@Iris: je hebt je man voor de keuze gesteld, lijkt me helemaal prima Of hij doet wat in het huishouden, of jij delegeert je taken aan een ander. Je moeder dus, in jullie geval. Ik wil alleen wel even kwijt dat je het hebt over dagelijks stofzuigen en kruipende baby's, maar daarvan is in de kraamtijd natuurlijk helemaal geen sprake! Ik denk dat je de praktijk straks ook gewon even lekker op je af moet laten komen: relax! Zo klink je nu namelijk niet bepaald, (waarvoor onder de huidige omstandigheden overigens alle begrip! Heb zelf de laatste maand met BI gezeten en dat was al frustrerend genoeg...) Maar probeer het allemaal wel een beetje los te laten. Je zult zien dat straks de kraamhulp echt het leeuwendeel van het werk doet, en dat je moeder echt niet zoveel te doen heeft. Onze kraamhulp deed dat iig wel: stofzuigen in de ruimtes die het meeste gebruikt werden, de was wegwerken, natte ruimtes schoonhouden, bedden verschonen... Dus het valt allemaal straks best mee Neem nu maar liever gewoon de tijd om het rustig aan te houden, hoe relaxter je er nu in gaat, hoe eerder je straks weer boven jan bent
Hey meis, Oh ja maar ik bedoelde dat "kruipen" verhaal niet zozeer per direct hoor, dat weet ik. Maar het is voor mij gewoon normaal dat ik dat iedere dag doe vanwege m'n kat, en met name als ze straks gaat kruipen vind ik dat wel zo fris. Zo bedoelde ik het meer. We gaan het allemaal zien inderdaad. Toch wel spannend allemaal natuurlijk! Nou..liefs! xxx
Ik vind het heel normaal.. mijn moeder was hier in de kraamtijd ook wel elke dag. mijn sch-ouders wonen verder weg dus die niet.. en we hebben ook een heel andere band. hopelijk kan je gewoon genieten.
Goed in je hoofd houden dat het jouw kraamtijd is hoor. Jij bent degene die moet bevallen en de dagen erna draaien om jou en de baby. Als jij het fijn vindt dat je moeder er is om te helpen, logisch. En dat is met je schoonmoeder een ander verhaal. Die komt niet het huishouden doen, dus die hoeft ook niet zo vaak langs te komen. Gewoon voet bij stuk houden, dat werkt bij mijn man meestal prima.
Bij mij was mijn moeder er in de eerste 2 weken ook heel vaak. De band met je eigen moeder is nu eenmaal vaak sterker dan met je schoonmoeder. Vooral omdat dit ons eerste kindje was had ik haar vaak nodig. Als de kraamhulp weg was werd ons kereltje vaak erg huilerig en wist ik niet goed wat ik ermee aan moest. En dan kwam mijn moeder weer te hulp om mij gerust te stellen. Nou moet er niet aan denken om daar mijn schoonmoeder bij te hebben. En toen de kraamhulp halve dagen kwam was mijn moeder er 's middags (omdat ik me nog onzeker voelde en voor de gezelligheid) kookte dan 's avonds ook nog even. De rust die mijn moeder bracht had mijn schoonmoeder me nooit kunnen geven. Kan je dus heel goed begrijpen. En wat de kraamhulp betreft; Die van mij poetste er flink op los als ze er tijd voor had. Haar prioriteit lag natuurlijk bij mij en de kleine, maar als wij verzorgt waren ging ze gewoon nog aan het poetsen. Elke dag douche, toiletten, stofzuigen beneden en boven en om de dag werd er gestoft. Heb daar denk ik wel erg geluk mee gehad. Hopelijk komen je man en jij tot een goed compromis
Erg fijn om te lezen dat zoveel vrouwen precies weten en begrijpen hoe ik me voel! Kan ook altijd m'n "ei" ff kwijt bij haar, bij m'n schoonmoeder kan ik dat gewoon niet zonder dat ik weer kritiek krijg. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat poliklinisch bevallen ons zo'n 300,- zou gaan kosten en de zwangerschaps cursus in leiden niet vergoed werd maar in leiderdorp wel (en dat ligt letterlijk naast elkaar. Ik moet nu op medische indicatie bevallen "gelukkig", maar dat was op dat moment..) nou daar baalde ik een beetje van.. Niks bijzonders op zich, t is niet anders maar baalde er gewoon een beetje van.. Nouja dat vertelde ik haar en kreeg een botte "Ja iris maar dat weet je als je aan kinderen begint zou even lekker zijn zeg als mensen niks hoeven te betalen!!" En als ik sommige dingen ff bij m'n man kwijt wil is het ook meestal van.."Ja lieverd, maar het is gewoon niet anders.. Zulk soort dingen wil je gewoon niet horen als je ff ergens van baalt.. Je weet dat het nou eenmaal niet anders is, maar dat wil je niet horen!!! hahaha. Hetzelfde geld met de baby. Als ik straks ergens mee zit ofzo, kan ik t gewoon niet aan haar kwijt omdat ik dan te horen krijg "dat dat er nou eenmaal bij hoort" Mijn moeder daarintegen baalt ff lekker met me mee. Die geeft meer reacties als.."Wat, meen je dat nou? Wat balen zeg!!" En later relativeren we weer en hebben we iets van.. Och het zij zo. Mijn moeder is er niet de hele dag door hoor in de kraamtijd, ze werkt ook nog gewoon. 2 dagen in de week is ze vroeg klaar, donderdag is ze altijd vrij en voor de rest heeft ze aangeboden om wel elke avond voor ons te koken. Dat en het gezelschap van haar lijkt me gewoon heel erg fijn.. Ze neemt wel een week vakantie op als mijn man weer gaat werken, dan zal ze wel elke dag overdag komen. Als mijn man dan thuis komt om 16:15 is ze weer weg.. Dus heeft hij nergens "last" van. Niet dat ze niet goed met elkaar overweg kunnen hoor, godzijdank kunnen ze hartstikke goed met elkaar overweg. Maargoed vind het wel goed geregeld zo.. (mijn man neemt minimaal 2 weken vakantie op vanaf het moment dat ze geboren is, misschien 3 weken als het hem lukt. Hij wil gewoon zoveel mogelijk tijd bij mij en ons dochtertje kunnen zijn.. Wel lief. )
Ohw, wat jij omschrijft wat je schoonmoeder doet: dat doet mijn moeder ook!!! Kan ik soms helemaal knetter van worden! Het vervelende is alleen: ze bedoelt het wel goed... Zij denkt dat zoiets zeggen echt helpt om me te laten inzien dat het allemaal wel meevalt of dat ik me er niet druk om moet maken. Mijn man daarentegen die kan soms nog harder tekeergaan, waardoor ik dan juist wél denk: ach, tis niet anders! Hahaha! Voorbeeldje: mijn zoontje kreeg met 9,5 maand eindelijk zijn eerste tandje door. Groot feest, natuurlijk, hahaha! Had ik mijn moeder aan de lijn, had ik het over dat tandje en ik liet me ontvallen: "Ben benieuwd of hij over de rest ook zo lang gaat doen, hahaha!" Dom, dom, dom! Kreeg meteen een hele preek over dat kindjes alles in hun eigen tempo doen, ook tanden krijgen, en dat ik me er niet zo druk over moest maken. "ehm...mam? Ik maak me er helemaal niet druk om. Was een grapje. Je weet wel...? Ha-ha-ha?" En das dan nog een mild voorbeeld
Hahaha, ja ik ken t.. Dan moet je heeel erg op je woorden letten. Ja ik weet dat ze het allemaal goed bedoeld, probleem is alleen dat mijn schoonmoeder het op zo'n manier altijd doet dat het ronduit onbeschoft word en onnodig kwetsend. Bijvoorbeeld.. Mijn man en ik nemen geen box, hebben we heel bewust voor gekozen. Ons huis heeft er echt gewoon geen ruimte voor. Maargoed hoe dan ook als ze ouder word en gaat kruipen willen we een hekje tussen de deur van haar kamertje doen zodat ze daar kan spelen als ik ga stofzuigen/was doen/of wat dan ook. Is gewoon niet anders. Nou daar was ze het dus niet mee eens.. Oke, dat kan. Maar om nou vervolgens een hele felle discussie te starten en om te roepen dat ik zo onverantwoordelijk ben en dat ik er toch niet aan moet denken dat ze met haar vingertjes ergens tussen kom. Werd daar zo boos om.. Ik zei toen nog.. "Ja dolly, ik ben zooo'n slechte en onverantwoordelijke moeder he, nu weten we het wel." Dat schoot haar blijkbaar ook in het verkeerde keelgat en daarop zei ze nogmaals dat we een box MOETEN hebben en "dat ik er nog wel achter kom" Of inderdaad de opmerking "Zo iris, en dan zit je de hele week thuis" als mijn moeder mij heeft geholpen met de keuken, terwijl ze WEET dat ik niks meer mag doen. Allemaal heel goed bedoeld misschien, maar door zulk soort situaties heb ik een afkeer van haar gekregen. Ik ben geen klein kind. Maargoed ik had ook een tijd geleden een topic er over geopent, daar staan nog meer situaties in. Moest echt ff m'n verhaal kwijt toen..
Ja, die had ik ook gelezen, idd. Jouw schoonmoeder is gewoon echt gemeen. Das toch heel wat anders. Zo'n opmerking over dat je moeder je helpt terwijl je thuis bent is gewoon heel vals. Daar zit echt geen beetje goede bedoeling achter. Over die box... Nou ja, voordeel van de twijfel dat ze dat goed bedoelt, maar volgens mij is ze meer iemand die gewoon wil dat iedereen zich voegt naar haar wensen. En dat doe jij duidelijk niet, dus krijg je de volle laag. Sneu, hoor, zo iemand! Ik heb dan toch wel enorme mazzel met mijn moeder - die bedoelt het echt goed altijd, haha! Het komt er soms alleen een beetje rot uit
mijn moeder heeft ook vrije dagen genomen om mij te helpen in het huishouden tijdens de laatste 6 weken en de eerste 3 weken, ze kwam de eerste 2 weken ook elke dag, mijn Smoeder 1 x in de 2 dagen, maar mijn Smoeder is zich gelukkig bewust van haar ' positie' want die moet je soms aansporen om langs te komen omdat ze bang is dat ze zich opdringt! dat is dan ook echt een schat, wel jammer dat je van die pushy opdringerige Smoeders hebt.... ze gooien alleen maar hun eigen glazen in omtrent het kleinkind! Je moet gewoon eerlijk zijn, ook tegen haar, dat als ze te vaak langs komt, kun je gewoon zeggen " ik wil graag even alleen zijn met m'n kind/gezin" dat deed ik ook hoor! dan vroeg mijn eigen moeder bijv. of ze voor een bakke kon komen, zei ik ook gewoon nee dat ik graag even alleen genieten wou van m'n jochie! en alles zelf handlen!
Ik probeer mezelf ook altijd maar weer te vertellen dat m'n schoonmoeder het allemaal goed bedoeld, anders zou ik helemaal uit m'n slof schieten. Maar soms vraag ik me wel af.. Kun je je nou echt niet zelf bedenken dat je zoiets gewoon niet zegt?! Mijn man en ik waren een tijdje geleden bezig met het kopen van een huis, zijn moeder wilde daarbij 50.000,- als eenmalige gift voor geven. Maargoed je ziet de bui dan al hangen.. Ooooveral mee bemoeien. Ze ging toen 2 weken op vakantie naar Oostenrijk, zelfs vanuit daar moest ze nog even bellen hoe de stand van zaken was. Vervolgens helemaal uit d'r dak te gaan omdat een paar leidingen van het huis niet goed waren en mijn man even te vertellen dat hij dat ABSOLUUT niet mag accepteren. En dat ze het anders zelf maar zou gaan regelen. Ik had al eerder aangegeven dat ik het heel erg waardeerde dat ze ons zou wou helpen, maar dat wij dit wel graag zoveel mogelijk zelf willen regelen. En toch heeft ze toen achter onze rug om ook een afspraak gemaakt met de makelaar om het huis te bekijken en even te beoordelen of het wel "goed genoeg" zou zijn. Mede door 1 van deze situaties tijdens het traject van dat huis heb ik aangegeven dat ik alles wou laten vallen.. Ik heb geen zin namelijk in zulk gedrag alleen maar omdat ze mee wou helpen met de financiering van een huis. Het is dat het mijn man z'n moeder is hoor. En het is dat ik weet dat ze een hele zware tijd achter de rug heeft dat ik ondanks alle rotopmerkingen het afgelopen jaar wel gewoon netjes tegen haar blijf en beleefd ben als ze hier is. Ik probeer haar ook niet te laten "voelen" dat ze niet welkom is ofzo.. Maar als het niet z'n moeder geweest zou zijn.. Had ik haar echt niet meer willen zien. Tsja famillie krijg je en je vrienden zoek je uit helaas.
Och mijn man kan ook wel eens zo zijn. Alsof het een wedstrijd is tussen mijn ouders en de zijne Ik had mijn ouders opgegeven bij het KDV als de mensen die ze moeten bellen als ze mij of mijn man niet kunnen bereiken. En dat zei ik tegen mijn moeder.. zo van dan weet je het, het zal waarschijnlijk nooit voorkomen. Pff direct begon mijn man over zijn ouders.. waarom ik hun niet heb opgegeven. Nou ja, omdat ik van mijn ouders (moeder) weet dat ze blijven bellen tot ze me te pakken hebben. En zijn ouders zijn meer met hun eigen leven bezig. En goh, ik verwacht niet dat zo'n situatie (vaak) voorkomt. En mijn moeder is twee keer hier een paar dagen (en dus nachten) gebleven. Gelukkig kan mijn man goed met haar overweg, dus hij vindt dit geen probleem. Mijn moeder heeft de tijd en ik kan veel beter met haar 24/7 zitten dan met mijn schoonmoeder. En dat is puur omdat het karakter en gedrag van mijn schoonmoeder snel botst met mijn karakter en gedrag. Zo praat ze uren over zichzelf en vraagt nooit wat. Als je iets verteld reageert ze er nauwelijks op of ze begint opeens door je heen te praten om ook zoiets te hebben meegemaakt maar dan in de overtreffende trap En ze weet alles beter. Onze meid is vanaf dat ze 1 week oud is een huilbaby. En dus is het met bezoek heel lastig. We hebben besloten dat we 's avonds sowieso geen bezoek willen. Dan is onze meid op haar ergst en als ze toevallig net slaapt (voor hoe lang dat ook mag zijn) dan willen we niet dat ze wakker wordt van iemand. En al is ze wakker, dan is het bezoek teveel voor haar. Nou goed, we hebben dit ook aan mijn schoonouders doorgegeven. En gevraagd of ze willen bellen als ze overdag willen komen.. dan kunnen wij bepalen wanneer het beste uit komt. Nou ze bellen nooit, maar staan gewoon opeens voor de deur. En stiller zijn om rekening met onze meid te houden doen ze niet. En als ze wakker is dan doen ze enorm actief met haar en dan gaat ze al jengelen en huilen. In plaats van dat ze dan de moeite doen om haar te troosten praten ze ondertussen vrolijk door. Ze negeren het lijkt het wel. Uiteindelijk ging ze door met huilen en nam ik haar maar weer over om te troosten. Maar goed, ik zie ze niet vaak. Ze leiden hun eigen leven en de rest is niet zo belangrijk. Ik vind dit geen probleem, we horen nooit wat van ze. Tijdens de zwangerschap vroegen ze nooit hoe het ging en rookten vrolijk door als we op visite kwamen. Dus heb eigenlijk dan nu ook geen behoefte meer aan intensief contact. Wij gaan meestal maar uit onszelf naar ze toe, dan bepalen wij de beste tijd en we vinden het belangrijk dat ze haar wel eens zien. Maar we doen dit niet super vaak, ze mogen zelf dan ook wel eens initiatief tonen. Hmm niet het meest positieve verhaal. Maar ik bots ook wel eens met mijn moeder hoor. Maar het is dan toch anders. En met mijn ex z'n schoonmoeder kon ik bijvoorbeeld veel beter overweg. Niet iedereen kan even goed met elkaar overweg. Kijk je moet niet jouw ouders bewust voortrekken, maar in die situatie die jij beschreef zie ik het niet als voortrekken. Ze komt er voor het huishouden en ik kan begrijpen dat je liever je moeder meer over de vloer hebt dan je schoonmoeder (gezien haar gedrag). En dat jouw man dan opeens het als een wedstrijd ziet en het gelijk wil trekken vind ik een beetje overdreven. Dan mag jouw schoonmoeder die dagen ook het huishouden doen.. wc boenen, badkamer poetsen
Ik heb niet het hele topic gelezen. Maar ik begrijp waar het moeilijk ligt hoor. Mijn schoonmoeder wilde ook iedere dag langs komen. Maar dan kwamen ze echt enkel en alleen voor mijn dochter. Kind uit de wieg pakken, steeds vast willen houden etc. Als mijn familie kwam deden ze ook wat om me te helpen. Afwas, strijk etc. Na 10 weken zat ik er helemaal doorheen en hebben we een gesprek gehad met mijn schoonouders, dat iets meer hulp fijn was geweest ipv ons steeds te belasten. Uiteraard viel dat verkeerd, maar wij vonden hun bezoek meer een belasting dan leuk. Hopelijk kom je er uit met je man, want je moet wel een fijne kraamtijd hebben.
Goh wat een verademing om te lezen dat er meer mensen zijn met z'n opdringerige schoonmoeder..... Maar wat afschuwelijk dat ze zich zo gedraagt tegen over jou, en zomaar bellen met de makelaar wat een lef zeg. Jeutje! :S En dan maar tellen tot 100.000.000 helpt ook niet meer denk ik Ik vind het zo lastig om te zeuren over mijn schoonmoeder maar irriteer me maaateloos aan haar maar vind het zo lullig tegenover mijn vriend. Voorbeeld; ik had een box gekocht en zij gaat even bepalen waar die moet staan, hier was ik het niet mee eens en zeg dit ook, nee hij komt daar te staan. Nou dan zie je je kind niet eens als je in de huiskamer zit en blablabla (ik word er nu gewoon weer boos om). Zo zijn er steeds heel veel kleine irritaties. Mijn schoonouders zijn nogal ouderwets; nu had mijn schoonzus laatst een scharrel met nogal een 'luxe' naam volgens mijn schoonmoeder (Dominique heette die jongen). Dus ik zeg tegen haar; wen er alvast maar aan want je schoondochter/schoonzoon krijgt ook 2 namen. Oh, nou als het maar niet een naam is die ik niet normaal kan uitspreken en als het maar wat vaak voorkomt want anders is het ook zo dom. Ik zei tegen haar smaken verschillen, ja maar.......ik heb haar maar laten lullen maar ze wil van alles weten (als me vriend wat langer werkt en ze belt toevallig en vraagt waar hij is en ik vertel aan het werk zegt ze; Oh dat wist ik niet!) Ik denk dan; nee takketrut je hoeft niet alles te weten, maar zeg heel lief; heeft die dat niet verteld?? Ondertussen gaat ze dus wel op ons kind passen (als wij weer gaan werken) en ik heb het hier al met onze vriend over gehad dat we dan wel duidelijke afspraken voor de tijd nog moeten maken want anders gaan er zomteen dingen gebeuren waar mijn vriend en ik niet achter staan. Dit moet alleen steeds nog maar denk dat dit binnenkort maar moet want ik merk dat er steeds meer irritatie komt. Zo hoezo van de hak op de tak en lang verhaal, volgensmij zat me iets behoorlijk dwars, bedankt voor het gal spugen
Nou, ik geef je WEL gelijk! Omdat ik namelijk ook totaal geen klik met mijn schoonmoeder heb. Daarom ben ik tijdens mijn zwangerschap z.s.m. verhuisd naar mijn eigen woonplaats. Ik ben namelijk voor mijn vriend van N-H naar Z-H verhuisd. Vreselijk...toen ik zwanger bleek stond mevrouw ineens om de dag voor onze deur. Zelfs om 22.00 uur nog! Nu zijn we verhuisd, zegt ze ineens tegen mijn vriend dat ze nu ook hierheen wilt verhuizen. Bah, wat een opdringerig persoon vind ik het toch! Ze kan er vast niet tegen dat mijn moeder hier wel in de buurt woont. Maar aan mijn moeder heb ik tenminste wat! Mijn schoonmoeder kwam 7 dagen na mijn bevalling op visite, de héle dag! En ze heeft geen vinger uitgestoken!!!!! Ik moest nog voor haar koken ook! Ze pakte drinken voor zich zelf en vroeg mij niet eens of ik iets wilde. Ik kon door de 8 hechtingen nauwelijks opstaan en lopen. Echt niet dat ze dus hierheen komt! Dan gaat het niet lang goed. Er zullen vast hele lieve schoonmoeders bestaan, maar die van mij...... daar heb ik niet veel aan!
hier zit ik ook helemaal in de knel met smoeder.. dat terwijl ze een schat van een vrouw is.. maar pff... wat kan ze irritant zijn zeg.. als voorbeeld hadden ze de bbkamer bij hun thuis al klaar toen ik net 12w zwanger was.. ) alles erop en eraan he.. hij kon er zo gaan wonen.. toen ze me met 12w bij binnenkomst over mijn buik aaide.. zei ik de keer erna dat ik dat toch echt niet fijn vond.. ik had immers 2 miskramen gehad en moest voor mezelf eerst beseffen dat deze zw misschien wel goed zou gaan.. de keer erna komt haar vriendin bij binnenkomst op me af en wrijft meteen over mijn buik.. met de tekst `ik mag dat toch wel?" en wrijft over mijn buik.. tijdens de zw discussies gehad of we ons kind wel of geen dialect aanleren.. euh nee, ik spreek het niet.. Tijdens de zw was al duidelijk dat hij een seizoenskaart voor het voetbal zou krijgen.. euh nee mijn man en ik houden niet van voetbal.. en ga maar door.. na de geboorte toen we er op bezoek gingen, heb ik elke keer als we daar waren te horen gekregen, we kunnen hem ook wel even daar laten.. ze passen wel op.. eihh het is weekend, we genieten van ons gezin?? toen hij een week of 9 was pakte ze hem zo van me af, en zei letterlijk, hij wil hier liggen.. (tegen haar aan op de bank)?? ze bij alles wat mijn mannetje doet en ontdekt wij te horen krijgen, dat haar kinderen en haar man dat ook hebben of vroeger deden.. dat hij precies haar man, of de broer van mijn man of mijn man zelf is.. echt bij alles hoor! dat toen ons mannetje het heel moeilijk had, was een zorgenkindje in het begin(operatie gehad en een dwangstand etc), dat hij van opa naar oma van oma naar opa naar oma ging.. en als wij aangaven dat hij moe was en moest slapen.. maar dat ze hem bleven triggeren om wakker te blijven en ik uiteindelijk hem weer huilend terug kreeg.. ondanks dat mijn man en ik een heel verhaal vertelden dat ons mannetje rust nodig heeft.. gewoon lekker tegen je aan op de arm.. en neit van links naar rechts.. maar nooit is dat begrepen.. dat als ik vorige week zeg, vandaag is hij niet in zijn hum, de hele morgen huilen, lijkt op tandjes, doe maar rustig met hem, ik een weerwoord krijg met, ik weet nu wel dat ik rustig moet doen.. maar ze niet begrijpt dat ze dat nooit is geweest.. als ik zeg dat hij moe is ze speeltjes voor zijn ogen houdt, zodat hij wordt afgeleid?? ze nooit bij ons langskomen, ohjawel een keer vorige week ook nog onverachts ipv een belletje zoals wij vragen.. maar als we dan naar hun gaan, svader altijd precies laat weten hoeveel dagen hij zijn kleinzoon niet gezien heeft.. dat als svader hem vastheeft smoeder zit te smelten en tich keer zegt, hij is zo gek op opa.. hij is helemaal blij als hij opa ziet.. mijn man en ik ons afvragen waar ze dat van afleest.. en misschien nog wel het meest irritante dat als wij iets "fout" doen... ze dat in alle kleuren moet vertellen aan ons kind.. zo had mijn man ooit het flesje gemaakt en zat het ventiel niet goed.. tich keer herhalen, wat doet papa nou.. dat het in de zomer toch een warmere dag geworden was en ik hem zijn schoentjes en sokjes uittrok bij aankomst bij souders en ik tich keer hoor, wat doet jou moeder jou veel te strakken sokken aan.. en hier kan ik legio van voorbeelden van noemen.. dat als we daar blijven eten, mijn man en ik eerst eten krijgen zodat wij even "rustig" kunnen eten.. en hun hem kunnen vasthouden.. nou sorry voor het lange verhaal.. waar het op neer komt is dat je niet met ze kunt praten.. je kunt dingen aangeven, maar ze zien niet in dat ze ook voor hun bestemd zijn.. of ze zijn giga beledigd.. toen ik in de zomer zei bij binnenkomst hij slaapt, laat hem maar liggen.. hebben ze hem de keer erna bij binnenkomst een uur genegeerd omdat ze niet wisten of ze hem wel iets mochten zeggen.... jaja alles is goed bedoeld... maar heel irritant! daarentegen zijn mijn ouders ook irritant, maar dan kan ik het wel met ze erover hebben als we iets irritant vinden.. en dat is toch wel zo fijn..
@Elegance: kan je man er dan niet met ze over praten? Die zal net als jij ook makkelijker de boodschap kunnen overbrengen bij zijn eigen ouders. Straks krijg je nog moordneigingen joh...
hhahahaa.. nou mijn man probeert iedere keer pogingen te doen.. maar dat wordt zo afgewimpelt met komt goed... is toch goed zo.. etc etc.. hij dringt net als ik gewoon niet door.. als je ze aanspreekt op hun drukke gedrag, opa kuste hem heel druk en op een moment dat ik dacht, hij slaapt bijna! toen we er iets van zeiden, wilde hij de keer erna ons zoontje niet meer vasthouden, want toen voelde hij zich net een vieze oude man! praten heeft dus geen zin... terwijl ze super lief zijn.. ze kunnen ook niet wachten tot ons mannetje loopt, want, dan kunnen ze hem onvoorwaardelijk knuffelen.. ja ja.. serieus.. dat heeft ze al eens gezegd, want haar zus maakt precies hetzelfde mee bij haar kleinkinderen.. en die lachte dus de ouders uit toen het kind eindelijk kon lopen en mama en papa het niet meer in de hand hadden.. die scenario's volgen hier dus ook.. ze zijn zo gefixeerd.. ze hebben trouwens ook een naambordje voor op de deur van hun bbkamer he... ze hadden zelfs een heel pak pampers maat 1 in huis.. want tja.. die hadden ze toch nodig?? ik heb het nooit begrepen, je neemt als ouders toch een luiertas mee? maar ook toen wilden ze hem al iedere keer daar houden.. wat nog zo ergerlijk is.. als mannetje wel eens een krasje over zijn gezicht heeft, door een nageltje of een truitje met knoop dan zegt opa voor de grap of hij bureau jeugdzorg moet bellen... dat zijn echt hun grapjes... ook over de katten, wij hebben 3 katten.. als er ooit een van die katten MIJN kleinkind iets doet.. dan... vul zelf maar in.. terwijl ze zelf een hond hebben en ik zulke dingen dus ook echt niet zeg.. zo ongepast vind ik dat.. lijtk me logisch dat een huisdier niks aan je kind mag doen.. oh sorry mijn irritatiefactor loopt omhoog hahahah
Hoi dames was even in dit onderwerp aan het lezen, en ja hoor ik herken ook veel dingen hierin. de band met schoonmoeder/vader is bij mij redelijk maar toch wel moeilijk. zal wat voorbeelden geven: (kijk maar of je zin hebt om ze te lezen!! haha) Voor ik de bevalling was onze band erg goed, samen winkelen enz. mij schoonmoeder is wel een moeilijk persoon van karakter, is altijd negatief over alles en iedereen. Moet ook echt gevraagd worden om iets te ondernemen want vanuit haar komt niets. ze zal nooit zelf bellen of zo. We kwamen veel bij hun over de vloer minstens 2 a 3 keer per week. We vertelde dat we zwanger waren en hun geluk kon niet op. Ze werden ook net als mijn ouders voor het eerst opa en oma. (mijn man is ook enigs kind) De band met mij en mijn ouders is heeel erg goed zien elkaar bijna dagelijks en mijn zusjes zijn ook net vriendinnen voor me. Totdat ik bevallen was...... en toen kwam het..... - Ze kwamen in het ziekenhuis om hun kleindochtertje te bewonderen een uur na de bevalling ( gelukkig waren ze tegelijk met mijn ouders achteraf gezien) en ze waren dolgelukkig . - Mijn ouders en zussen zijn erg enthousiast in alles en zijn meteen ook gaan versieren bij ons in de tuin. Schoonmoeder was boos want ze werden niet betrokken door mijn ouders!! - Mijn smoeder heeft wel een rijbewijs maar durft niet te rijden. mijn moeder is veel naar het ziekenhuis gekomen de eerste dagen mijn smoeder belde een keer boos en huilen op en zei "ik zit hier maar thuis alleen (svader was werken) en jullie mam komt zeker wel veel bij je op bezoek! nou mijn man stapte in de auto om haar te halen en weet je wat ze zei toen hij er was "ja maar ik hoeft nu niet mee heb geen tijd!!!!! " - Ze hebben een paar dagen wat minder van zich laten horen want schoonmoeder zat niet lekker in haar vel. Ze had het er erg moeilijk allemaal mee ???? - na een tijdje (3 maanden) moesten we naar hun komen om te praten..... want ze moest het een en ander aan ons kwijt.... Het zat ze dwars dat mijn ouders/zussen veel meer bij ons waren Ze was niet betrokken met de babykamer in orde maken wat ik en mijn moeder gedaan hadden Terwijl we haar wel gebeld hadden of ze zin had om te helpen maar ze kon niet want ze had soep op staan om te trekken!!!!! Ze was niet gevraagt om te helpen met de geboortekaartjes vouwen want dat had mijn zusje gedaan die het zelf had aangboden omdat wij in het ziekenhuis waren. En ze wilde haar kleindochtertje ook wel eens voor haar alleen hebben!!!! Had mijn dochtertje zelf toen nog nooit ergens achtergelaten. Niet eens bij mijn eigen moeder. Maar dat dacht ze dus wel al, dat mijn moeder al vaak alleen opgepast had op onze dochter. - toen ik net 2 weken aan het werk was ( werk 2 avonden in de week) heb ik de eertste keren alleen mijn moeder op laten passen die dan naar ons toe kwam. (die durft wel auto te rijden) Ik had zelf erg veel moeite om mijn kleine meisje over te laten aan iemand anders, dus hem eerst voor mijn moeder gekozen dat voelde het vertrouwdst en die kwam 1,5 uur bij ons in huis tot mijn man thuis is van zijn werk. Nou.... Dat was ook verkeerd want s moeder wilde ook oppassen!!! enz enz enz Nu hebben we het ondertussen voor ons gevoel goed verdeeld maar het blijft altijd lastig en je past je erg genoeg dan te snel aan aan hoe hun het willen om maar een beetje vrede te bewaren. Nu ben ik morgen 40 weken zwanger van de tweede en vindt het toch wel erg spannend hoe het dit keer weer allemaal gaat lopen. maar ben wel wat sterker geworden door het zo te laten gebeuren zoals wij het willen, en mijn man staat er ook helemaal achter. maar toch...... is het moeilijk. Zo wat een verhaal maar moest het ff kwijt!!! Voor de gene die het niet willen lezen heb ik ook begrip hahahah