Omdat zoveel meiden teleurgesteld zijn of zich zelfs zorgen lijken maken als de kraamtijd niet de roze wolk is die ze verwacht hadden dacht ik laat ik eens een poll beginnen om te kijken bij hoeveel vrouwen de kraamtijd niet die bekende roze wolk was. Ik zal zelf beginnen. Mijn kraamtijd was zeker geen roze wolk. Ik kon slecht omgaan met het slaapgebrek en de borstvoeding bleek een regelrechte ramp voor alle betrokkenen . Pas na een week of drie begon ik echt van mn dochter te genieten en sindsdien voel ik me elke dag weer gelukkig dat ik haar mama mag zijn. Hoe hebben jullie jullie kraamtijd ervaren?
Hier ook zeker geen roze wolk. Zware bevalling gehad, vervolgens voelde ik me met de dag zieker worden, op de vijfde dag kon ik niet meer op m'n benen staan en bleek dat mijn knip open lag door een fikse infectie, dus weer opgenomen in het ziekenhuis. Mijn dochter lag gelukkig bij me - ivm borstvoeding werd zij dus ook 'opgenomen' - maar dat is natuurlijk ook loeizwaar als je zelf ziek bent. Antibiotica sloeg goed aan, maar hakte er ook echt flink in, ik werd er heel ziek van (darmflora was helemaal platgelegd natuurlijk en ik was ook gewoon zoooo moe!). Dochter zat vervolgens ook niet lekker in d'r vel, bij 5 weken werd koemelkallergie vastgesteld (gelukkig een ka die ons meteen serieus nam!)... En daarna ging het langzaam maar zeker steeds beter met ons (kma onder controle, mijn knip was 8mnd na de bevalling eindelijk genezen, en met 11mnd kreeg ik weer nachten zonder onderbrekingen) en kwam langzaam die roze wolk. En nu is ze ruim 14 maanden en zit ik echt vol op die roze wolk, nooit gedacht dat die nog zou komen zo laat
Hier ook geen roze wolk. Eerst moesten we een week in t ziekenhuis blijven ivm verdenking van een infectie bij m'n dochter en vanaf dag 1 thuis was ook een drama. Dochter huilde ontzettend veel en borstvoeding liep niet lekker. Achteraf bleek ze last te hebben van verborgen reflux. Kwamen we pas na een week of 8 achter. Nieuwe voeding en toen ging t gelukkig heel snel beter. Maar nee dus ik was helemaal op en dacht zeker de 1e weken: is dit het nou?! Maar er zijn vast ook genoeg positieve verhalen te vinden
Hier ook geen roze wolk hoor.. Wel heel gelukkig met mn zoontje... Was en is echt een modelkind Maar man wat had ik een pijn! Eerst in t zieke huis moeten blijven en mocht dt eindelijk om 18.00 naar huis...(zoontje om 9.58 geboren) Allemaal gedoe met kraamzorg of er nog wel iemand kon komen.. Uiteindelijk de volgende middag pas naar huis met een katheter omdat ik niet kon plassen.. 3 dagen met dat kreng rond gelopen Heb een knip gekregen die echt verrote zeer deed..( niet de pijn tijdens de bevalling hoor maar erna) En ik dus alleen maar kon liggen en naar de douche strompelen(waar ik t max 5 min vol hield) En na een paar weken kon ik pas weer een eetje normaal lopen... En natuurlijk niet te vergeten het bloedverlies... Man man het liep gewoon langs het kraampverband... Dus moest het helemaal inpakken.. In het midden een en in allebei de liezen een.. Wat een drama haha En vanaf toen werd alles steeds leuker
Ik zat ook weker niet op een roze wolk. Na de bevalling 's avonds weer in het ziekenhuis beland en geopereerd omdat de gyneacoloog mij niet goed gehecht had. De borstvoeding ging ook absoluut niet van een leien dakje met kloven en te veel toeschietreflex waardoor mijn dochter zich telkens verslikte in de BV. Werd er helemaal gestresst van. Pas toen ik mijn BV ging afbouwen na 4 weken werd ik helemaal rustig en ben ik super blij met mijn kleine meid.
Alhoewel ons dochtertje een hele makkelijke baby was heb ik de kraamtijd zeker niet als een roze wolk ervaren. Moest zelf erg wennen aan de nieuwe situatie en wist er niet altijd raad mee, het is ineens een heel ander leven, ik gaf borstvoeding wat veel tijd opslokte, moest herstellen van een keizersnede (viel mee gelukkig), mijn man was overbezorgt naar baby toe, veel aanloop...heel vemoeiend eigenlijk allemaal. Jammer achteraf gezien dat ik er niet wat meer van genoten heb....
Nee, eerder een donderwolk Ik was kapot van het slaapgebrek en mijn moedergevoel moest ook echt groeien. Ik was wel heel blij met mijn zoontje, maar het overweldigende 'ik ben jouw mama'-gevoel had ik niet meteen.
Ik wel hoor, bij allebei mijn kinderen. Toen ik bevallen was wilde ik zo snel mogelijk naar huis toe. Ik heb vanaf dag 1 ook wel veel hulp gehad van vriend en mijn stiefmoeder. Ik had rust genoeg en snachts kon ik ook vaak goed slapen. Ik ben een makkelijke slaper en slaap nooit veel dus dat half uurtje wakker voor voeden ging ook goed.
hier geen roze wolk , onze kleine man is geboren via een spoedkeizersneden en bleek een infectie te hebben waarvoor hij een week in het ziekenhuis heeft gelegen! gelukkig mocht ik wel bij hem blijven , maar zo,n kraam week in het ziekenhuis is toch anders dan thuis !
Geen roze wolk. De eerste uren na de bevalling wel dol gelukkig met het nieuwe leven. En dat is ook zo gebleven. Maar de bevalling kost behoorlijk wat energie, je lichaam is veranderd, je gezinssituatie is veranderd. Alles moet weer zn plekje krijgen.... Bleh, nee.....doe mij maar een half jaar later
Hier na een lange bevalling na 2uur lekker huis en makkelijke baby, maar roze wolk??? Welke roze wolk??.. Nee ik dacht soms, waar ben ik aan begonnen. Tuurlijk blij met ons zoontje maar het was zo vreemd allemaal. Nu vind ik het allemaal steeds leuker worden!
Mijn kraamtijd liep anders dan verwacht... Ik dacht een vaginale bevalling te hebben, maar omdat het koppie er niet door kon werd het een spoed ks. Dit betekende dat ik de eerste weken niks mag. Dus mijn kraamtijd was niet altijd een roze wolk, vooral als ik weer eens gefrustreerd was dat ik niet alles kan.
Bij Fleur: nee, niet roze. Er waren problemen met haar gewicht, ze viel af en kwam niet meer aan, dus een heel stressvolle week geweest. Tel daarbij op dat je al moeite moet doen voor de bv, dat je emotioneel niet stabiel bent en dan dat gezeur over haar gewicht.. was niet leuk. Bij Tim: gedeeltelijk roze, gedeeltelijk niet zo roze ja hij was roze want ik had de prachtigste en mooiste baby gekregen, ik was blij, man was blij, grote zus was blij enzovoorts..... maar weer gedoe met de bv, kloven, pijn, verder de grote schrik van zijn supersnelle geboorte waarbij hij het even heel moeilijk heeft gehad, daar moest ik ook nog van bekomen. Hij was in elk geval al een stuk rozer dan bij Fleur, maar een echte roze wolk? nee.
baby's leuk, zwanger zijn ook wel, maar bevallen en de eerste 6 weken daarna: blegh, sla dat maar over. Huilen om niets, of omdat ik gelukkig ben met mijn kind, of omdat ik moe ben, of omdat haar broer nu ineens zo groot lijkt. Grrrrrr
Hier wel drie blauwe wolken hoor. Ik vind het een heerlijke tijd, die kraamweek. Je leeft zo heerlijk in je eigen wereldje, alles kon me gestolen worden, al was er een kernbom op Amerika gevallen, het had me volgens mij niks kunnen schelen. Vooral bij de eerste ging ik er helemaal in op, bij volgende kinderen loopt je normale leven toch iets meer door, bij de laatste stond ik in de kraamweek zelfs alweer op het schoolplein om ze op te halen. En ja, het slaapgebrek is wel killing, maar juist in de kraamweek mag je ongegeneerd overdag bijslapen en op de een of andere manier kun je het tekort aan slaap een stuk beter aan dan normaal. Bij de derde had ik in een periode van 60 uur maar 3 uur geslapen en daar kon ik nog heel redelijk op functioneren, eigenlijk. Maar goed, ik had makkelijke zwangerschappen, snelle en makkelijke bevallingen, de bv kwam elke keer direct goed op gang, kindjes deden het prima, dus ik had ook alle reden om lekker op m'n wolkje te zitten.
Ja en nee Eerste 2 weken in het ziekenhuis doorgebracht ic en mc en dat was alles behalve leuk maar als ik naar mn mannetje keek of hem vast had was ik toch de gelukkigste mens ter wereld Éénmaal thuis was het echt een blauwe wolk, geen hulp gehad maar alles ging zo goed, wees zich allemaal vanzelf uit. Heerlijk was dat en nu nog
Ja, een roze wolk. Na een zalige zwangerschap had ik een gemakkelijke bevalling. Dit heeft zeker meegespeeld. Heb een paar keer gehuild van vermoeidheid in de eerste week, vooral omdat ik in het ziekenhuis helemaal geen rust vond.
Hier wel hoor! Na een zware zwangerschap was ik zo blij dat ie er eindelijk was! Voelde me gelijk een stuk beter. Kleine man is heerlijk rustig en tevreden. Huild alleen om honger. En slaapt veel tussendoor. Ligt soms heerlijk 2 uur bij me lekker knuffelen. Bij me dochter ook een heerlijke kraamtijd gehad. En nog steeds! Blijf nog wel even zitten op me wolkje!
Roze wolk? Nooit gezien.... Kindlief doodziek opgenomen voor twee weken, zere borsten van de stuwing, last van de keizersnede, emotioneel eem wrak en zo kan ik nog wel even door gaan...
ondanks alle ongemakken, borstvoeding die niet goed opstarte , tepelkloven en toch wel pittige bevalling uitgescheurd en knip. en herstel ervan en slechte nachtrust heb ik de kraamweek wel als "roze" wolk ervaren maar dat komt misschien ook wel de kraamweek samen viel met de kerstdagen