Wie van jullie heeft er ook wel eens per ongeluk een fout gemaakt wat betreft de baby en voelt zich daar enorm schuldig over? Ik heb dat namelijk en ik kom maar niet van m'n schuldgevoel af. Mischien als er nog meer meiden zijn die dit hebben kunnen we elkaar wat oppeppen? Dit topic is dus niet bedoeld om elkaar te vertellen dat we fout zaten, want dat is dus al duidelijk Ik zal zelf als eerste opbiechten: Pas geleden had ik de verwarming in de babykamer even flink open gezet om z'n kamertje wat voor te verwarmen voor de nacht. Daarna dus vergeten dicht te draaien zodat het snikheet was geworden op z'n kamertje. In onze slaapkamer stond ie ook open en ik werd wakker van de warmte dus ging ik meteen naar hem toe waar het dus veeeeeeel te warm was. Ik voel me hier zo ongelooflijk k*t over. Er had wel ik weet niet wat kunnen gebeuren. Het is al een paar weken geleden en ik kan het nog steeds niet van me afzetten ondanks dat er gelukkig niks gebeurd is. Heb gelijk een thermostaatknop op de verwarming gezet en een tijd ingesteld zodat ie 's avonds afslaat...
Ehm... in Ollie's velletje knippen bij het nageltjes knippen? Hem van het lage krukje zien stuiteren, terwijl ik nét nog keek? Te warm aankleden en in de supermarkt een verhit kind uitpellen? Tja... ik ben een goede moeder, dát weet ik zeker. Foutjes maak ik echter ook, hoe goed bedoeld het ook is allemaal en al doende leert men. No worries
Meis, als dat de enige fout is... Ik heb wel ergere dingen gedaan zoals Thomas van de commode af laten rollen en ja daar voel ik me na bijna 2 jaar nog steeds schuldig over. Fouten maken hoort er nu eenmaal bij. Zet het van je af, want er gaan nog wel gekkere dingen gebeuren! (Gelukkig ook heel veel mooie dingen )!
Ja, mij ook gelukt! Bij de eerste keer ook nog... zou er een trauma van krijgen haha. Volgende keer mocht mannetje het mooi doen... Zaterdag haalde ik haar uit de maxicosi na een autorit van een uur en was ze ook erg warm... Meid, er is niets gebeurd. En het is tenslotte voor ons allemaal nieuw. Wees blij dat het goed is gegaan en je hebt er goede maatregelen voor genomen dat het niet nog een keer kan gebeuren. Meer kun je niet doen, toch!
die foutjes maken we allemaal wel eens haha, ik onthoud ze geeneens, probeer er wel van te leren (tenminste qua aankleden, verwarming, vallen e.d. maarja echt altijd voorkomen kan je dingen niet, soms gebeuren ze gewoon, het beste wat je kan doen is even je kind een mega knuf geven en een beetje lief voor jezelf wezen, je bent ook maar mens (al word je dan opeens mama genoemd) dikke knuf!
och wat ik allemaal heb megemaakt met youame dat ze de laatste 4 treden van de trap een koprol naar beneden maakte terwijl voor der stond mijn vriend had der even op de wasmachine gezet en hield z'n arm ervoor omdar tegen te houden valt ze der aan de zijkant af van het trappetje gevalllen 5 treden zo de tuin in van bed gerold uit bed gevallen mijn neefje kwam overstuur naar me toe en youame zat in bad toen heb ik der bijna zien verdrinken voel me nog ozo schuldig over dice voelt ook altijd heet aan als ik m uit de auto stoel haal of uit de kinderwagen haal gelukkig verder nog niet gevallen "klopt af op een houten tafe"l
Heb met Lena in bad doen (terwijl ik haar vast hield) haar wel eens onderwater laten komen, omdat ik een handdoek met mijn andere hand recht trok. Duurde 1 seconde, maar ze schrok wel. Ik net zo hard. Ze kon opeens omrollen ofzo, ze ligt op ons bed, ik zit was op de vouwen en *plof* Lena op de grond. Terwijl ze daarvoor alleen van haar rug naar buik kon rollen, en zeker niet verder. Raaar! Ik pas heel goed op haar, geef haar alles wat ze nodig heeft en weet ook zeker dat ik een heel goede moeder ben (althans, in mijn ogen dan). Als je zo veel uur per dag ergens mee bezig bent, gaat het nu eenmaal wel eens verkeerd. Kan je jezelf heel druk over maken, of gewoon accepteren dat je ook gewoon maar een mens bent, geen 4 paar ogen in je kop hebt, geen zes handen hebt om ze vast te houden en geen oneindig engelengeduld hebt...
Hier worden ook wel een foutjes gemaakt, hoort erbij denk ik. We moeten het allemaal leren, toch? Mijn ergste stomme fout: Je kindje uit de wandelwagen zo in de maxicosi zetten (die al achterin de auto stond) en alleen het gordeltje van de mc vastmaken en niet de autogordel. Schaam me diep, gelukkig is er niks gebeurt.
Mijn ergste tot nu toe is ook verkeerd overpakken in de tummytub, waardoor ze 1 seconde onder water zat......... Ik voel me er ook nog steeds schuldig over..
lang lee de easybase daar hoeft dat allemaal niet ik denk dat ik de gordel ook steeds zou vergeten nu haha
Dat hadden wij dus andersom... Na een verjaardag, m'n man was de auto aan het ontdooien en ik had haar vast in de maxicosi gezet. Ondertussen iedereen nog even met haar spelen enzo. Maarja, ze zat nog niet vast... En dat zijn we dus helemaal vergeten. Ik heb er zeker van geleerd en verder probeer ik maar niet te denken aan 'wat als' . En wat eerder genoemd werd; in de vingertjes knippen (en krijsen dat ze deed!) , ik heb tranen met tuiten gehuild en toen mocht m'n man het de keer er op doen . Inmiddels doe ik het zelf weer vaker. Tja, kan gebeuren.
Toch fijn om te horen dat ik niet de enige ben die wel eens een foutje maakt. Je leert er idd wel van want ik kan nu wel zeggen dat dit niet meer zal gebeuren. Je bent er dan extra alert op. En ja, er zal vast nog weleens wat mis gaan. Bedankt voor de opbeurende woorden!
Joepie ik ga het vandaag voor het eerst proberen en durf nu al bijna niet meer Daarvoor was ik ook zo bang, mijn schoonmoeder stond er daarom bij en prompt zakt hij onderwater omdat hij een beetje wegglipt... mijn schoonmoeder zei dat dat iedereen wel overkomt gelukkig anders zou ik het nu nog niet alleen durven
Nica lag naast mij op 2 kussens terwijl ik nog even aan het doezelen was. Had haar zo neergelegd dat ze met haar hoofdje precies op de naad van de 2 kussens lag zodat ze niet om kon rollen en met haar hoofdje op mijn waterbed kon belanden. Goed over nagedacht toch? Maar mevrouw werd wakker en lag zo woest te kreunen en te draaien met haar hoofd dat ze de kussens opzij duwde en in de naad belande met de punt van het kussen over haar gezicht! Ik lag ernaast maar liet haar een halve minuut kreunen (ze ligt altijd eerst te kreunen voor ze wakker word) voor dat ik mijn ogen open deed om te kijken. Ik schrok me rot! er was nog niks gebeurd, maar wat als ik nog langer mijn ogen had dicht gehouden? Ik schaam me ook dood, maar besef wel dat je maar mens bent en gewoon niet alles vooraf kan inschatten of weten, of voorkomen. Maar voel me wel schuldig en Nica ligt dus niet meer zo op bed. bar
Het ergste wat hier gebeurd is, is dat meneer in eens kon tijgeren terwijl hij op bed lag...en er dus afviel...Huilde heel hard en bleef ook huilen. zo had ik hem echt nog nooit horen huilen. Bleek hij een scheurtje in zijn sleutelbeen te hebben. Ik heb me echt heeel erg schuldig gevoeld. Arme ventje heeft gelukkig maar een paar dagen last ervan gehad maar ik vind het nog steeds verschrikkelijk.
OH, dat met die auto is mij ook wel eens gebeurd. De gordel zat niet goed vast en in een scherpe bocht vloog ineens de hele maxicosi over de achterbank. Zoonlief (toen 4 maanden of zo) had acuut de slappe lach, ik stuurde de auto van schrik bijna de sloot in. En vorige week (kind is inmiddels 2 jaar, dus het valt niet meer onder de beginnersfouten) gebeurde er nog iets heel ergs. Ik had een potje Olvarit laten vallen. Het was kapot en ik wilde het weggooien. Mijn man vond dat hij er nog wel de helft uit kon halen (de bovenste helft, dus niet bij de glassplinters). Zoontje zat te eten en ineens knarste er iets in zijn mond. Hij keek me aan: "Mama, hapje hard' en ik stierf echt duizend doden terwijl ik probeerde om die hap uit zijn mond te peuteren zonder hem te beschadigen. Ben nog nooit zo kwaad op mijn man geweest, voor stomme E 1,35 die zo'n potje kost! En omdat ik helemaal in paniek raakte, schrok mijn zoontje zich ook de blubber, dus uiteindelijk zaten we samen te brullen aan tafel.
jemig echt een mannenstreek hoor, die van mij zou dat ook doen haha die van die maxi cosi ik zie hem al vliegend dubbel liggen van het lachen (en jij een complete hartinzinking)
Oh, je bent echt niet de enige hoor en laat ik even voorop stellen dat ik je dan echt geen slechte moeder vind hoor (sterker nog, ik vind mijn eigen moeder de beste mama van de wereld en ik ben weleens van de commode afgedonderd!). Wat hier allemaal al gebeurd is; * In haar vingertje geknipt... vond het zo erg.. Ik doe het nu heeeeeeeel soms als manlief niet thuis is maar wel met mijn hart in de keel... ik heb liever dat hij het doet.... * Gordel niet goed vastgemaakt in de auto, geen vliegende maxicosi gehad zoals ik hier las (want ik rij dan inderdaad echt die sloot in) maar ik schrok wel heel erg Het kan gebeuren en het gebeurt niet bewust en het kan de besten overkomen! Probeer jezelf niet in een te diep dal te praten want je ziet het, het gebeurt echt veel meer mama's! Liefs van Fem
Tegen hem aan gelopen toen hij ineens achter mij zat. Zijn handschoentjes niet aangedaan omdat ik moe was en hij zo hard begon te gillen in de trein dat ik dacht laat maar. En daarna had hij zo'n koude handjes, waren helemaal rood geworden. Hem een keer niet gehoord 's nachts en mijn vriend kwam thuis en had hem buiten horen huilen. Terwijl ik hem altijd hoor. En ja zo vanalles. Maar ja zo is het leven, iedereen doet weleens iets verkeerd.
Ik was snot verkouden en was Daan in bad aan het doen ik moest zo hard niesen dat ik daan even in bad dompelde. Dat Daan net hechtingen in zijn hoofd had en er de volgende dag uit mochten ik even naar de wc`kom ik terug zeg ik kikeboe stond hij dus op tafel hij schrok ja hoor hoofdwond op opnieuw naar de hap. En Roos heeft tijdens de kou ook veel te warm in bed gelegen met de kachel aan. werd wakker van het alarm van de babyfoon dat het 25 graden was op der kamer pff wat bleek ik wa sin slaapgevallen was de keuekndeur open gegaan en da kachel was verschikkelijk gaan stoken dus dan ook boven.