..... wil niet eten, niet slapen en hangt alleen maar aan z'n mama. Herkenbaar? Vooral het niet willen slapen en steeds wakker worden, hakt er in. Laten huilen wil ik eigenlijk niet doen, maar schiet wel steeds vaker door m'n hoofd. Iemand tips? Alvast bedankt!
Herkenbaar al gaat het slapen 's nachts wel prima maar overdag blijft hij vaak gewoon wakker. Hij speelt en praat dan gewoon dus laat hem wel altijd een tijd liggen. Eten is ook drama momenteel en hangt ook veel aan mij. Handig met een pasgeboren baby erbij en een peuterpuber Wat betreft laten huilen kan ik moeilijk voor jou zeggen.laat mijn zoontje soms wel huilen ja als ik hoor (en weet) dat het geen andere reden heeft. Maar laat hem nooit lang huilen.
Hier laat ik haar ook gecontroleerd huilen (dat hoeft inmiddels niet zo vaak meer) maar eigenlijk mag ik niet meepraten want ik herken enkel het de hele dag aan m'n been hangen. Volgens mij hoort dat een beetje bij de levensfase? Ze doet het ook het meest bij mij merk ik. Maar je zoontje is toch nog 18 maanden?
Bedankt voor jullie reacties! @MoederK: dat lijkt me ook wel lastig zeg met nog meer kinderen. Overdag slapen gaat hier gelukkig (nog wel) goed. Maar eerlijk heb k liever dat hij overdag niet wil slapen en 's avonds wel. Het is nu dus weer drama met slapen. We zijn nu elke 10 minuten terug aan het gaan, aai over de bol en weer weg. Fingers crossed: hij is nu gaan liggen, dus hopelijk nu snel slapen. @Ona: Nog een week en dan is m'n zoontje 19 maanden Hier hangt hij ook echt aan mij en niet aan papa. Ik kan me kont niet keren of hij begint al te brullen (en dan sta ik dus nog naast hem) Ik ben er wel achter dat het met verlatingsangst te maken heeft, maar vind het wel heel moeilijk om daar mee om te gaan nu. Moeilijker dan een paar maanden terug. Ik begin er lichtelijk geirriteerd door te raken en daar is niemand bij gebaat. Iemand misschien nog tips?