Mijn kleine meid is inmiddels al 6 maanden, maar de eerste maanden met haar waren zo overweldigend. Ik voelde me onzeker en labiel. Achteraf gezien heb ik het gevoel dat ik me tijdens de zwangerschap misschien wat beter had kunnen voorbereiden op haar komst. Voordat ze geboren werd, wist ik niks over de verzorging van een baby, hoeveel slaap heeft een baby nodig etc. Ik dacht dat ik er het best blanco in kon gaan, omdat je je nooit volledig voor kunt bereiden op de een eerste kindje. Nu denk ik dat het wel goed was geweest als ik al een aantal praktische dingen geweten had. Herkennen jullie dit? Wat hadden jullie graag geweten voordat de kleine spruit geboren werd?
ik had graag in mn zwangerschap geweten dat ik me niet zoveel zorgen zou moeten maken over hoe alles na de bevalling enzo zou lopen... ik kon me in mn zwangerschap best zorgen maken over de stomste dingen, of er niet teveel bezoek zou komen, en dat ik niet hele dagen in bed wou blijven liggen in mn kraamweek, en hoe ons kindje het zou gaan doen... en achteraf denk ik... jeetje heb ik me daar zo'n zorgen om moeten maken! het loopt zoals het loopt en voor alles is een oplossing!
Ik had ook graag meer willen weten over de verzorging (badje, wat zijn handige kleertjes, hoeveel slaapjes, etc). Verder had ik geen idee dat babytjes zoveel huilen. De eerste 2 maanden schoot ik bij ieder huiltje in de stress. Wist ik veel dat niet altijd een ernstige reden hoeft te hebben Ik kon me ook erg druk maken om het feit dat ons dochtertje niet in haar wiegje wilde slapen, maar alleen bij ons. Ik had geen idee dat meer ouders dit zo aanpakken! Ik zag ons al met een driejarige in bed liggen Dus misschien had ik meer op 'na de geboorte' moeten kijken ipv 'zwanger'! Maar ach, al doende leert men! Je kunt bepaalde dingen nu eenmaal niet uit een boekje of een cursus leren!
Ik had meer voorbereid willen zijn op hoe zwaar het echt is. Niemand heeft me ooit verteld dat de eerste 2 weken gewoon soms kut zijn. Sinds ik dat eerlijk tegen mensen (moeders) zeg, hoor ik er heel veel zeggen "Ja dat vonden wij ook" maar van te voren zegt niemand dat tegen je. (dan had ik waarschijnlijk ook gedacht "Ja lul maar een end heen" haha! Maar toch) En verder vond ik het wel fijn om er open in te gaan, zo doen we alles op onze eigen manier