en zo voel ik me vandaag. als ruim een week heb ik constant buikpijn en moet ik dus rustig aan doen. maar ja dat ik moeilijk met een peuter rond springend in de kamer. nu moest ik gister even naar de stad nou ik had het dus beter niet kunnen doen! want ik krijg het nu dubbele en dwars terug! de buik pijn gaat nu samen met harde buiken en tot overmaat van ramp besloten mijn darmen vanacht dat het tijd word om op hol te slaan met dus diaree en enorm veel krampen(sorry) ondertussen slaap ik dus mega slecht en kan echt niets hebben van niemand niet!zelfs de beesten moeten maken dat ze uit mijn buurt komen en vooral geen geluid maken want ook dat kan ik niet hebben. echt een dag dat je even zoiets hebt van "ik wil niet meer!!!" ik ben blij dat fynn nu even op bed ligd maar man wat voel ik me een slechte moeder dat ik niet met hem kan spelen
Herkenbaar. Ik ben er ook even helemaal klaar mee. Halve nacht niet geslapen, gelukkig kon ik vanochtend weer om 10.00 uur mijn bed in toen manlief met zoon ging zwemmen. Maar na 3 uur op bed voel ik me nog steeds prut. Tijdens het eten ging ik weer bijna over mijn nek. Gelukkig zijn de harde buiken iets minder nu ik minder werk. Maar ik zei net nog tegen mijn man, ik wil mijn oude energieniveau weer terug, ik wil me weer goed voelen...
Heb ik ook al weken.. Ik voel me dan best schuldig.. maar toch.. Ik wil echt niet meer! Sterkte nog even!! En geef Fynn gewoon een extra dikke knuffel voor het slapen gaan!!! Probeer het op een begrijpelijke manier uit te leggen.. kinderen snappen denk ik meer dan we denken!
Had ik ook bij de tweede. Ik herinner me het nog als de dag van gister. Ik wist ook gewoon niet meer hoe ik moest zitten om nog een beetje lucht te krijgen. Met een kussen in mijn onderrug en af en toe mijn handen boven mijn hoofd houden om weer extra lucht te krijgen. Is toch eigelijk idioot om zo een maand te moeten doorkomen. Van het zuurbranden was mijn maag stuk aan het gaan en ik ging weer overgeven, maar nu met wat bloed erbij. Allemaal niet ernstig volgens de VK maar zo klote. Ik weet niet hoeveel flessen Gaviscon gedronken. Bah om van mijn olifantenpoten van het vocht te zwijgen. Waar waren mijn enkels ook alweer??? En dan nog de mensen die op bezoek willen komen, (blijven plakken:x) om naar het babykamertje te kijken en zich fijn laten bedienen met koffie of thee. Oh help laat deze zwangerschap een beetje makkelijker gaan op het einde... En ik mijn mond gelijk opentrekken dat ik niemand meer in de buurt wil hebben. Mmm ik geloof dat het me nog wat dwars zat
Ik ben er nu al klaar mee en ben nog maar 7 weken Ik kan echt wel janken als ik er aan denk dat ik gewoon nog giga lang moet... (zit weer tegen een opname aan ivm extreme misselijkheid, vorige zwangerschap was ook al zo'n feestje ) Hier ook een kleine meid, die ook nog steeds zeg, mama, moet je al weer spugen? Maar we gaan bumba kijken! Echt niet leuk Sterkte allemaal meiden!
Wat vervelend Amfy en andere meiden, wil jullie allemaal even een hart onder de riem steken en sterkte toewensen! Zelf heb ik gelukkig geen al te zware/vervelende lichamelijke ongemakken, wel is mijn energielevel enorm laag en doe ook geen actieve dingen meer samen met mijn peuter. Maar ik geef hem maar wat extra aandacht door bijv samen met hem te lezen, tv te kijken en heel veel kusjes/knuffels te geven, dat vindt hij ook prima.