Mijn moeder past eens in de 2 weken een hele dag op mijn zoontje. De laatste tijd is het echter zo dat als ik vervolgens thuis kom na mijn werk en ik mijn zoontje van mijn moeder overneem hij spontaan begint te huilen! Dit is maar heel even, maar jullie zullen wel begrijpen dat ik dat niet zo leuk vind Hij doet dit overigens ook bij mijn vriend... Is dit gedrag wel normaal? Ga al haast denken dattie niet goed gehecht is ofzo. Maak me er in ieder geval wel zorgen om...
Hij heeft heel de dag je moeder om zich heen gehad he moet even omschaekelen op deze leeftijd. Niks mis mee
Volgens mij is ie dan heel gehecht aan jullie Stijn deed dit in het begin toen ik 'm van de opvang van de sportschool haalde ook, ik dacht eerst ook huh...maar dan komen al z'n emoties eruit denk ik en is ie blij me te zien want daarna mag ik 'm niet meer los laten.
Bij de kindjes die ik opvang gebeurt dit ook zeer regelmatig, vooral als ze druk bezig zijn met spelen. Ze kunnen soms de omschakeling niet zo goed maken. Ik zeg tegenwoordig ongeveer een kwartier voordat een kindje gehaald wordt dat papa en/of mama zo komen en dat ze dan naar huis gaan. Eventueel alvast wat speelgoed op laten ruimen, zodat ze weten dat er een einde komt aan de dag hier bij mij. En dan nog even herhalen dat ze zo opgehaald worden en dan lekker naar huis gaan. Misschien kan je moeder dit ook gaan doen als de omschakeling voor je zoontje (of jou) wat lastig is.
Ja joh, heel normaal! Die van mij beginnen ook altijd te huilen als ik ze ophaal bij de opvang Dan ontladen ze en merken opeens hoe moe ze zijn en hoe fijn ze het vinden dat mama of papa er weer is. Mijn zusje studeert pedagogiek en heeft onderzoek gedaan naar hechting bij baby's en zij zei ook dat normaal is. Als ze daarnaast maar laten blijken dat ze ook blij zijn dat je er weer bent.
Oooh gelukkig!! Haha, ik ben zelf ook pedagoog dus zou ook moeten weten wat 'normaal' is maar als t om je eigen kind gaat kijk je er toch anders tegenaan ofzo... Maar het is zeker zo dat hij verder altijd heel blij is om mij te zien (zwaaien met zijn armpjes, armpjes uitstrekken) en zoekt hij me ook echt op als ik even op de bank zit en hij aan het spelen is. Tja, ik ben misschien ook nog steeds wel een beetje onzeker wat betreft de opvoeding...
De oudste doet het soms ook nog wel eens. Vooral als ze heel druk bezig is geweest, en moe is. De jongste heeft het bijna een jaar gedaan. Dikke tranen, huilen alsof ik hem helemaal in de steek had gelaten en mij jaren niet gezien had. Van de een op de andere dag was het over, en liep hij mij straal voorbij