Hi, Mijn partner en ik zijn nu sinds september bezig wel met een korte stop in oktober, omdat beiden ons contract niet wordt verlengd. Uiteindelijk heeft mijn partner een goede baan weten te bemachtigen en ik word keer op keer afgewezen. Wordt er behoorlijk moedeloos van, maar ook van het idee dat ik mijn kinderwens moet parkeren en het hele huisje, boompje, beestje idee zie opgaan in de rook. Ik verdien nu leuk geld en de geringe vacatures die er zijn zorgen ervoor dat ik per 1 januari onder mijn niveau moet werken, maar wel een baan kan krijgen die zekerheid biedt. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Neem ik genoegen met een simpele baan en minder inkomsten om toch zwanger te kunnen raken, of wacht ik voorlopig tot ik eindelijk weer op mijn niveau meer kan ontwikkelen en meer geld kan verdienen en dan pas een kind. Al met al dan moet ik zeker tot juli mijn wens parkeren Ik ben benieuwd naar jullie mening. Liefs
ik zou die mindere baan aannemen en onder de tijd dat je aan het werken bent zoeken naar een baan die meer op je niveau is. zo kunnen jullie je kinderwens uitvoeren en stap je gewoon van de ene baan in de andere over, er gaat tenslotte nog veel water naar de zee tot juli en je kan je altijd verbeteren terwijl je effe een andere job doet die wat minder verdient hé
Ik zou ook voor die mindere baan gaan. Je weet nog niet hoe snel je zwanger bent (al hoop ik voor je heel snel) en ik zou zeker niet mijn kinderwens in de ijskast zetten voor een baan. Je kunt altijd nog verder solliciteren als je in je nieuwe baan begint, en wie weet heb je zo weer een andere betere baan. En wie weet bevalt het je juist wel om tijdelijk een iets minder goede baan te hebben als je zwanger raakt... Ik kan je uit ervaring zeggen dat ik het helemaal niet erg vond dat mijn werk bij de tweede zwangerschap minder hectisch en stressvol was dan bij de eerste...
Na en rond de eerste zwangerschap vond ik het erg belangrijk om op mijn niveau te blijven werken. Nu we voor een tweede gaan, merk ik dat 36 uur werken in een zware baan (en nu ook nog een uur reistijd) wel erg veel is. En ben ik om me heen aan het kijken naar een leuke parttime baan die toch iets minder zwaar is. (helaas liggen die niet voor het oprapen, heb al precies 1 keer gesolliciteerd) Ik zou dus eerst kiezen voor de baan op iets lager niveau, en na je zwangerschap kun je altijd weer kijken om een zwaardere baan aan te nemen. (de markt is dan ook weer beter)
hoi. Ik wil toch even reageren! Ik had echt wel gekozen voor de mindere baan met zekerheid! Je weet nooit hoe lang het duurt voordat het raak is. Ikzelf heb ontslag genomen bij mijn vorige werkgever nadat ik in de tijd dat ik daar werkte 2 mk's heb gehad. Ik werkte daar met rontgenstraling. Het is niet gezegd dat het daar door kwam, maar ik wou het zekere voor het onzekere nemen. Tot nu toe gaat mijn zwangerschap goed. Ik werk op het moment heel erg onder mijn niveau, wat af en toe erg slikken is. Als de baby geboren is, dan solliciteer ik weer naar de baan die ik graag wil. succes
Ik wilde eerst wachten met kinderen tot ik een goeie baan had. Ik weet ook niet precies wat ik eigenlijk wil qua werk. Op een gegeven moment kriebelde het zo erg dat we gewoon voor een kind gegaan zijn. K ga niet wachten tot mijn 35e tot k de ideale baan heb. T is nu al zo lastig om aan een baan te komen en werken moet je toch wel tot je 67e. Dus waarom je kinderwens laten varen.
Neem sowieso de mindere baan aan. Van werk naar werk toegaan is namelijk een stuk makkelijker dan van thuis zitten naar werk toe te gaan.
Thxx voor jullie reacties allemaal Ik merk aan mezelf dat ik erg opgelucht en blij ben dat jullie er zo positief over denken. Ik voel mezelf op het moment zo ellendig, omdat ik eindelijk een leuke, uitdagende en goed betaalde had. Ik wil inderdaad niet mijn hele leven van werk laten afhangen. Ik kan idd nog werken ik t/m mijn 67ste Ik hoop nog kans te maken op 2 vacatures in mijn branche en anders ga ik voor de makkelijke, maar zekere weg met een sprankelende hoop op een zwangerschap, liefst dit jaar nog