hier mocht iedereen haar vasthouden heb er totaal geen moeite mee. heb alleen wel liever dat ze rustig even bij iemand ligt dan van hand tot hand in een korte tijd. ik heb wel zoiets van je heb er nu vast gehad dus de volgende keer houd ik er lekker bij me. en ik vind wel dat ik der moet geven en niet dat ze zelf gepakt word is ook gelukkig niet gebeurd. weet niet hoe ik dan zou reageren
Ik denk altijd zo, volg jou eigen gevoel. En dan zeker wat jij er op dit moment van denkt, want de kans dat na de bevalling de hormonen nog harder rondgieren is wel aanwezig. Ik had voor de bevalling er wel over nagedacht, en het al voorzichtig kenbaar gemaakt aan opa's en oma's, dat ik niet iemand ben die haar kind van hand tot hand laat gaan. Na de bevalling werd ik er door de klinisch verloskundige (ziekenhuis) erop gewezen dat wij erop moesten letten dat ons meisje de eerste tijd echt bij ons was en niet teveel bij anderen, vanwege de razendsnelle, maar traumatische bevalling. Wij hebben ons daaraan gehouden, en ik heb wel gemerkt dat het niet altijd werd gewaardeerd in het begin, maar ik hield voet bij stuk. Pas later werd dit wel begrepen, maar dat was pas nadat alle spanning en adrenaline van een nieuwe wereldburger wat minder werd. Zeg er wel bij, onze meid was snel overprikkeld en had het lange tijd niet naar haar zin bij anderen. En dit heeft zij nu soms nog, inmiddels is ze alweer 18 maanden!
Hier hebben de (over)opa's en (over)oma's haar wel vast gehouden bij het eerste bezoekje. Niet omdat ik dat zo prettig vond, maar omdat ik vond dat ik het niet kon maken om het niet te doen .
Tja wat is kraamvisite? (Schoon)ouders en broers, zussen, zwagers en schoonzussen vind ik niet echt kraamvisite en die mochten meneertje ook wel even vasthouden, alleen dat kon de eerste 2 weken niet omdat hij toen in het ziekenhuis lag, dus als hij dan even uit de couveuse mocht, wilde ik en mijn man uiteraard zelf even met hem knuffelen. We hebben overigens ook geen kraamvisite gehad in het ziekenhuis. Later thuis hing het er vanaf wie er waren. Een tante die ik normaal gesproken (bijna) nooit zie, hoeft van mij niet zonodig met onze zoon te gaan zitten kroelen (als voorbeeld). Maar iemand die we regelmatig zien, mocht hem wel even vasthouden (als hij wakker was, en meestal sliep hij hihi). Maar het was ook zo'n teer mannetje, sommigen zeiden zelf al, nou hou hem zelf maar vast hoor, is beter voor hem en we zien hem hopelijk nog vaker, dus dan komt ie maar een keer op schoot zitten (kijk dat horen we graag)