Ik zou het ook niet op prijs stellen als mensen met buikgriep op kraamvisite komen. Zelf heb ik op t moment snel last van hoesten vanwege maagzuur. Ben wel op visite geweest na overleg met de mama (kindje was inmiddels ook al een week of 7, heb t eerst steeds afgehouden) maar eigenlijk wilde ik liever niet gaan. Zij vond t geen probleem, we zaten buiten en t is puur door maagzuur/brandende keel dat ik hoest. Zelf had ik bij mijn zoontje een sm die het norovirus op der werk had en gewoon langs wilde komen. Terwijl zoontje net een week oud was en 1 dag uit het ziekenhuis (in t ziekenhuis kwam ze die paar dagen niet vanwege t virus en omdat zoontje op de couveuseafdeling lag maar eenmaal thuis wilde ze direct komen.)
Oprechte vraag: wat is het verschil tussen een fobie en het verschrikkelijk smerig vinden? En hoe gaat dat dan als je zwanger bent? Ik vind overgeven (zelf of een ander het zien doen) echt verschrikkelijk smerig. Moet ook minstens kokhalzen als ik het zie (minimaa). Maar tijdens mijn beide zwangerschappen heb ik tot ong week 30 bijna dagelijks overgegeven.... Bah. En als het bij mijn kinderen gebeurd, ruim ik het wel op.
Giegel, ik heb ook een fobie. Ik vind het smerig van een ander ook van mijn kind! (Dus als de mogelijkheid is om het niet zelf te hoeven opruimen neem ik die aan) Maar ik durf zelf niet over te geven. Tijdens mijn zwangerschap maar 1x zuur gespuugd (ik kan het namelijk redelijk goed 'tegenhouden') en tijdens mijn galstenen aanval raakte ik helemaal in paniek na het overgeven.
Buikgriep gaat over door direct contact. Dus niet via de lucht. Alles wat die persoon heeft vastgehouden daar zitten dus de bacteriën op. Ik vind niet dat je overdrijft. Ik snap die mensen echt niet.
Beetje dom inderdaad. Niet iedereen is even nadenkend helaas. Maar gelukkig heeft je kleintje nog een flinke dosis antistoffen van jou, en met de bv heb je grote kans dat je er niks van merkt. (Ik ben echt vaak ziek geweest de eerste tijd na de geboorte, maar dl had niks! Ja, misschien een dagje verhoging.)