Ja, ik dacht ook dat ik een vriendin had (vroeger echt best vriendin, maar sinds ik getrouwd ben en zij nog nooit iemand heeft gehad, 26 jaar, is het contact wat verwatert). Bij Bas kwam ze na 2 weken al op bezoek en nu is Stijn 7,5 week en er kon nog net een kaartje vanaf.
Nou dan gebeurt er vrij weinig Bij mijn 1e kreeg ik dozen vol babyspul nog voor ze geboren was. Bergen met kaartjes toen ze geboren was, zelfs van mensen waarvan ik ff heel goed moest nadenken wie het ook alweer waren. En het vele kraamvisite keek ik op een gegeven moment gewoon de deur uit. Kortom alsof er een wereldwonder geboren was.. Bij kindje 2 en 3 werd het al minder en nu bij mijn 4e kindje, kreeg ik toch voornamelijk kaartjes. Sommige kraamvisite moet eigenlijk nog komen maar wat mij betreft hoeft het eigenlijk niet eens meer. De kraamperiode is allang voorbij, dus kraamvisite... jullie kans is al geweest
Ik heb daar dus ook totaal geen zin meer in als het bezoek dus na een paar maanden pas wil komen. Vooral niet als ik straks weer moet gaan werken. Hoe doen jullie dat als er dan toch iemand belt? Laat je die voor de goede orde toch maar komen?
Heel herkenbaar!! ik denk ook dat het nieuwe er een beetje af is, bij de 3e was het helemaal erg, ik denk dat er bij een eventuele 4e niemand meer komt
Hier bij de eerste echt bedólven onder de kaarten, bezoekjes en telefoontjes, niet normaal meer en vond het op een gegeven moment ook echt niet meer leuk Dus als het bij een 2e minder is, zou ik het niet erg vinden
kraamvisite wat is dat , Quinten en ik hebben 1 week in het ziekenhuis gelegen omdat hij 5 weken te vroeg was en toen vond iedereen het zo´n drukke maand, zucht na ongeveer 2 maand kwamen er eindelijk een paar (met nadruk op paar) mensen op visite en dan heb je nog van die leuke mensen die nu nog telkens als ze je tegen komen roepen ooh moet je nodig bellen om af te spreken voor kraamvisite, tja nou hoeft het niet meer . Zelf dus het omgekeerde, heb bij "vrienden" van ons zo vaak gebeld om af te kunnen spreken en nooit opnemen, sms gestuurd, krabbels gestuurd maar het komt of niet uit, of ik hoor niks terug dus ben er klaar mee en probeer ook geen afspraak meer te maken ondertussen is de kleine 8 maand en is wat mij betreft het einde contact graag of helemaal niet :x.
Van mij mag het! Ik kan er nu alweer tegenop zien. Iedereen wilde langskomen en vooral familie van mijn vriend kwam haast dagelijks. Mét opa en oma... We hadden een kraamfeest gepland, maar bijna niemand kon toen, dus alsnog haast elke dag bezoek, terwijl we dat juist wilden voorkomen. En telkens moest ik drie kwartier naar boven voor borstvoeding en dan hoorde ik ze al mopperen: goh, zijn we er een uurtje, is ze zo lang boven met de baby.Pfff, moet ik 'm dan laten schreeuwen? Ik werd er vaak echt gek van. Doe mij dus maar wat minder, geen probleem
In dezelfde periode dat wij onze 1e zoon kregen, werd er bij twee nichtjes van mijn man hun tweede kindje geboren. Nu kwam er een tante van mijn man, die ook tante is van die twee nichtjes, bij ons op kraamvisite. Zij zat al te vertellen dat ze bij die andere twee nichtjes niet op kraamvisite zou gaan, "omdat ze bij de eerste al was geweest". Het lag op het puntje van mijn tong om te zeggen "Nou, als je het zo onbelangrijk vindt, had je bij de eerste ook niet hoeven komen." Blijkbaar zijn er dus inderdaad mensen die dat bewust doen. Ik vind dat raar. OF je vindt mensen belangrijk, en dan kom je bij alle kindjes op kraamvisite. OF je vindt de betreffende mensen niet zo belangrijk, wat ik ook prima vindt, maar dan hoef je bij geen enkel kind te komen. Er zijn bij ons trouwens ook wel mensen geweest waarvan ik me afvroeg waarvoor ze nu eigenlijk kwamen. Van die vage ooms en tantes die je verder nooit ziet en waar je nooit iets van hoort.
Hier ook hoor.. bij onze eerste had ik echt veel kaartjes en bezoek..en bij de tweede zijn de kaartjes op 2 handen te tellen en het bezoek al helemaal. Er zijn heel veel mensen die gewoon helemaal niks van zich hebben laten horen. Wij hebben dus heel erg weinig kraambezoek gehad.. Ik vind het zo sneu voor het babyboek.. bij 1ste dochter zie je heel veel kaarten en bij de tweede dus niet.. Ik heb de mensen die niet zijn geweest, ook wel meteen geband uit ons leven. Het is gewoon klaar zo, ik doe alle moeite voor een ander maar er wordt geen moeite voor ons gedaan.