5 weken geleden is onze mooie Esmee geboren. Alles is goed en lekker. Maar ik denk dat ik nu wat mis.. Sinds een paar dagen ben ik weer super geïnteresseerd in 'zwanger zijn', kleding, tips en kwaaltjes. Die dingen lees ik dan op dit en een ander forum. Ik voel me dan een beetje jaloers.. net of ik het zwanger zijn mis. Misschien mis ik die aandacht? Meer dan 5 weken geleden ging alle aandacht naar mij, maar nu gaat alle aandacht natuurlijk naar Esmee. Daarom voel ik me af en toe een beetje alleen.. en ik denk dat ik daarom het zwangerschap een beetje mis. Hebben meer van jullie dit gehad? Denk haast dat het wel vaker voorkomt, maar wou het ook gewoon graag even van me af schrijven.
Ik mis mijn zwangerschap ook wel eens, maar dan niet de aandacht, maar de schopjes en het intieme tussen mij en mijn toen nog onbekende kindje... Ik moet wel zeggen dat ik het een maand geleden veel erger had. Denk dat het ook wel n beetje een hormonenkwestie is.
ja, nu je dat zegt over het intieme tussen moeder en kindje.. komt me dat ook bekend voor ja... Het is zo spannend allemaal, je weet nog helemaal niks eigenlijk, over het zwanger zijn, en hoe je kindje eruit gaat zien enzo.. Achja.. die hormonen verdwijnen vanzelf idd
Ja best herkenbaar. Als ik nu iemand met een dikke buik zie lopen dan denk ik meteen aan mijn eigen dikke buik die ik had.. Ik kijk er ook nog anders tegenaan dat jullie (waarschijnlijk) Want dit was voor mij, mijn laatste zwangerschap. Eerst was ik Susanne met de baby in de buik (zoals mijn buurmeisje het zo leuk zei) en nu maar weer "gewoon" Susanne. Het zal idd wel een hormoon kwestie zijn , maar toe.. leuk is anders!
Het is idd erg herkenbaar hoor ik mis het ook heel erg Maar vooral omdat ik nu weer last van me astma heb en weer buikpijn hooikoorts en dat had ik 9 maanden lang niet. Toen ik zwanger was zei ik altijd echt niet snel nog een kleine maar nu begin ik toch wel beetje te twijfelen Maar met kleren is denk ik gewoon nog een gewenning want liep van de week ook tussen zwangerschaps kleren en dan denk je opeens o nee heb ik niet meer nodig
O ja Stef, heerlijk... Ik had dat ook... Heb Reuma en 9 maanden bijna nergens last van gehad. Na de bevalling brak het echt uit, alsof de pijn wat in te halen had ... En hoofdpijn, heb ik ook 9 maanden niet gehad... En nu weer heel vaak.
Ik mis het zwanger zijn en de buik niet echt. Niet dat ik niet weer zou doen, dat cker wel hoor, over anderhalf jaar ofzo. Ik heb gelukkig een hele goede zwangerschap gehad zonder kwaaltjes en klachten. Maar er ligt nu een klein wondertje in de babykamer op bed lekker te slapen, dat is net zo bijzonder... Wat ik hiermee eigenlijk wil zeggen is dat ik de 'dikke' buik niet echt mis omdat ik er een beebje voor terug heb gekregen waarmee ik lekker kan knuffelen en die je als je hem uit bed haalt met zn grote knikkerogen aankijkt en naar je glimlacht... *zucht*... onbetaalbaar!
haha.. ik heb dat nou nooit begrepen hè.. Dat meiden het zwanger zijn missen! hihi. Ik ben nu pas 17 weken, maar ik kijk uit naar de dag dat ik mama ben en dan langzaam weer mijn ik terug zal vinden...
Ik mis ook vooral die intieme band, dat je 's avonds op bed gaat en dan even tijd hebt om die schopjes echt te voelen......alleen jij voelt dat! Ik kan nu al weer uitkijken naar de (hopelijk) volgende keer! Maar het zwanger zijn op zich mis ik niet. Elke keer die zelfde kleding, 30 kilo groeien, geen drankje....... Ik heb trouwens ook dat ik nu weer die zwangerschapsboekjes ga lezen xxx
ik mis het getrappel, maar absoluut niet die buik, want ik kan nu veel meer weer en heb zoveel meer energie!
ik mis het zwanger zijn opzich wel.. maar de laatste 2 maanden zou ik de volgende keer wel over willen slaan.. bah bah... je wordt in 1 keer veel zwaarderl... je kan bijna nik smeer. je voeten doen pijn etc... maar voor die 7e maand is het wel mooi hoor.. alleen waren bij mij de eerste 3 ook nik salleen maar overgeven.. dus ik heb zelf ongeveer 3 mooie maanden gehad.. de middelste 3...
Aan de ene kant mis ik het aan de andere kant niet Kwam ook door die warmte en die buik die zat zo in de weg en ik voelde mij net een tientonner Maar ik mis die buik en het contact met het idd onbekende kindje, dat zo nu en dan met zijn voetjes schopte. Als was mijn buik heel dik en die zat zo in de weg, kon niks meer in huis Heel gek, maar ik zei tegen mijn man "nou voorlopig nog geen andere hoor" nu zou ik toch alweer aan een 2e willen beginnen, maar het mag nog niet.....................moet die wond nog 1 jaar laten herstellen! Daarna is het ook nog wel risicovol, maar ik beval toch sowieso in het zkh dusss
Ik mis het echt totaal niet! Ik ben zelfs blij dat die tijd (met al die kwalen) erop zit. Ik wil dolgraag nog meer kinderen, maar zier er nu alweer tegenop om zwanger te zijn....
ik mis het ook nog steeds. vooral de schopjes, en het over mijn bilje wrijven. ook het delen vind ik heel erg, toen was hij van mij alleen ik had hem en nu is het delen en dat valt me echt zwaar niet natuurlijk voor mijn man maar voor al de rest wel. daardoor geniet ik nu heel erg van de borstvoedingmomenten en vind het echt jammer dat het er nog maar weinig zijn. wil dan ook echt niet stoppen denk dat ik er echt zwaar aan gehacht ben en dat ik het ook niet snel zal opgeven. groetjes Talia
Ik mis mijn zwangerschap ook. Dit was waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap en het is toch een bijzonder periode in je leven die niet meer terugkomt. Bij mijn eerste kindje voelde ik het niet zo omdat ik verwachte dat er nog wel meer kindjes zouden komen. Nu heb ik inmiddels drie kinderen. Ja, ik mis het wel...........de zwangerschap. Gina
Ik mis het zwanger zijn heel erg! Zie er nu al weer naar uit om zwanger te zijn (wel pas over een jaar ofzo hoor). Komt denk ik ook omdat mijn zwangerschap heel abrupt is geëindigd (met 32 weken keizersnee)... Ik heb het gevoel dat ik niet echt van de zwangerschap heb genoten. Pas de laatste weken, omdat toen pas mijn buik begon te groeien en anderen ook konden zien dat ik zwanger was. Als ik nu een zwangere zie lopen, ben ik best wel eens jaloers... Ook heb ik soms het gevoel dat ik stukjes mis, ik ben bijvoorbeeld nooit hoogzwanger geweest (kreeg pas laat een buikje). Maar ook als ik soms van mensen hoor dat ze een voetje of een handje hebben kunnen voelen... Eén ding weet ik wel: als ik weer zwanger zal zijn, ga ik proberen om er vanaf dag 1 van te genieten! Minke
Ik heb echt een geweldige tijd gehad de 9 maanden. Nergens last van. Heerlijk dat je ook dan de ontwikkeling mee maakt. Voor het eerst het getrappel van de voetjes. Inderdaad een heel intiem gevoel En een lekkere bolle buik. Die mis ik ook wel een beetje. Achteraf vind ik dat die 9 maanden echt voorbij zijn gevlogen! Dus ja, ik mis het zwanger zijn ook. Maar ik heb er een lekker ventje voor terug gekregen en daar ga ik nu volop van genieten met de ups en downs Greetz
blij te horen dat andere het ook missen! terwijl ik op het laatst die buik die buik echt niet meer wilde want ik wilde weer gewoon mn schoenen aan kunnen doen en een borrel kunnen drinken en leuke kleren aan en weer snel dingen kunnen doen,.. maar nu,... had ik die buik maar weer,..dan maar hulp met mn schoenen aan trekken,. dan maar geen borrel,.. de kleren vielen ook wel mee,. alles wat rustiger aan doen is ook niet erg,.. het fantaseren over hoe het straks met de kleine zal zijn,. de schopjes,. het aaien over je buik,. zo kan ik nog wel even doorgaan! hihi,. ik geniet volop van mn ventje nu hoor,. en er is ook niks mooier dan hem echt tegen je aan te houden maar tegen alle zwangere zou ik ook willen zeggen,. geniet van elke dag! het is zo bijzonder,.. (nou moet ik er ook even bij zeggen dat ik een probleemloze zwangerschap heb gehad zonder kwaaltjes,. misschien dat dat ook wel scheelt,.)
Nou, ik mis m'n buik niet hoor. Zit nu alweer op m'n eigen gewicht, kan m'n gewonen kleren weer aan en kan weer een beetje uit de voeten. En natuurlijk genieten van onze kleine vent waar ik 9 maanden op gewacht heb. Maar bij de 1e was ik al niet zo'n iemand die zwanger zijn heerlijk vond en dat was dus bij deze zwangerschap ook niet zo. Silly