hoi meiden! Inmiddels weer 7 weekjes zwanger ( volgens eigen berekening). A.s maandag heb ik mijn eersre echo. Man man, wat ben ik toch ineens zo onzeker, ook al is het mijn tweede zwangerschap! Ik heb amper klachten tot nu toe.. Wel heeeel erg moe, Borsten ini mini beetje gevoelig, veel honger. Maar weinig tot geen misselijkheid! Ofja misselijk, meer een weëig gevoel. Beurs gevoel daar onderin. Ik weet dat iedere zwangerschap anders is ( toen goed misselijk, hartstikke fit verder) maar toch maakt het me onzeker. Als ik niet zo moe was zou ik niet zeggen dat ik zwanger ben. Omdat ik tich wilde checken als nog een test gedaan. Al is het voor mijn eigen bevestiging dat hij niet afloopt. Je leest op het forum leuke en minder leuke berichten, gaat zelf googlen en komt dan al gauw op de niet leuke berichten. Ook dat maakt mij onwijs onzeker. Ik herken me zo helemaal niet haha, bij mijn eerste dacht ik er niet zo over na en wachte ik maar af hoe het allemaal op me af kwam. Maar nu wil ik gewoon alle controle hebben, maar dat kan niet. Herkenbaar voor jullie?
Gefeliciteerd!!!!! Nou, hou op met twijfelen en geniet er juist van dat je deze keer niet zo misselijk bent Ik was bij de eerste ook veel misselijker dan begin van deze zwangerschap, maar alles gaat nog steeds goed met die kleine in mijn buik (17+4)
Bij de eerste had ik tot 9 weken 0,0 klachten! Niks, nakkes, nada.... was extreem onzeker want ja “je moet toch misselijk zijn, dat zie je in elke film!”. Die draak is nu bijna 4, dus niks aan de hand. Bij de tweede was ik een aantal dagen voor Mn nod al kotsmisselijk! Naar Mn borsten kon je niet eens kijken zo’n zeer deden ze en was moe, moe, moe. Dat boefje ligt nu lekker te tukken. Allebei jongens, twee compleet verschillende zwangerschappen. Dus probeer je niet druk te maken om de symptomen. Veel succes met je eerste echo!
Ik kan wel zeggen maak je geen zorgen maar dat doe je automatisch toch Ik vindt je testen er keurig uitzien! Het is en blijft altijd spannend zwanger zijn. En dus helemaal niet gek dat je je zorgen maakt Probeer te stoppen met testen. En vooral te genieten van de zwangerschap en nog belangrijker probeer te genieten van het feit dat je bijna tot niets aan kwaaltjes hebt En als laatste: gefeliciteerd
Gefeliciteerd, hele mooie testen! Ik herken je onzekerheid wel. Ik heb deze zwangerschap ook alleen last van vermoeidheid, terwijl ik de vorige twee keer flink aan het spugen was. Maar het zegt allemaal niks, elke zwangerschap is anders!
Zo herkenbaar het onzekere, het is natuurlijk ook mega spannend tot de eerste echo!! Ik leef met je mee ( toevallig zijn we bijna tegelijk zwanger en een kindje van 3 jaar ( 2015)! Duimen op plakbeebjes!! Hoe was je eerste echo?
Herkenbaar hoor, omdat het anders is, gaan in je hoofd allemaal belletjes. 'Toen was het zo en dat was goed, dus nu is het anders en dus niet goed.' Ik hou me vast aan dat het wel weer over gaat in andere zorgen. Straks of het wel goed ligt, of het wel schopt, of de bevalling goed gaat en uiteindelijk hoe laat hij/zij thuiskomt haha. Mama zijn is zorgen maken. Tussendoor proberen te genieten
Zou wel gaan stoppen met testen, want je testen kunnen dalijk lichter worden. En niet omdat het mis gaat, maar omdat je meer hcg krijgt dan een test aankan. Het zogenaamde hook effect. En dan word je nog onzekerder. Hopelijk dat een mooie echo een stukje de onzekerheid weg zal nemen.
Geen zorgen maken meis, hier initieel alleen een semi vage misselijkheid voor welgeteld een half uurtje. Net voldoende om mij een test te laten pakken en tot de conclusie te komen dat ik zwanger was. Verder weinig tot geen klachten op een weekje ineens ONTZETTEND koud maar goed dochter was ook ziek dus niets wetende had ik t daar wel op gegooid. Nu wel een plofbuik maar dat zijn mn darmen die vast een grote verhuizing aan t inzetten zijn. Vorige zwangerschap kwamen we er pas laat achter. Toen ook weinig klachten in t begin. En vandaag verdraaide ik wat in mn bekken paar uur later met veel rust en een warme douche (zittend) voelt dat nog niet oke, vorige keer zware BI gehad dus nu wel gelijk op high alert. Maar dat zie ik eerder als een zwakke plek van de vorige keer dan een op zichzelf staande zwangerschapskwaal.
Hoi wou hier even op reageren Ik herken je gevoel helemaal Ben nu 9 weekjes, en loop wel onder begeleiding bij de gyn dit ivm meerdere miskramen. Maar wat duren die eerste weken lang, je emoties schieten op en neer. De ene dag heb ik ook meer klachten dan de andere dag. Dus daar valt ook geen pijl op te trekken. Eergister een mooie echo gehad met mooi hartje en het ook mogen horen. Ik was superblij en nu 2 dagen later steekt de onzekerheid alweer de kop op! Zucht. Maar positief blijven! Dat is erg belangrijk