Ik ben 30 juni bevallen van een prachtige zoon. Het heeft wel even geduurd voordat ik zwanger werd in verband met PCO. Ik heb ook eigenlijk vanaf het begin gezegd dat de tweede nog wel even zou duren omdat ik me weer een tijdje wilde focussen op niet zwanger worden of zijn en lekker van me zoontje gaan genieten. Maar ik betrap mezelf erop dat ik nu alweer graag zwanger wil worden Ik droom ook geregeld dat ik weer zwanger ben en ik voel me soms ook zwanger (misselijkheid, veel afscheiding etc.) volgens mij is dit gewoon door de hormonen die nog in me lichaam zitten van de zwangerschap want zwanger kan ik echt niet zijn, dan zou er een nieuwe manier zijn ontdekt van zwanger worden haha. Ik ben er niet bewust mee bezig geweest maar merkte gewoon dat ik ernaar verlang. Is dit gek? Ik mag trouwens nog geen eens zwanger worden omdat ik een keizersnede heb gehad en ik wil ook dat Thomas wat zelfstandiger is als er een tweede komt. Niet dat ik een duowagen etc. moet aanschaffen. Hebben meer vrouwen dit? Gaat dit over? Of zou ik echt nu al naar een tweede kindje verlangen. Mijn verstand zegt nee maar ben bang dat mijn gevoel ja schreeuwt
hier precies hetzelfde... ook door pco lang geduurd voordat ik zwanger was... en je weet zelf hoe het is als je na al die onzekerheid en angst zwanger bent... ik genoot ervan... zwangerschap was echt een heerlijke tijd... zo ontzettend speciaal....onbeschrijvelijki mooi.. dramatische bevalling gehad... ik hoefde voorlopig niet meer en had al helemaal niet bedacht snel zwanger te willen worden van een 2e... maar toch... ik fantaseer vaak over zwanger zijn... en dan overkomt me gewoon dat gevoel... ik kan het niet goed omschrijven... van binnenuit een enorm verlangen om weer zwanger te zijn... josefien paste niet meer in de wieg... ik heb hem opgeruimd maar niet te verweg achter het zolderschot... positiekleding ligt ook nog binnen handbereik...ik merk aan alles wat ik doe dat ik me langzaam weer aan het voorbereiden ben om weer zwanger te worden.. ik heb ook ineens uit mezelf weer een redelijk normale cyclus en hoef misschien niet eens meer naar het zh om zwanger te worden.. en ik gebruik geen pil... ik zie wel waar het schip strand... ik heb 2 jaar lang in angst en onzekerheid gezeten of er ooit een beebje zou komen... ik wil gewoon graag ons gezinnetje compleet.... stel dat het niet meer lukt??? m,n verstand zegt nu zwanger worden is echt onhandig en lastig... en ik kan beter vollop van josefien genieten... maar m,n gevoel....die dramatische bevalling van ruim 62 uur ben ik ineens ook als sneeuw voor de zon vergeten...terwijl ik er na de bevalling nog nachten van wakker heb gelegen wat er allemaal tijdesn mijn bevalling is gebeurd.... heel erg herkenbaar dus... gr Jose
Nou, hier ook. Totaal niet genoten van mijn vorige zwangerschap en de eerste drie maanden na de geboorte geroepen 'over een jaar of twee', maar als het nu gebeurt zou ik het eigenlijk kei leuk vinden. Vriendlief is het nog niet met me eens, dus ik geniet van ons zoontje en droom af en toe van dat die tweede misschien best snel komt
Ik heb hetzelfde, Mijn verstand zegt rustig aan. Ik heb een ks gehad en daarna een post natale depressie. Waar ik nu weer van hersteld ben. Ben weer aan het werk enzo. En m'n rug pijn van de zwangerschap is ook nog niet helemaal genezen. Maar ja, ik ben al weer 9 mnd verder en merk dat ik stiekem een beetje jaloers ben als ik zwangere vrouwen zie. Heb het gevoel dat ik veel van de pret gemist heb bij mijn eerste. Maar ja rustig aan he. Ik denk dat ik echt nog een paar maanden moet wachten. Hoe moeilijk het ook is. Vond zwangerschapsspullen ook zo fijn en kaartjes uit zoeken. Ik was ook niet meteen zwanger. Duurde een jaar. Hoop niet dat het weer zo lang duurt. Maar ik denk dat ik nog zeker een half jaar wil wachten tot we weer gaan proberen. Vind het ook trouwens lastig, stel dat het zo is, om dat op m'n werk te zeggen. Ik ben er +/- een half jaar uit geweest na de bevalling van wege PND. Durf er gewoon niet mee aan te komen van ja ik ben weer zwanger. Vinden jullie dat ook lastig? Trouwens ook een dramatische bevalling gehad, ook ks. Mijn man heeft niet echt een mening, bij de eerste wilde hij als maar wachten. Had het wel leuk gevonden als hij heel erg naar een 2e verlangde en heel betrokken was bij de zwangerschap en bevalling, neem hem dat wel eens kwalijk. Maar ja, Mannen he. Groetjes Elba
hai jullie kleintjes zijn al heel wat ouder (de mijna is vandaag 3 maand geworden) maar ik verlang nu al naar een tweede maar ah, verstand zegt ook; eerst een huisje ipv een appartement, vast werk ipv mijn tijdelijk contract en weer die miserie met de kil's (ben bang om veel aan te komen) en 2 kleintjes zo vlak na elkaar... :s maar toch...
ik wil gevoelsmatig ook een tweede, heb een droomzwangerschap én bevalling gehad en ik wil nog een keer! maar het kan echt nog niet! dus we wachten echt nog even. hoewel, dan moeten we niet meer onveilig seksen zoals vanochtend
Ook hier alweer gesproken over een tweede, erg hè. Hoewel de bevalling vlot verliep (maar niet helemaal soepeltjes) en we een huilbaby'tje hebben die veel aandacht en tijd vergt, kriebelt het toch weer hihi. We wilden wel graag snel achter elkaar maar wel verantwoord (wat dat in godsnaam is hihi). Tja, die kilo's is hier ook een probleem. Ben er 31 aangekomen zonder extra te eten of te snoepen en moet er nu nog 10 af (na 3 maanden geleden bevallen te zijn). Hopelijk raak ik nog wat kwijt voor ik weer zwanger ben. We zullen zien. Hier toch maar met condoom gaan vrijen. Niet meer aan de pil tot een volgende zwangerschap. Maar ja... hoelang we dat volhouden
Ik ken het gevoel ook wel ja. ik heb niet zo prettig einde gehad, en heb heel hard geroepen voorlopig niet meer. Maar nu voel ik me al een paar dagen niet fit heb wat zw sympt en merk aan mezelf dat ik het weer helemaal geweldig vind. Als het niet zo is dat ik het echt sh*t zal vinden. Mijn man heeft echt zo iets van voorlopig niet en die zou zoiets hebben van pff. En als ik mijn gevoelens zal uitspreken dan zou tie me voor gek verklaren.
Ik heb ook een fijne zwangerschap gehad zonder complicaties alleen het einde (vooral kraamtijd) was niet zo fijn.. Ik zat na 6 weken na de bevalling al aan een 2e te denken en te wachten op me ongi. Helaas heb ik na de bevalling PCO gekregen.. dus het gaat misschien nog wel even duren. En we doen t wel onveilig dus wie weet. Als ik een overbodige zw-test doe en hij is dus neg. maar ik denk een klein streepje te zien word mijn vriend zelfs boos Hij zegt dat hij het ook zo graag wil en niet wil dat ik mezelf + hem gek maak.
Wij zijn al weer paar maanden bezig voor een tweede. Mijn eerste zwangerschap heeft 2,5 jaar op zich laten wachten en ik ben door IUI (heb veklevingen in mijn eileiders) zwanger geraakt. Toen Luca 6 maanden was zijn we weer begonnen met IUI. Eerst moest ik een paar maanden aan de hormonen en ik heb nu de 2e IUI gehad en aantaande maandag is mijn NOD. Veel liefs Nataly
Ik had het 2 dagen na de bevalling. Ik had echt zoiets van oh ik wil nog een kindje. Wat een hemels gevoel. En dat gevoel is nog steeds niet weg. Wil nog steeds heel graag een tweede en ook nog een derde kindje. Maar goed we moeten eerst even een groter huisje vinden.
Ik denk dat dat vrij normaal is. Dat gaat na een tijdje vanzelf weer over, als je kindje wat ouder is meestal en je merkt dat ie andere aandacht gaat vragen heb je het er wel even mee gehad. Rond de 1 jaar gaan de meeste stellen voor een 2e. Dan keert er weer wat meer rust terug.
Hoi, Wij wisten vrij snel dat we weer een tweede wilde. Vanaf 3 maanden deden we het soms onveilig. Ik dacht meerdere keren al zwanger te zijn en dat was elke keer een teleurstelling. Toen onze jongste 5 maanden was raakte ik gepland zwanger. Nu ben ik al weer 14 weken zwanger en geniet er volop van. gr Suzanne
Ik had voordat ik zwanger werd van Eva ook pco, het heeft anderhalf jaar geduurd voordat ik zwanger was. We hadden sowieso al het idee meteen voor een tweede te gaan, afhankelijk van hoe de zwangerschap en bevalling zou gaan. Dat ging allemaal prima, dus na 6 weken besloten er weer voor te gaan. Ik zag het niet zo snel gebeuren ivm pco en borstvoeding. Maar met 8,5 maand werd ik zowaar ongesteld! (midden in de vakantie ). En daarna had ik een cyclus, wel een lange, maar wel de 3e cyclus zwanger! Toen was Eva 13 maanden. Dat werd een miskraam, daarna weer in de 3e ronde zwanger en nu dus inmiddels 20 weken zwanger. Hier is het gevoel graag een 2e te willen nooit weggegaan... maar ik moet wel zeggen dat het gevoel heftiger was het eerste jaar, waarschijnlijk door de nog rondgierende hormonen
hey meiden, ik vind het fijn om te lezen dat jullie ook al heel gauw een 2e zouden willen, ik dacht dat ik de enige was en schaamde mijzelf ook voordat gevoel, want ik wil mijn dochtertje ook helemaal niet te kort schieten, maar dat gevoel was er wel, nadat ik gesproken had met mijn vriendin zei ze dat zij dat ook gehad heeft en dat het echt normaal is dat je dat wil. Fijn om te lezen dat er meerdere meiden zijn die dat hebben. XXX Gusam
och meid... dat heeft toch niets ermee te maken dat je voor je dochtertje tekortschiet???? hoe ontzettend leuk is het wel niet vor haar als ze een brusje heeft dat bijna haar eigen leeftijd is???? heerlijk toch??? het enige waar ik zelf een beetje mee zit is hoe beweeg je je in vredesnaam voort met 2 kleine baby,s als je een kleine auto hebt???? stel dat ik nu zwanger word.. wat theoretisch kan gebeuren want ik heb een eigen cyclus gekregen na pco en we doen het niet veilig dan is bijv josefien 13 maanden en de baby net geboren... hoe doe je dat?????????? met een toyota starlet ahum nou ja ik ga het daar in ieder geval niet vanaf laten hangen... iets langer dan een jaar geleden vroeg ik elke avond voordat ik ging slapen of ik ooit moeder zou mogen worden... het laatste waar ik me nu druk over ga maken is het praktische verhaal van snel 2 kids achter elkaar. daar komt dan ook wel weer een oplossing voor gr Jose
Over de praktische kant heb ik nou nooit nagedacht, wel dat het niet zo handig is als je 2 kindjes hebt die nog niet kunnen lopen, maar dat was het wel. En het maakt toch niet uit wat het leeftijdsverschil is van je kindjes, als je een kleine auto hebt? Ruimte innemen doen ze op elke leeftijd
Na een heftige bevalling dacht ik niet meteen aan een 2e. Maar nu, na 2 maanden, zijn we allemaal een beetje aan elkaar gewend en mis ik het zwanger zijn! Die bevalling ben ik ook al een beetje vergeten (en er ging van alles mis, dat kan nooit een tweede keer weer zo slecht gaan) dus daar zie ik niet eens echt tegen op. Ik denk dat het vaak een combinatie is van een baby in je buik missen en gewoon meer kinderen willen dat ervoor zorgt dat veel vrouwen al zo snel aan een tweede denken. Ik denk dat wij voor een tweede gaan als de eerste net 1 is, hopelijk gaat het dan weer zo snel! (eerste ronde )
wij hadden ook snel weer de kriebels zijn er na 3,5 maand voor gegaan en het was ook meteen raak, mijn meisjes schelen nog geen 13 maanden. maar het is zo ontzettend leuk! De oudste is zo stapelgek op haar zusje en superlief en voorzichtig met haar, echt onbetaalbaar. De oudste liep trouwens pas los toen de jongste 4 maanden was, dus ik 'sjouwde' er wel 2 rond maar heb dat echt nooit als een probleem ervaren...ik hoefde er ook nog niet achteraan te hollen, dat vind ik eigenlijk vermoeiender nu ze wel los loopt in mijn zwangerschap ook geen last mee gehad hoor, mijn buik was een ideaal stoeltje voor haar tijdens mijn 2e zwangerschap was het heel fijn dat ze nog zo klein was en veel sliep, zo kwam ik ook aan mijn rust toe. de eerste maanden met 2 kleintjes waren erg druk, vooral omdat de 2e heftige reflux had, maar het word alleen maar leuker nu zijn we allemaal aan elkaar gewend en heb je al helemaal een ritme, net of ze er altijd al is De oudste was en is ook nog te jong om jaloers te zijn dus dat liep ook allemaal erg goed, ik kan eigenlijk maar weinig nadelen noemen en als ik het opnieuw moest doen deed ik het precies zo! ze spelen nu al zo leuk met elkaar (lees de oudste duwt alle speelgoedjes vol geduld in haar handen ook al laat ze het 100 keer weer vallen hetzelfde met haar speentje) en er word volop gekust en geknuffeld!
@Sab 85 wat heerlijk om jouw verhaal te lezen!!! Ik ben net bevallen van onze lieve zoon en gaan nu voor een brusje. Om alle redenen die jij hier beschrijft. Ook ik heb wel een soort van een schaamtegevoel. Maar ik weet zeker dat ik dat straks snel weer kwijt ben. Ik wens mijn kids een speelmaatje. Is toch mooi dat het uberhaupt kan. Ik wens daarom iedereen heel veel succes toe met het zwanger raken van een lief en gewenst brusje! liefs erwtje