Ik vond mijn kraamtijd in het ziekenhuis het leukste! (ondanks dat ik graag naar huis wilde, maar niet mocht ivm te hoge bloeddruk). Ze waren daar super lief, legden veel uit, gaven mij het gevoel dat ik het goed deed (veel complimenten) en gaven onwijs veel tips, met de nadruk dat IK moest kijken welke tips bij mij passen e.d. Hele fijne herinnering aan de dagen daar. Toen ik thuis kwam had ik een kraamhulp die op al mijn vragen zo'n beetje zei: 'oh ja, weet ik ook niet precies'... zucht. Ze was rond de 50, dus kwam niet 'net' kijken... Ze respecteerde totaal niet dat wij het op onze manier deden... Ze had een hekel aan onze kat (moest van haar steeds naar buiten, terwijl wij hem juist wilden laten wennen en ff vertroetelen omdat hij zoveel dagen alleen was geweest)... kortom, geen succes, ik was blij dat ze weg was!
Onze kraamverzorger past zich zooo goed aan. We hebben geen ideale en een hele kleine woonsituatie.. Maar ze is zo flexibel, past zich aan.. Dat is fijn. Ze geeft ons het gevoel dat het allemaal niet uit maakt!
Ik denk dat het kraambureau per situatie echt goed moet kijken welke kraamzorg wordt ingezet. Wij hebben meer 16uur kraamzorg mogen krijgen met 3 kleine babys, en zij zorgde alleen voor meer druk in het huis. Ze kwam bijv om 08.30uur en ik moest vóór die tijd zorgen dat ik alle 3 babys gevoed had en 2 aangekleed, want ze wilde dan een baby in bad doen. Ik heb me echt lopen uitsloven en rennen zodat zij alle dingetjes die op haar lijstje stonden gedaan kreeg voordat die 3 uur voorbij waren. na dat badje moest ik met haar beneden 'gezellig' thee drinken met ontbijt, die ik zelf heel snel in elkaar moest zetten, want ik wist dat ik na een kwartier alweer naar boven zou moeten voor de babys. Ik zat daarnaast tegen overspanning aan, rende me rot heen en weer, had nooit tijd om te douchen en zag uit als een vogelverschrikker als ze bij ons aan de deur kwam. Nu ik daar aan terugdenk: ze heeft dat helemaal niet opgemerkt. Oh, ik had bi het kraambureau gevraagd of ik ook een staigaire mocht krijgen, ivm de drieling. Het zou fijn zijn als er tenminste iemand een wasje kon opvouwen of zo voor me, of even helpen met de voedingen terwijl de kv een baby in bad deed. Maar die kreeg ik niet. De buurvrouw met 1 baby in dezelfde straat wel
Wat DeeLighT zei, doortastend en zeker! Wij hebben een super kraamverzorgende gehad. Ze kwam binnen en 'stond' er gelijk. Ik had meteen een heel vertrouwd en veilig gevoel, binnen 5 minuten wist ik dat het zou gaan klikken tussen ons. Aan het einde van de eerste dag vroeg ze hoe wij er in stonden, of er een klik was of niet. Dat vond ik heel prettig, mocht het dan niet goed voelen dan is het makkelijker om aan te geven denk ik dan wanneer je uit jezelf dat punt bespreekbaar moet gaan maken. Omdat ik BI had moest ik officieel 4 dagen boven blijven, maar ik werd echt helemaal gek daar en het ging hartstikke goed met me. Na 2 dagen zei ze dus ook dat ik voorzichtig mocht proberen om naar beneden te gaan, NooNooman achter me aan en zij voor me aan... safety first, maar ik had bij wijze van kunnen sprinten En zo was het eigenlijk continu, ze keek naar mij en mijn herstel in plaats van naar de voorschriften. Ze liet het zelfs toe dat ik het toilet boven aan het schoonmaken was, ik vond het zo erg dat zij mijn rommel moest opruimen. De eerste keer toen ze me betrapte begon ze keihard te lachen, stond ze daar met de handen in haar zij me de les te lezen. Later had ze wel door dat ik gewoon echt niet stil kan zitten en liet ze me ook m'n gang gaan, al hield ze wel steeds een oogje in het zeil en mocht ik bepaalde dingen echt niet doen (wasmand naar boven tillen bijvoorbeeld). Het verwennen vond ik ook fijn, lekker elke ochtend een ontbijtje op bed en gesneden fruit. Dan smaakt het allemaal net iets lekkerder NooNooman werd ook goed verzorgd, al waren zijn stukken brood iets groter dan de mijne hahaha! 's Ochtends en 's middags dronken we koffie, súpergezellig! De eerste dagen ging het veel over de bevalling, wat heel fijn was want het zit je gewoon hoog. Later over haar ervaringen bij andere gezinnen, we hingen aan haar lippen Vanaf de een na laatste dag gaf ze aan dat we het zelf moesten doen. We zagen natuurlijk enorm op tegen haar vertrek en dit was een goede manier om er naar toe te werken. Ze bleef op de achtergrond aanwezig, maar we moesten het helemaal zelf doen. Als er dan iets was dan zou ze ons helpen. Dat heeft echt geholpen met iets zekerder te worden, want wat waren we onzeker! Kortom: een lieve, zekere, doortastende en gezellige kraamverzorgende die van doorpakken weet, maar ook net iets te lang kan blijven zitten tijdens een bakje koffie (wat niet erg was, want die verhalen waren te gek ) Ze had heel snel de balans gevonden tussen wat ik mocht/kon doen en mij even op m'n plek zetten, maar dan op een prettige manier.
schandalig! (off topic:ik moet wel echt even kwijt dat ik diep respect voor je heb, een drieling dat lijkt me echt een hele onderneming!) 2 van de 3 kv waren super, we kregen een oude herintreedster die op dat moment "ingeleerd" werd door een jongere kv. De jongere voelde mij op een of andere manier echt precies aan en wist precies te vertellen wie ik liever wel of niet op visite had en heeft de ongewenste visite ook subtiel de deur uit gewerkt terwijl ik "ruste". De 3e kwam op dag 9 en 10 omdat ik besloten had te gaan kolven omdat aanleggen echt niet meer lukte, maar deze deed alles 180 graden anders en keurde alles af wat de andere 2 ons hadden geleerd. Heel vreemd dus. Ik denk dat dat aanvoelen van mensen een kwestie van (levens-)ervaring is en daar hoef je niet oud voor te zijn En het is fijn als men van te voren aan elkaar aangeeft wat men van elkaar verwacht.
@adi: wat ontzettend slecht een kraamhulp die niet te aanwezig is maar wel aanwezig is als je haar nodig hebt is erg prettig. Mijn kv kwam 's ochtends even de nacht doorspreken, hoe het met de voedingen ging enz. Daarna kreeg ik van haar ontbijtje op bed, ging ik douchen en kwam ze me controleren, gingen we Fleur in bad doen en leerde ze ons de verzorging en hielp ze me bij de bv. en deed ze de belangrijkste huishoudelijke klusjes. door drukte had ik de eerste 2 dagen alleen 's octhends een hulp en dat waren ook 2 andere dames tot ik haar kreeg en van hun 2 kreeg ik heel summier informatie over de bv waardoor het niet lekker liep en het ook eigenlijk niet lekker bleef gaan, Fleur kwam niet in gewicht bij waardoor het kraambureau, de vk, huisarts enz. zo ongeveer in paniek raakten en we haar gedwongen moesten voeden enz. waardoor de bv ook niet meer lekker ging. En dat is nooit meer goedgekomen. Nu neem ik ze dat niet kwalijk, het was hun protocol maar ik had toen al m'n twijfels en ik had daar gewoon naar moeten luisteren en haar niet moeten bijvoeden tot overgevens toe na een bv. maar dat is achteraf gelul. ik zou haar graag nog een keer willen hebben. En ze was pas een jaar kv toen ze bij ons kwam, maar ze was wel wat ouder dus dat hielp ook denk ik wel. Ze was rustig, kwam zeker over en was een goede begeleider.
Niet helemaal 'eerlijk' maar hier was schoonmama de (gediplomeerd) kraamverzorgende. En we vonden het TOP
Ik heb 2 keer echt super kraamverzorgende gehad. Bij de eerste was het een meid van mijn leeftijd waarmee ik een enorme klik had. Ze gaf veel info en omdat de bv niet goed op gang kwam heb ik 2 dagen extra zorg gehad. We miste haar echt toen ze weg moest. Na de geboorte van mijn dochter kregen we een kraamverzorgster van in de 40. Ze was ook echt een kei en had ook alle liefde en aandacht voor de oudste. Hij heeft het nu ruim 8 maanden later nog steeds over haar.
Ik vond het heel fijn dat onze kraamverzorgende ook oog had voor de papa. Ze was meestal heel lief en rustig, maar op een leuke manier "streng" wanneer het op de rusttijden aankwam; daar hoorde de papa ook bij! Ze had dag 1 al gezien dat hij zichzelf voorbij rende en stak daar vanaf dag twee een stokje voor. Ik vind het ook fijn dat ze niet alleen voor mij, maar ook voor hem een ontbijtje klaarmaakte. Dat at hij dan bij mij op bed. Tussen de middag aten zij samen beneden, terwijl ik weer op bed eten kreeg. (ik kon de eerste paar dagen amper lopen, laat staan de trap op en af).
Ik vind het erg belangrijk dat ze respectvol is naar mij en mijn man. Uiteindelijk zit ze toch in je kasten en ondergoed en dan wil ik wel het gevoel dat ze daar verder discreet en respectvol mee omgaat. Sowieso ziet ze je in je mooiste en moeilijkste periode en het is belangrijk dat ze dat inziet. Ik heb echt wel last gehad van kraamtranen en het was fijn dat ze mijn emoties erkende, maar me ook niet erin weg liet glijden. Daarnaast moet je ook wel een beetje verwend worden. Gewoon kleine dingetjes, je fruit leuk aankleden (dat deed de onze), een tijdschrift aangeven terwijl ze daarna de was ophangt, gewoon om duidelijk te maken dat het goed voor je is om te rusten en je je dus niet schuldig hoeft te voelen dat je op je kont zit. De meeste jonge moeders willen toch graag altijd meehelpen terwijl het goed is om dat juist even niet te doen. Veel hulp bij BV is ook wel erg belangrijk en daarbij ook het gevoel geven dat je het goed doet, je ego is broos in die dagen.
Flexibilteit is belangrijk. Je komt in kleine woningen, woonwagens, bij moslims etc. Het is dan belangrijk dat je je gewoon goed en soepel aan past. Wij wonen heeel klein en de kraamverzorgster paste zich goed aan, dacht mee.. liet ook blijken dat ze het geen probleem vond.. Dat is belangrijk!
Wauw wat een reacties! Ik heb er heel veel aan! Veel dingen zijn voor mij (gelukkig) al van zelfsprekend! En ik lees dat een lekker fruithapje belangrijk is! Alvast bedankt voor jullie reacties.
Lindsay, dat stukje verwennen met bijvoorbeeld fruit of een lekkere lunch of ontbijt is echt super belangrijk! Dat heb ik echt gemist! De moeder moet echt een beetje verwend worden! Ik was toen erg tevreden over mn kraamhulp maar achteraf eigenlijk helemaal niet. Ik wist toen gewoon niet wat ik kon verwachten en ik was dus al snel tevreden... en ik heb het zelf ook helemaal verkeerd aangepakt. Ze kwam om 8 uur en ik voelde me verplicht om al wakker, uit bed en bij voorkeur gedoucht te zijn als ze kwam.. (fout nr 1, ik zette dus echt iedere ochtend mn wekker!). Vervolgens maakte ik thee voor ons allebei en ook m'n eigen ontbijt (fout nr 2!). Ook zette ik de wasmachine aan want ik wilde niet dat ze me lui zou vinden (fout nr 3!). Ze bleef tot 12 uur en deed wel wat huishoudelijk werk (was ophangen, stofzuigen) waar ik erg blij mee was, en natuurlijk deed ze de nodige checks en leerde ze me mn zoon in bad doen etc, maar achteraf realiseer ik me dat ze eigenlijk weinig uitvoerde. Ze vond het vooral erg belangrijk om met gekleurde potloden, 3 kleuren pennen en lineaal dingen op te schrijven.. Achteraf gezien heb ik me de hele week gevoeld alsof ik haar moest entertainen. Ik heb amper uitgerust want ze was er maar halve dagen.. grotendeels mn eigen fout maar ik had gewild dat ze me streng toegesproken had, tegen me gezegd had: ben jij nou helemaal gek geworden? Je hebt net een kind op de wereld gezet! Ga jij maar lekker in bed liggen nu! Volgende keer (als die mag komen) doe ik het anders: dan ga ik in de kraamweek zoveel mogelijk uitrusten en maak ik me niet druk om wat de kraamhulp misschien wel of niet van me denkt. (Iemand schreef hier dat ze een tijdschrift in haar handen gedrukt kreeg.. daarvan kreeg ik tranen in mn ogen! Dat bedoel ik nou.. een kraamverzorgster hoort rust te brengen en de moeder vooral niet het gevoel te geven dat ze moet rennen en vliegen)
Het lijkt me ontzettend moeilijk om het voor iedereen altijd goed te doen, het vraagt zoveel inlevingsvermogen en sensitiviteit. Kraamvrouwen spreken niet altijd uit wat ze nu echt graag zouden willen, en wat liever niet. Ik vond m'n dagelijkse bak met fruit geweldig! En vond het ook fijn om te horen dat mijn zoon dan beneden aan de eettafel ook met zo'n bakje zat te genieten. De omgang met oudere kinderen vind ik wel belangrijk (al zijn er daar ook wel anderen voor, in ons geval papa en oma). Eventjes een kletspraatje vond ik leuk, samen een kopje koffie of thee drinken en dan ook wat horen over het leven van de kraamverzorgster. Maar dat moet geen uur duren, mijn 2e kraamhulp kon daar nog wel eens in doordraven. Na een paar dagen had ik het eigenlijk wel gehad met de lange verhalen over haar kinderen.... (had ik natuurlijk moeten zeggen, heb ik niet gedaan, dus ik neem het haar niet kwalijk). Ik vond het altijd fijn als de kraamverzorsters wat verder interesse toonden in mijn leven en familie, al kan ik me voorstellen dat anderen het te nieuwsgierig zouden vinden. En één heel belangrijk punt: ga geen discussies voeren met de vk over het kraam- of bevallingsbed heen. Hebben we hier gehad toen de 2e geboren was. De kraamverzorgster was al een tikkie chagrijnig dat ze pas gebeld werd toen m'n dochter al geboren was (sorry hoor, kon ik het helpen dat het ineens supersnel ging, de vk was zelf net 10 min binnen toen ze geboren werd!). En vervolgens luisterde ze niet naar wat de vk net gezegd had en ging zelf het tegenovergestelde beweren. Voorbeeldje: dochter was wat koud, dus vk wilde haar in alleen een luier met doeken over ons heen op mijn blote borst leggen, zodat mijn lichaam haar kon opwarmen. Pakt de kraamhulp haar over, met de mededeling dat het zo koud was dat de baby 2 rompers aan moest. Ik was heel blij dat deze dame van de bevallingsassistentie niet ook nog aan m'n kraambed kwam, wat een eigenwijze tante zeg... Wat ik verder heel fijn vond was dat allebei m'n kraamverzorgsters mij in bescherming namen; ze letten echt op dat ik voldoende rust kreeg en niet te hard van stapel liep. En wat ook wel prettig was (hoewel voor mij zelf niet per se nodig, ik heb redelijk wat zelfvertrouwen) is dat ik veel bevestiging kreeg dat ik het goed deed. Leuk om te lezen in het kraamboekje, dat ze mij een lieve moeder vonden. Allerbelangrijkst is dat je je vak verstaat, dat je openstaat voor de wensen van het gezin, dat je op tijd hulp inschakelt als je ergens twijfel over hebt en dat je goed communiceert met de andere zorgverleners (vk, wijkverpleegkundige, lk, ha, wie er ook maar langskomt). Je wilt een kersverse moeder niet in verwarring achterlaten met tegenstrijdige adviezen. En o ja, een heel klein puntje nog. Ik weet niet of je rookt, maar probeer daar alsjeblieft mee te stoppen. Ik heb een paar dagen een kraamverzorgster over de vloer gehad die voor ze bij ons kwam nog even een sigaret rookte. Die geur zat gewoon aan d'r. Ik vond dat vies, voor mezelf en voor m'n baby. Ook hier heb ik niks van gezegd (ze rookte natuurlijk nooit binnen) maar ik vind het eigenlijk niet kunnen om met een rooklucht aan je binnen te stappen bij een pasgeboren baby. Succes, en veel plezier in je mooie beroep.
Haha Daro, zó herkenbaar dat met verschillende pennen schrijven. Het duurde echt een eeuwigheid voordat ze klaar was!
Je bespreekt de eerste dag natuurlijk al wat de wensen zijn maar ik denk dat het belangrijk is dat je kijkt wie je tegen over je hebt. Sommige mensen voelen zich al snel bezwaard en ik vind dat je als kraamhulp dan net even wat anders moet reageren. Bijv. ik voel me bezwaard als mensen mijn huishouden gaan runnen terwijl ik relax maar na een bevalling heb je het eigenlijk wel nodig. Bij mijn eerste heb ik het dus lekker over me heen laten komen en die kraamhulp deed alles. Nu bij de 2e had ik de eerste dagen een hulp die wat anders was... Bijv. als je mij (en ik denk vele andere ook) vraagt; zal ik je brood maken of doe je dat zelf? Dan zeg ik "ohhh dat doe ik wel" terwijl de eerste hulp gewoon vroeg "wat wil je op je brood?" Als iemand in mijn huis komt en de boel gewoon overneemt en zegt "volgende week mag je het weer zelf doen, nu moet je lekker genieten" doe je dat ook wat makkelijker! Mijn man en ik waren bijv. zaterdags allebei op en een beetje aan het luieren terwijl de kraamhulp de stofzuiger pakte. Wij zeiden, we helpen wel even maar ze zei niks er van, nu ben ik er dus neem het er maar van. Dan voel je je nog wat ongemakkelijk maar goed, het is natuurlijk wel heel lekker! Mijn 2e kraamhulp vroeg "is er nog iets dat ik voor je kan doen"? Tja, wat zeg je dan? Ik zei iig "nee hoor, niks" terwijl mijn huis best een rommel was! Als ze had gevraagd zal ik even dit of dat voor je doen, vind je dat fijn had ik wel ja durven zeggen. En begrijp me goed, van mij hoeft ze mijn huis niet spik en span te soppen maar ik stond zelf de boel netjes te maken toen ik visite kreeg en het melkkannetje van de visite die de eerste dag was gekomen stond de volgende dag vast geplakt op het aanrecht en dat vind ik wel slecht. En mbt de baby, ik vond het wel fijn dat ze dingen overlegde en vroeg. Wil jij zelf de baby badderen of zal ik het doen? Ipv dat ze het gewoon zelf deed zonder overleg. En als de baby huilt mss ook even overleggen, zal ik hem/haar pakken voor je? Ipv dat ze er zelf mee gaat zitten om hem/haar te troosten. Maar sommige dingen denk ik "dat doe je toch gewoon"! Bijv. ze zei "in de kraamweek doen we wel altijd de handoeken en theedoeken elke dag vervangen om dat er wat meer mensen in huis zijn" Nou prima, maar ze deed het niet, ze bedoelde eigenlijk dus dat ik dat moest doen en ze het puur als tip gaf?! Ik vind als je tips geeft, doe het dan ook gewoon? Bijv. mijn andere hulp zei "ik heb even wat vaseline op haar gezichtje gesmeerd, dan kan ze zich niet zo kapot krabben" Nou, zulke dingen vond ik fijn. Maar ik snap ook dat dat per persoon verschillend is maar je kunt dingen op z'n minst overleggen! Hoe dan ook, lijkt het me best lastig allemaal want de een wil dat en de ander weer niet. Maar ik vind dat het best wel een beetje een feestje mag zijn zo'n kraamweek en dat je als kraamhulp zoveel mogelijk moet ondersteunen waar kan, in overleg!
Oh ja, ik ga er van uit dat alle info en extra begeleiding bij bv gewoon vanzelfsprekend is en dat daar de meeste tijd in gaat zitten
ik had ook een geweldige kraamhulp. Heel jong en net van de opleiding maar daardoor wel fris en enthousiast. Ze schreef overigens ook met verschillende kleuren pennen Nou kon ik in mijn kraamperiode heel weinig behalve op bed liggen dus ik had ook echt iemand nodig die alles voor me deed en me in en uit de douche/wc hielp etc... dus ze had echt haar handen vol aan ons. Wat heel fijn aan haar was: - ze nam ons huisdier serieus; ik had 3 dagen in het zkh gelegen en mijn kat erg gemist, als ik smiddags ging slapen bracht ze de kat bij mij op bed! - heerlijke fruithappen maakte ze - ze lette heel erg op mijn geestesgesteldheid, kwam iedere dag even bij me op bed zitten om als een echte vriendin me even uit te horen hoe het allemaal ging en hoe ik me voelde - ze begeleide mijn man heel erg. Die is van nature niet echt een schoonmaker, maar ze stelde een plan op met wat hij wanneer moest schoonmaken als zij er niet meer was en vreemde ogen dwingen blijkbaar want hij hield zich er netjes aan - ik kreeg een herindicering voor 2 extra dagen kraamzorg en ze heeft gezorgd dat zij die dagen kon doen terwijl ze de hele week al bij ons was. - ze deed ook de nare dingen met een beetje humor... mijn knip insmeren met arnicazalf, aambeienzalf smeren.. compleet doorgelekt bed voor de zoveelste keer verschonen... Ik mis haar nog regelmatig Ze had ook wat minpuntjes wel hoor. - Ze was wat onzeker over borstvoeding, gelukkig ging het vanzelf goed en had ik haar advies ook niet nodig. - Ze geloofde er erg in dat kindjes de hele dag rustig op hun eigen kamertje moeten slapen. Ik zag mijn kindje alleen maar tijdens de voedingen de eerste dagen. Pas na een paar maanden eigenlijk kwam ik er achter dat mijn kindje overdag ook in de woonkamer kon slapen.
Ik heb echt een hele fijne kraamhulp gehad.. - Ik hou van een schoon huis en geef mijn huishouden erg moeilijk uit handen, maar zij deed het echt precies zoals mij. Af en toe als ik nu de badkamer aan het schoonmaken ben denk ik nog steeds aan haar en mis ik haar best. Haha, De badkamer was elke dag zo ontzettend schoon! - Ze heeft me perfect geholpen met de borstvoeding, maar als ik over was gegaan op kunstvoeding in de tijd dat zij er was weet ik zeker dat ze me net zo goed had geholpen. - Ze kon het goed vinden met mijn man en maakte voor hem ook altijd een broodje als ze dat voor mij deed. - Ze liet me direct weer zitten als ik iets in het huis wou doen met de mededeling dat ik net een kind op de wereld had gezet en dat ze er niet voor niets was - Haar dagelijkse; "Zou jij niet even een uurtje gaan liggen" hoor ik nog steeds regelmatig in mijn hoofd als ik te moe ben en Mira ligt te slapen - Ze was echt gek op Mira.. En dat vond ik het meest leuke aan haar! - Ik had erg last van mijn hechtingen (knip) en ze leefde echt met me mee omdat ze ook een knip had gehad en wist hoe ik me voelde. Toen de vk langskwam vroeg ze ook echt direct of er niet een hechting doorgeknipt kon worden. Ik vond het fijn dat ze met me mee leefde want ik dacht echt even dat ik van mijn stokkie ging door de pijn - De uren vlogen voorbij met haar en heb alles wat ik wou weten aan haar kunnen vragen en op alles ook een goed antwoord gehad. Ik ben sowieso heel nuchter geweest als het ging om de kraamzorg. Ik zag het echt als iets fijns wat ik hard nodig zou hebben om te kunnen herstellen. Het is precies gegaan zoals ik wilde. Bij een volgende hoop ik op iemand zoals haar!