Ik ben 28 april weer mama geworden. . Erg gelukkig maar ook erg bang.. Me gevoelens nemen een loopje met me. . Kan ik het wel 2 kinderen doe ik me doxhter niet te kort.. Gaat het wel allemaal werken.. Was dit wel de goede keus. . Gevoelens die me echt beetje in de war maken. . Mijn dochter is niet de echte dochter van mijn vriend ik denk zelfs dat hij nu meer om zijn zoon geeft dan om me dochter.. Dat is toch erg.. Weet dat ik kraamtranen had bij me dochter maar het voelt zo beangstigend iemand die dit heekebt hooet het er gewoob bij of wordt ik gek hihi. Ook lig ik nog in het ziekenhuis wil heel graag naar huis maar heb een keizersnese gehad sus mag nog niet en het lukt ook nog niet.. Mis me dochter erg
och jee... het is wat he? het is HELEMAAL normaal hoor! ik heb me ook zo verschrikkelijk gevoeld in de kraamtijd van de 2e! Zo dubbel.. Ik ga hier niet helemaal uitschrijven wat ik allemaal gevoeld en gedacht heb, maar leuk was het niet. maar: het komt goed! alles goed komt goed! praat er met iemand over! (ik heb het expres niet verteld tegen de kraam en vlos, want wilde niet dat er extra bemoeienis kwam) komt allemaal in orde hoor! kun het de tijd!
ik heb er zelf geen "last" van gehad op die manier, ik had het meer richting manlief... die was de eerste week een beetje de dupe.... maar je hoort het wel vaker meid, het is dus volkomen normaal dat je angstig bent, komt goed hoor !! even een digi knuffel voor jou ! ( en natuurlijk van harte gefeliciteerd !!!! )
Meid ik kan met je meepraten ik voelde me doodongelukkig en hondsberoerd de weken na de bevalling, kan me nu niet meer voorstellen dat ik me zo voelde, was bang dat ik het niet aankon met 2 kids en dat ik mijn dochter tekort deed, daarnaast was ik fysiek een wrak, door ruim 2 litr bloedverlies en zware bevalling etc. Bij mij heeft het ruim 6 weken geduurd voor het beter ging en pas na drie maanden voelde ik me redelijk de oude, niet meer zo moe enzo. En nu is het toch zo'n lieverd, hij is vrolijk en een ontzettend lief mannetje. Dus het gaat allemaal over en het is heel NORMAAL dat je je zo voelt, praat het van je af, en durf de boel de boel te laten en te genieten, ik kon dat niet en heb nu spijt. Sterkte en als je me wilt pb-en dan ben je altijd welkom. xxx
Herkenbaar, sommige dingen die je schrijft! Ik was helemaal over de zeik omdat ik vond dat ik de oudste had verwaarloosd de laatste weken van de zwangerschap en dat ik haar na de geboorte van de jongste nog steeds geen aandacht kon geven (althans, niet genoeg) en dat ging zelfs zo ver dat ik het even de jongste heb kwalijk genomen. Dat was echt heel heavy, ik vond de jongste gewoon niet zo heel leuk, dat heeft echt moeten groeien en daar voelde ik me ook weer ont-zet-tend schuldig over, pfff..... Maar echt, het wordt minder al die gevoelens en die verwarring. Ik heb nu helemaal een fijn evenwicht gevonden met mijn twee meiden en ben ook hormoongewijs tot rust gekomen na een paar weken. Veel sterkte meid, het komt goed en laat het er gewoon maar even uit komen, praat erover met je man, voel je gevoelens en dan kun je ze over een paar weken een plekje geven.
Rot he en jammer dat het er bij hoort. Zit er nu ook middenin, 26 april bevallen van een lekkere dochter maar die kraamtranen mogen ze houden. Schoot me gisteren helemaal verkeerd toen ik besloot om met bv te stoppen omdat het gewoon niet loopt. Praat er eens met een verpleegkundige in het ziekenhuis of met je kraamhulp/vk over. Mijn vk kwam vanmiddag met een opmerking waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben: de eerste weken met de oudste waren heel heftig: mannetje heeft een schisis, spuugde veel en sliep slecht. Volgens haar zouden de ervaringen/emoties van toen nu dubbel en dwars mee doen bij de hormoonwisselingen van nu (laat dat weg blijven, ik heb er zo al last genoeg van). Maar het helpt wel dat praten, woensdag komt een andere vk nog een keer extra, puur vanwege mijn emotionele achtbaar van nu.
Gefeliciteerd met je kleintje! En die gevoelens, die kraamtranen..! Helemaal normaal! Je man zal echt net zoveel van jullie beide kindjes houden als dat jij doet! Laat het maar allemaal lekker gebeuren. En genieten he!