Hallo meiden, Even een vraagje. Ik ben alleenstaand en zwanger en ik heb dus over een tijdje een bevalling in de agenda staan (moet er nog niet aan denken maar goed). Nu is alleenstaand zwanger zijn 1, maar die bevalling gaat me toch wat praktische problemen opleveren. Nu vroeg ik me af hoe andere alleenstaande zwangere meiden dit gedaan hebben tijdens hun bevalling. Ex erbij? Moeder erbij? In je eentje? Thuis of in het ziekenhuis? Hoe is de kraamtijd bevallen? Het zijn toch wat praktische zaken waar ik graag wat ervaring over wil horen.
Ik had mn moeder erbij gevraagd! En kon na de bevalling blijven bij mn moeder tot ik weer op de been was.. En ik beviel in t ziekenhuis maar kwam omdat ik bijna 2 weken over tijd was. De kraamtijd, kan ik me niet superveel meer van herinneren.. Leefde n beetje in n roes... Dit keer is mn ex erbij, mn dochtertje, mn moeder en me beste vriendin. Aankomende dinsdag zal ik in t ziekenhuis bevallen (als t allemaal goed verloopt tenminste) Dit keer wil ik graag het moment dus delen. De kraamtijd zal heeel rommelig zijn. want iedereen heeft t druk dus ik zal veel alleen thuis zijn. En dat terwijl ik met mn BI problemen 4 dagen eigenlijk plat moet Ik vond mn eerste keer fijn in elk geval om mn mams dr bij te hebben. Ik weet dus nog niet of ik t fijn ga vinden om mn ex erbij te hebben maar ik wil dit moment ook nou weer niet ontnemen zomaar. Dus dat weet ik pas na dinsdag! (of t fijn was of niet) Wel weet ik dat t fijn is om in je kraamtijd niet alleen er voor te staan. Destijds werd t lekker allemaal geregeld voor me.. en nu is t strax tasten in t donker met HOE ga ik dit doen zelf..
Mijn ouders waren erbij nou je me moeder bij me in de kamer van het ziekenhuis en me vader op de hal wachtend tot ik bevallen was wel heeft hij ook meegeholpen de rugweeen weg te stompen hahaha (was iets sterker dan me moeder) Na de bevalling ben ik naar het kraamhotel gegaan. Ik had daar 10 dagen maar gingen er 2 af doordat ik nog n nacht moest bljven in het zh. Anthony kwam pas 6 dagen later naar het hotel dus samen nog 2 dagen daar geweest. Ook mijn eerste deel van de kraamtijd ging aan me voorbij omdat het niet zo goed ging met me kleine vent. Me ex heb ik nooit gemist die dagen en moet zeggen nu nog niet alleen mis ik wel het ouderschapsband van samen, de mooie, leuke en ook trieste en angstige momenten. Deze dingen wil je toch delen met je partner. Toen weer terug naar me ouders (had nog geen huis voor mezelf).Nu eindelijk na 10 maanden een plekkie gevonden voor ons 2tjes dus druk aan het verbouwen en doen. Ik wens je heel veel strekte toe de aankomende tijd en geniet van je kleine wondertje straks al zal dat wel gaan lukken Liefs Bizzy
Ik ben alleenstaand en had mijn moeder en beste vriendin bij de bevalling. (nou ja uiteindelijk werd het een keizersnede toen was mijn moeder er alleen nog bij) Ik heb dit als prettig ervaren. Mijn ex wou er bij zijn, maar dit wou ik niet omdat hij dan alleen een stressfactor zou zijn. Na de bevalling is mijn ex wel gekomen om zijn dochter te zien. De kraamtijd is rustig verlopen, maar dit komt omdat ik weer bij mijn moeder inwoon totdat ik een plekje heb voor mij en mijn dochter...
Misschein kun je je vraag nog stellen bij het stuk over alleenstaande moeders; die hebben vast allemaal verhalen en ideeën! Succes met je keuze!
Ik ben dan wel niet alleenstaand, maar ik zou er niet aan moeten denken om dit allemaal in mijn eentje heb moeten doen. Ik zou zelf vragen of je moeder of misschien een beste vriendin? erbij wilt zijn. Is toch prettig om iemand die je goed kent en op wie je zowel geestelijk als lichamelijk op kan steunen. (en die je eventueel pijn mag doen hihi)