ik ben 3 maanden geleden bevallen van een prachtige en vooral lieve zoon, maar ik ben ontzettend onzeker over mezelf. twijfel niet aan of ik het wel goed met mijn zoon maar gewoon aan mijzelf als persoon. ben ik nog wel leuk genoeg voor mijn man, vind hij mij nog wel aantrekkelijk? is mijn lichaam nog wel mooi genoeg en die dikke buik van mij ( ben slanker dan voor de bevalling ). ben ook al ruim 4 weken ongesteld door die stomme spiraal, pijn bij het vrijen en kan zo nog wel doorgaan. ik ken mezelf zo totaal niet. moest even mij hart luchten wie van jullie herkent dit of juist niet.
Ik herken het wel. Als ik in de spiegel kijk krijg ik soms de neiging om te kotsen, lol. Ik weet niet wat het precies is maar ik vind mezelf ook zo onaantrekkelijk. Als ik wel is na zit te denken kan ik er echt verdrietig van worden, ik mis me oude lichaam! En tuurlijk je hebt een mooi kindje maar dat verandert je gevoel over jezelf niet. Ik zie wel met de tijd dat me lichaam langzaam aan weer back to basic gaat.. Dus dat is wel een grote troost! Ik durf te wedden dat volgend jaar alles er weer tip top uitziet. Ik snap ook wat je bedoelt met dat vloeien, ik vloei dan wel niet maar ik voel me wel honds beroerd afentoe door dat ontzwangeren. Dan denk ik ook afentoe HELP!!
ik vind het ontzwanger erger dan zwanger zijn met die hormonen! weet ook wel dat het tijdelijk is, maar het is gewoon niet leuk meer. ben totaal geen emo type maar kan om alles janken
Hormonen zou ik zeggen... Heel normaal maar heel vervelend..! Praat erover met je man, misschien kan hij je helpen weer wat zekerder te worden. Spriaal heb ik ook heel lang van gebloed en daarna steeds donkere afscheiding, donker bloed. Vandaag eruit, na 6,5 maand. Weg met dat ding, want ik kreeg allerlei klachten. Hoeft bij jou zeker niet zo te zijn, maar ik zou wel willen zeggen: hou het in de gaten.