zijn hier nog meer moeders die het vreselijk vinden dat de kraamverzorgster na 8 (of 10) dagen weer weg gaat? Ik moet al bijna huilen als ik er aan denk dat ze morgen voor het laatst is. Ze is ook zo leuk met onze oudste en ik heb zo'n leuke klik met haar dus ik vind het vreselijk dat ze straks weer uit ons leven verdwijnt. Herkenning? Of ben ik gewoon zo raar..
Oh, dat had ik ook hoor! Vooral omdat ik toen nog niet eens kon zitten door de hechtingen en mijn vriend weer aan het werk moest. Ik zag het echt niet zitten.... Maar zelfs toen mijn vriend nog een week vrijnam, was het niet hetzelfde. Zo'n kraamverzorgster weet gewoon precies wat ze doet en kan je echt moed inpraten als het nodig is.... Maarja, er is niks aan te doen. Het went vanzelf weer
Ja, dat had ik ook! Erg leuke vrouw en ze ging ook leuk met de oudste om. En de ondersteuning in het huishouden was ook erg fijn.
Ja hoor hier ook toen. We hadden een geweldig super lieve vrouw. Heel zorgzaam maar toch recht voor zen raap. En er zijn heel wat tranen gevleid toen ze weg ging door mij maar ook door de Kids ze was echt super
Wees gerust, je kraamverzorgster is gewend aan huilende mama's Ik kon het beide keren niet droog houden, ze zijn toch 9 dagen een deel van je gezin geweest he.
Hier ook! Nu ben ik blij dat ik nu weer wat fitter ben, maar toen ze vrijdag voor het laatst was, wist ik ook niet hoe we het moesten doen zonder haar.
Nee eerlijk gezegd niet. Ze us maar 3 dagen geweest omdat we daarvoor in het zh lagen. Was het zo zat geen privacy en we hadden gewoon zin in ons avontuur. Maar ik geloof dat het herkenbaar is voor heel veel anderen ik ben gewoon een uitzondering!
nee hoor, is geen uitzondering, ik had zelfs 2 dagen minder (had in het geboortehotel hulp). voor mij was het wel steeds een ander, waren erg leuke en aardige, niets op aan te merken. soms ook leuk gekletst, maar ik heb graag zelf de touwtjes in handen. maar zijn zat die het ook heel erg jammer vinden
Ik had bij mijn eerste precies hetzelfde, 9 dagen in het zhs gelegen, en vond de kraam die paar dagen thuis teveel. Was blij toen ze klaar was. Nu vond ik het heerlijk (thuisbevalling, kraamtijd thuis) en heb haar ook niet als teveel ervaren. Zag er wel tegenop dat ik het alleen moest doen zonder kraam en/of man.
Heel normaal hoor meid! Hier ook dikke tranen toen ze weg ging. Maar went ook weer snel als ze weg is.
Bij de oudste huilde ik van verdriet dat ze weg ging. En bij de jongste huilden mijn vriend en ik van blijdschap XD
Ja hoor hier ook! Vooral bij mijn dochter. Echt een super lieve kraamverzorgster. Van mijn leeftijd ook. Er was ook echt een klik. Ik spreek haar nog steeds af en toe. De kraamverzorgster bij mijn zoontje was ook een lieve vrouw, super met mijn dochter. Er was alleen geen klik, dus ik vond het niet zo erg toen ze wegging.
Destijds met mijn oudste wel, we hadden zo'n leuke klik met haar en ze was zo lief dat ik er echt om heb moeten huilen. Helaas werd het een heel naar afscheid omdat ik koorts kreeg en met spoed naar het zkh moest, dus echt afscheid nemen zat er niet bij. Heb haar later nog wel weer een keer gezien en nog een keer een email of kaart (weet het even niet meer) van haar gekregen nadat ze ons een keer in de stad had zien lopen. Ze had zelf ook wel wat moeite gehad met het afscheid, we hebben een moeilijke start gehad met ons mannetje, de eerste 6 dgn moest hij in het zkh blijven en had het heel vervelend gevonden dat we weer naar het zkh moesten. Vond het zo lief dat ze die moeite had genomen. Met de kraamverzorgster bij mijn jongste had ik die klik niet en vond ik het wel prima dat ze weer ging.
Heeel herkenbaar, de kraamzorg is morgen voor t laatst en zal haar zo gaan missen. Ze is zo lief en gezellig en zorgt zo inwijs goed voor ons. Heb het gevoel een week vakantie te hebben gehad en dat morgen de laatste dag is.
Ik heb gezellig ingehaakt met mijn zoontje die toen van 3 tot 4 een huil uurtje had. Wat hebben wij die vrouw gemist de eerste paar dagen!!
Bij de eerste wel. Was een super vrouw en hadden echt een klik. Bij de tweede totaal niet. zal bij de derde ook het kraambureau bellen en vragen om een vervanger. De tweede had niet in de gaten hoe het met mij ging en mijn zoontje had binnen 2 dagen al erge smetplekken. Omdat ik niet op mijn benen kon staan, neem ik dat haar ook wel kwalijk. Waren misschien ook wel mijn hormonen hoor. Maar was echt blij dat ze weg ging.
Ik was eigenlijk wel blij dat ik gewoon mijn huis weer terug had. Ze was heel aardig en behulpzaam, maar ik voel me meer op me gemak als ik niet half de schone schijn op hoef te houden bij iemand die ik maar half ken. Ik vond het wel prima dat ik nu lekker zelf weer kon bepalen hoe mijn dag eruit zag en hoe ik met mijn kindje omging. Ik hou er niet zo van als anderen dingen voor mij regelen/bepalen. Maar eerlijk is eerlijk. Ik moest ook janken bij het afscheid. Want het was gewoon een lief mens, maar ik word niet graag verzorgd. Haha.
Nee, eerlijk gezegt niet. Ik heb gehuild toen ze weg ging, dat wel. Maar dat was van blijdschap Vond die dagen ronduit verschrikkelijk. Was blij als ik moest " rusten". Even rust en privacy met kindlief. Bij de tweede net zo. Expres maar 3 uur per dag zorg genomen en dat was nog veeel te veel naar mn zin.
Bij ons eerste kindje hadden wij echt een geweldige kraamverzorgster. Wij vonden het dan ook heel jammer toen zij ons weer ging verlaten en hebben haar nog lang gemist. Wij hebben er deze zwangerschap voor gezorgd dat wij haar voorkeursgezin zouden worden zodat ze weer bij ons kan komen kramen. Als het goed is komt zij straks dus weer bij ons, echt heel leuk.