Kraamweek & afspraken?

Heee hallo! Wat vervelend dat je zo een band met haar hebt ( of juist niet) en dat t zoveel stress geeft. Ik vind je punten niet gek hoor, eigenlijk wel de normale dingen. Al zou t leuk zijn als iedereen dat zelf bedenkt.... Ik heb t de kraamweek heel rustig gehouden. Ouders etc op afspraak en na een uurtje was t klaar. Ik was dood en doodmoe, ik had veel pijn, was een wandelende zombie.
Indd wel ook aan je vriend natuurlijk, wat je zegt, t is zijn moeder en das ook lastig.

Na de bevalling hebben we gebeld en mijn moeder zei: oooh ik spring gelijk in de auto! Ik heb haar gezegd dat ik later zou bellen als ze mocht komen, k was er pas uren later, gedoucht, mn kindje bewonderd, flink gejankt, schoon bed aan toe hoor. Denk maar lekker aan jou en jr man en kind, de rest vd wereld is minder belangrijk!

 

Doe vooral waar jij je goed bij voelt!

Wij hebben hier altijd gezegd dat de deur voor opas en omas altijd open staat wanneer ze willen. Zij zijn allen niet zo dat ze dingen doen zonder dat wij dat weten/willen.

Je kunt het eventueel ook van de andere kant zien. Als zij er zijn kan jij eventueel lekker slapen, je man/vriend kan zich over de baby ontfermen en zij kunnen eten koken/schoon maken/ blokje om en/of spelen met de hond of kat/ etc etc

In de kraamweek heb ik gemerkt dat ik het erg fijn vond dat wij ons zelf geen zorgen hoefde te maken om boodschappen etc op deze manier. En zo kunnen je ouders/schoonouders gelijk je kindje zien en voelen zij zich ook niet in de weg.

Ik weet niet of voor beiden dit het eerste kleinkind wordt? Neem het ze niet kwalijk, ze zijn gewoon waanzinnig trots op jullie!

 

Vervelend dat je zo'n band hebt met je schoonmoeder.

Maar prima lijstje toch. Wij hebben in ons plan ook gezet dat wij bepalen wanneer we familie inlichten. Die kwamen in ons geval dus savonds toen de hulp al weg was. Maar wij hoefden hen niet te vertellen dat ze na een uurtje weer weg moesten gaan.
Je kan je wensen qua bezoek en tijden ook met de kraamhulp bespreken. Zij is er dan om het bezoek te verzoeken weer op te stappen in het kader van rust voor het gezin. Je kan haar vragen deze rol op zich te nemen.
Verder kindje niet zelf oppakken en laten slapen vind ik heel logisch. Dat zou ik niet doen als ik bij iemand op kraambezoek kom. De ouders moeten mij hun kindje aanbieden maar ga het zelf niet pakken.
Kindje slaapt overigens 90% van de tijd. De tijd dat het wel wakker is krijgt hij z'n voeding en schone luier. Als je BV gaat geven en dat niet in bijzijn van anderen wil doen zullen ze in begin je kindje nooit wakker zien. Dus gewoon laten slapen. Hoort nou eenmaal bij een kersverse baby!

 

ik zou er meteen heel duidelijk, maar vriendelijk in zijn. ons kind, wij beslissen.
je kindje zomaar oppakken uit bed of box zou ik ook niet van gediend zijn en even bellen stel ik ook zeer op prijs.
helaas hier ook deels andere ervaring met so. die te pas en onpas aan de deur stonden en dachten in de kraamweek dat ik wel zou kolven zodat oma een flesje kon geven, kraamzorg dacht dat het een grapje was maar ze meende het serieus.
ik was (en ben) er best hard in. wij kiezen voor ons kind wat we wel en niet haalbaar vinden. in de kraamweek betekende dat dus dat je moest bellen als je de kleine wou zien, lag hij in bed had je pech. ik kom s nachts ook niet kijken hoe jij slaapt toch?
en voor opas en omas hield ik hem niet altijd beneden, dan sliep hij heel slecht. voor bezoek dat we minder vaak zagen maakte we sneller een uitzondering.
nu is zoon inmiddels 3.5 maar nog beslissen wij over hem, zoals op een verjaardag vinden wij het niet fijn als iedereen hem wat toestopt ofzo, hij kan bij ons wat krijgen of vragen maar niet overal liggen slijmen om een chipje ofzo.

wat betreft hulp in je kraamweek, ik heb mn moeder toch wel een paar keer gebeld of ze een kleine boodschap voor me wou doen zoals kraamverband. het huishouden en was enzo hield uiteraard de kraamzorg bij.

ik weet niet of het hun eerste kleinkind word maar het is voor opa's en oma's wel heel speciaal en bijzonder allemaal, en ik vind een goede band zeker heel belangrijk dus die zal ik niet snel in de weg staan. ook vinden wij het erg fijn dat ze regelmatig willen oppassen

 

Wij hebben geen afspraken gemaakt met onze ouders. We hebben ze altijd gezegd dat ze wel zullen horen wanneer de kleine zou zijn geboren.
Bij ons was het ook even een achtbaan waar we in kwamen. Op woensdag dacht ik dat het begonnen was, donderdag weinig leven gevoeld door de harde buiken en op vrijdagochtend kregen we te horen dat ik 's avonds me moest melden voor in te leiden. Onze ouders wisten van niks. Mijn ouders zouden die donderdag eigenlijk nog komen eten maar ik heb ze afgebeld met het bericht dat ik mij niet lekker voelde.
Na de bevalling heeft ml onze ouders gebeld en ze zijn toen nog een half uurtje (denk ik) langs geweest. Ze werden daarna gevraagd om te vertrekken vanwege dat wij rust nodig hadden.
De dag erna zijn ze nog bij ons thuis geweest en na 1 uurtje zei de kraamhulp dat het tijd was om te vertrekken zodat de baby rust kreeg. We hebben toen ook van de kraamhulp het advies gekregen om de baby niet van arm naar arm te laten gaan omdat hij niet tegen prikkels kon.
Daarna hebben we afgesproken dat we visite willen zodra we zijn bijgekomen van alles. Dat was 2 weken erna.
Mijn schoonmoeder belde wel bijna dagelijks om te vragen hoe het ging.. totdat ml mijn telefoon opnam en zei 'mam, je belt net dat de baby voeding krijgt en verzorgd moet worden, kortom het komt ons echt niet uit' de telefoon stond op speaker en de kraamhulp moest er wel om lachen. Maar zei ook dat we het goed hadden aangepakt.
Mijn schoonmoeder heeft, totdat onze zoon 6 maanden was, wekelijks gebeld.. en toen ik zei dat ik echt mijn handen vol heb en dat het na 2 keer bellen wel duidelijk moet zijn, is ze gestopt.
Doe in elk geval het bespreken met je vriend en/of vk of kraamhulp. En doe je gevoel volgen!

 

Vind je lijstje prima maar 2 uur langs komen na de bevalling zou mij echt te veel geweest zijn zoveel tijd zat er amper tussen de voedingen. Ik zou zeggen we bellen als jullie langs mogen komen en dan een half uurtje en dan een dag of 2 dagen later nog een uurtje en daarna zo vaak als jij en je vriend fijn vinden.

 

Ik vind je lijstje redelijk normaal hoor. Wij hebben eerste 5 dgn zelfs niets eens bezoek gedaan buiten ouders, broers, zussen en allerbeste vrienden. Lekker in onze bubbel!

Vraag iig je kraamzorg om je te ondersteunen in je wensen en benoem t gewoon als algemeen. CB zegt tegenwoordig nog steeds rust en regelmaat en baby volgen dus scherm daar lekker mee. Het advies is...en dat voelt voor ons goed.

Wij zijn close met de familie dus hier werd wel iedere dag ff foto geappt en 2x Pw kort langsgekomen. mogekijk kun je nog wel iets met foto/film om sm tegemoet te komen? Ze is en blijft oma en waarschijnlijk een trotse ook. Beter dat jij regie houdt dan dat zij m gaat opzoeken.
En bespreken heel goed met je man dat t gewoon zwaar is. Je bent niet voor niets 6 weken kraamvrouw he!

 

Als je zeker weet dat ze gelijk komt zodra jullie haar bellen, dan gewoon pas bellen als je er zelf klaar voor bent.
Hier door omstandigheden pas 4 uur na de bevalling gebeld, tja... dat zal niet iedereen leuk gevonden hebben, maar dit was onze keuze en dat hebben mensen maar te respecteren.

Je kan er dus ook voor kiezen om mensen pas te bellen als je kindje is aangekleed en je zelf weer schoon en fris in je bed ligt (hetzij thuis of in het ziekenhuis). Op het moment dat je klaar bent om evt. visite te ontvangen.

Ik vind het altijd zelfs wat vreemd dat mensen binnen een kwartier al allemaal mensen hebben gebeld om de geboorte te melden. Hier dacht ik daar geloof ik pas na een half uur aan. Helemaal onderste boven van het wondertje dat zojuist was geboren, lekker even genieten van elkaar.

Verder was hier de eerste dagen na de bevalling visite ook max. een half uurtje hoor. Gelukkig snapte iedereen dat wel. Ik heb aardig wat zusjes en zwagertjes en die kwamen allemaal tegelijk de volgende avond na de bevalling, samen met ouders en schoonouders.
Hun hebben toen beneden met elkaar koffie gedronken (ze zijn vrij om dat te pakken en voor zichzelf te zorgen) en om en om zijn ze even boven geweest om de kleine te komen bewonderen.
Ik zou ook adviseren om de kleine niet teveel van hand tot hand te laten gaan. Dat hebben wij de eerste dagen wel gedaan, maar dat gaf erg veel onrust, vooral in de nacht (na een avond visite).

Oh en ik hield ons zoontje ook veel zelf vast of hij lag op het aankleedkussen naast mij op bed. Niemand die eraan dacht om zelf de baby op te pakken hoor! Hier werd netjes gevraagd of ze hem vast mochten houden en dan gaf ik aan of ik het wel of niet goed vond.

 

Oh en als ze voor de deur staat terwijl het niet uitkomt, zou ik de kraamzorg open laten doen en zeggen dat het op dat moment niet uit komt en dat ze kan bellen voor een nieuwe afspraak om langs te komen.
En als je weet dat ze komt, dan houd je de kleine lekker bij je en kan je daarna nog besluiten of je schoonmoeder je kindje ook even vast mag houden.

 

Ik kan me goed verplaatsen in jou,wij hebben t ook gehad namelijk... Is jullie kindje t eerste kleinkind?
Wij hadden t ook,met onze oudste,middelste en jongste niet meer omdat ik zo duidelijk ben geweest en heb aangegeven dat ik niet wens dat ze voor me deur staat zonder te laten weten dat ze eraan komt of om te vragen of t uberhaupt uitkomt. Voorbeeld: met onze middelste stond ze smorgens om 10 uur voor de deur,ml was met onze oudste beschuit met muisjes aan t brengen op t werk en ik stond net uitgekleed om onder de douche te gaan (had een ks gehad dus alle hulp was welkom) en me kraamhulp was me aan t helpen en toen ging de deurbel,ze zegt:verwacht je iemand? ik zeg nee maar dat zal me schoonmoeder wel zijn,stuur haar maar weg. De hulp ging naar beneden,en idd daar was ze. Ik hoorde ze zeggen: ik kom even om een hoekje kijken,de hulp zegt nou Maris staat net onder de douche en ml is weg dus t komt niet uit,bel vanmiddag maar even naar hun wanneer t uitkomt en daarna heeft ze t niet meer gedaan!! Was trouwens t 2e kleinkind wat was geboren.
Ik vind je lijstje prima,alleen 2 uur blijven in t zh is veel te lang hoor,zou er echt max een uurtje van maken,na een half uurtje hebben ze jou en je hubbie kunnen feliciteren,je kindje kunnen bewonderen en ben jij echt wel toe aan je rust en lekker wegzwijmelen naar dat mooie kindje wat naast je ligt
Je weet ook niet hoe je bevalling gaat verlopen dus zou erg rekening houden met je rust en dat je ook niet over je heen laat lopen door alle mensen om je heen die graag de baby willen zien,wat ook begrijpelijk is maar dan wel op de tijden dat jullie dat ok vinden en aankan. Wens je nog een fijne zwangerschap en een voorspoedige bevalling!

 

Ik vond bellen mega irritant, was altijd precies als het niet uit kwam en ik werd zenuwachtig van dat rinkelende ding dus ik liet ze altijd appen en dan appte ik terug of het wel of niet uit kwam. Eerste twee weken kwamen zowel mijn ouders aks schoonouders wel vrij vaak, maar altijd maar kort en hielpen even een handje. Ging 100x beter dan ik verwacht had

Oh en eerste dagen heb ik onze dochter gewoon bij me gehouden (ook door ziekenhuis omstandigheden), maar daarna werd ze natuurlijk wel vast gehouden. Maar dan gaf mijn man haar vaak aan. Ook gaf hij haar eventueel over naar de volgende.

 

Prima plan hoor.
Mensen moeten zich maar ff houden aan wat jij wil.
En als ze plots voor de deur staan niet open doen.

Mijn man en ik hebben besloten net zoals bij mijn dochtertje pas iedereen (ouders en zusjes) op de hoogte te brengen wanneer wij dat willen.
Bij ons dochtertje had ik snachts gebroken vliezen om 4 uur en om 15.45 is ze geboren dmv keizersnede, gebeld om 19 uur dat ze geboren is.....om 21 uur was ik pas op de afdeling, niemand is de eerste dag dus geweest en dat vondt ik heerlijk.
Nu wordt het een geplande keizersnede maar we vertellen de datum aan niemand en eerst willen mijn man en ik samen met ons dochtertje genieten van ons nieuwe gezinnetje.....denk dat we weer begin van de avond gaan bellen zodat er niemand meer komt de eerste dag.
2de dag alleen op afspraak. Ook als we eenmaal thuis zijn alleen op afspraak.
Ik wil ook borstvoeding dit keer geven dus als er visite is en de kleine heeft honger dan ga ik samen met de kleine man naar boven, en als ik moe ben blijven de kleine en ik lekker in bed visite kan dan ff komen kijken en dan met man weer naar beneden.
Ook geef ik de kleine man uit handen alleen als ik dat wil.....als hij onrustig of huilerig is blijft hij bij mij of mijn man.
Visite kan een uurtje langskomen, dit geeft mijn man aan de telefoon al aan bv van 12 tot 13 kan je langskomen om 13 uur gaan moeder en kind rusten.

Ik weet nog van mijn dochter dat ik echt zo moe was en pijn van de keizersnede had veel last van kraamtranen en zat echt de visite zowat weg te kijken....had er geen zin in......mensen die je nooit ziet komen opeens langs heb me daar erg aan geïrriteerd.
Er waren ook mensen met van die harde stemmen onze kleine meid heeft daar een uur om gehuild stond met de deur dicht in een andere kamer.
Dit keer doen we een kraamfeest als de kleine 5 a 6 weken is....mensen die niet kunnen pech....maar ga geen extra bezoekjes inplannen.

 

Hebben wij ook gehad en gedaan zoals je zegt Silvana,
Onze eerste was een ks,2e een geplande ks en hebben daar niemand van op de hoogte gebracht (t was ook precies op de speeldag bij oma van onze oudste) dus niemand die t wist en mijn 2e ks was ook zo dat ml de oudste ging halen bij oma en kennis hebben laten maken met zijn broertje en diezelfde dag niemand anders meer op bezoek. Met onze dochter hetzelfde,en dat is ons prima bevallen,was ook zo emo en moe en pijn na de ks's dat ik niet eens zin had in bezoek,ook al waren er mensen heel teleurgesteld dat ze niet mochten komen,jammer dan idd!

 

Ik vind je lijstje eerlijk gezegd nogal heftig, als mij als familie zo'n lijstje medegedeeld werd dan zou ik gauw een toedeledokie gevoel krijgen. Ik zou echt niet meer zo snel uit mijzelf langsgaan bij jullie.
Dus als dat het doel is zal het wel werken.

Wij hebben dus geen afspraken met familie gemaakt. Voor iedereen is de geboorte van een kindje een feestje en dat delen wij graag.

 

Precies dit!

 

Ik vind het een prima lijstje. Zou hem niet zo aan de familie meedelen (staat misschien wat onaardig) maar de kraamhulp hierbij betrekken. Die van ons was erg goed in het op een aardige manier wegwerken van visite.
Het lijkt me meer dan logisch dat mensen niet uit zichzelf langskomen. Ik vond dat vreselijk. Kon ik eindelijk even rusten na een moeilijke nacht ging de deurbel. Brrrr. Ik had ook mensen die er graag bij wilden zijn als ik borstvoeding gaf .
Ik denk dat ik nu ook inderdaad een paar uur wacht voordat ik ga bellen. En de kaartjes pas na een week ofzo opstuur. Scheelt heel veel spanning.

 

Dit.

Wij hebben jaren moeten knokken voor onze kleine (MMM en 4 mk's onder andere) en ik kon niet wachten om onze vreugde met iedereen te delen. Mijn stiefkinderen, mijn vader en moeder, mijn schoonmoeder en mijn 3 zusjes en hun partners stonden een uur na de geboorte in het ziekenhuis. En iedereen die dat wilde mocht hem vasthouden. En in de kraamweek mocht iedereen die dat wilde langskomen. Ik vond dat alleen maar leuk! Zo blij en trots dat hij er was!

Ik heb ooit wel een stoomwals van een ex-schoonmoeder gehad. Aan haar moet ik denken als ik het stukje van TS lees... En daar zou je inderdaad hele strikte afspraken mee gemaakt moeten hebben, omdat ze anders gewoon je huis overneemt. En je man moet die ook handhaven. Laat haar maar huilen dan, jammer voor haar.

 

Ik deel ook de mening van Tuc, sorry. Mijn schoonmoeder is best een bemoeial, heeft een huissleutel en zal altijd het roer overnemen waar ze kan maar toch probeer ik haar zoveel mogelijk te respecteren. Het is en blijft de moeder van mijn man. En eenmaal dat je haar een beetje "aanhaalt" heeft ze echt een hart(je) van goud. Ze lijkt gewoon heel koud en bazig, maar eigenlijk is ze niet zo. Ik had bij mijn eerste veel last van hormonen en was echt aan het panikeren over de kraamweek etc. En over mijn schoonmoeder. En wou ook het eerste uur of zo alleen zijn met z'n drietjes en dan pas mensen bellen enz... Uiteindelijk niet gelukt, man had het al geappt toen ik het ziekenhuis in ging en ze hebben al die tijd, 5 uur lang, op de gang staan wachten zonder dat ik het wist. Wat een verrassing toen ze me naar mijn kamer brachten en iedereen stond er: schoonouders, mijn moeder, schoonzus.... Op dat moment was ik echt ontroerd. En erg trots. En vol van de adrenaline van de geboorte en net blij dat er mensen waren om me heen. Net als in de kraamweken ik erg blij was met bezoek, dat was eens een afwisseling in mijn dag die enkel bestond uit de baby en voeden en verschonen etc. Meestal blijven ze geen 2u hoor, dat is vrij lang. Wat ik wil zeggen is dat je er nu misschien zo over denkt maar dat wil niet zeggen dat je er na de geboorte nog zo over zal denken. Maak je niet druk.