Kraamweek & afspraken?

Ik snap je gevoel.

Ik snap je regels. Al zou ik je tijd nog even open laten staan. misschien voel je je de ene dag goed voor 2 uur en de andere dag goed voor 5 minuten. Dan kun je daar een beetje op inspelen.
en ik zou zelf bij de kleine blijven als er bezoek is. En bepaalde dingen van te voren met familie afspreken, maar bepaalde dingen ook laten en alleen met kraamzorg afspreken.

Blijf met je vriend praten. dat is de beste tip die ik je kan meegeven!

Oja nog een tip: Zorg dat opa en oma's altijd gelijk blijven. ook al misgun je de ene opa en oma iets wat de andere opa en oma veroorzaakt hebben. bijvoorbeeld: zijn ouders moeten een afspraak maken voor ze mogen komen, jouwe dat ook. Dan blijft het onderhandelen namelijk veel fijner voor jouw en je vriend om op een lijn te komen! maar dat snap je vast wel

 

Hey laat je niet gek maken wat andere denken/vinden het is jullie kind en jullie kraamweek.

Neem vooral de rust!! en volg gewoon je gevoel! en maak deze ook duidelijk en vooral mensen laten denken en vinden....gladde rug hebben dus!!

Vergeet vooral niet te genieten van de Kraamweek (en de rest van de tijd natuurlijk)!!!!!

edit: maak geen planning!! over tijden enzo dat komt toch niet uit

 

Sommigen hebben een leidraad gewoon nodig, walsen onbewust over de wensen van anderen heen. Dus nee, niet gek hoor. Al ben ik nu wel heel blij dat ik mijn (schoon)familie alles kan zeggen en gewoon hoef aan te geven dat het tijd is om te gaan. Alleen mijn beste vriendin, die ga ik proberen de eerste week in de tijd van de kraamhulp bij ons te krijgen, die is niet weg te meppen bij ons... Lief hoor, maar ook heel vermoeiend.

 

Waar halen mensen (moeders, schoonmoeders, vriendinnen, etc) het toch vandaan om zich zo op te dringen he?! Vreselijk!!!! 😞
Ik heb ook zo'n sm. Nu ken ik haar inmiddels al ruim 15 jaar en we zijn allebei veel milder naar elkaar geworden. Maar af en toe heeft ze nog zo'n uitspatting. Ze kan dan gewoon aankondigen dat zij ons wel even extra komt bij staan in de kraamweek en haar dagen rond die tijd vrij zal houden. Ik weet dat het lief en goed bedoeld is. Maar ik wil het absoluut niet hebben. Wat bij ons helpt is; ik laat het zeker ook deels aan mijn man over om bepaalde dingen duidelijk te maken. Zijn moeder, ik kan gewoon niet alles zeggen tegen haar. Hij vindt het ook heel lastig maar dat is echt zijn probleem. Overigens bespreken we dit soort dingen over en met zijn moeder met veel respect (moet ik af en toe best bij slikken) en niet alleen vanuit irritatie. Maar ik laat hem bv dan weten; ik vind t superlief bedoeld van haar en ze mag weten dat ze altijd welkom is om lekker op bezoek te komen. Maar ik krijg nu stress van een aankondiging dat zij hier van alles wil komen regelen (god weet wat, overigens..) dus wil jij dat met haar bespreken?
Hij begrijpt mij volledig en deelt mijn mening dus dat scheelt. Helaas is hij zelf ook lang niet altijd tegen haar dominantie opgewassen. Maar ik vind het al heel wat dat we het dan duidelijk naar haar hebben uitgesproken. En ja, dat moet soms 15x.
Ander voorbeeld; van mijn eerste twee kinderen weet ik nog dat ze regelmatig in de kraamtijd gewoon onaangekondigd langs kwam. Bij ons zijn alle opa's en oma's altijd welkom maar wel graag even een belletje. Ook al blijven ze nooit te lang, het komt gewoon niet altijd uit.. Dat heb ik zó vaak letterlijk gezegd, maar ze weigert gewoon te bellen vooraf. Het lijkt wel of ze niet luistert en alleen maar doet wat zij in haar hoofd heeft. Ik accepteer nu maar dat dat zo gaat, al zal ik het zeker blijven benoemen. En, de consequentie is dat ze soms aan een gesloten deur staat. En never nooit geen huissleutel zal krijgen. En erg weinig aandacht van mij krijgt op t moment dat ik al ander bezoek had als zij binnen komt..
Nou al met al ook een heel verhaal.. Omdat ik veel herken in jouw verhaal en wat anderen beschrijven.. Succes!

 

Doe vooral waar jij je goed bij voelt. Ik vind je lijstje helemaal niet zo gek hoor. Het meeste lijkt me vanzelfsprekend. Ik heb bijvoorbeeld ook niet al het bezoek mijn baby gegeven.

Als je weer thuis bent en je bent nog moe en gammel. Blijf ook lekker op je bed liggen. Zet twee (niet heel gemakkelijke) stoelen neer voor het bezoek aan het einde van je bed. En ze zullen echt geen twee uur aan je bed blijven zitten hoor. Je man kan in de woonkamer nog wat langer blijven zitten met het bezoek.

Doe echt waar jij je goed bij voelt. Zelfs als je man het er niet helemaal mee eens is. Ik was zelf ook zo ontzettend moe die eerste tijd. En het is veel belangrijker dat jij, je man en je kindje lekker aan elkaar kunnen wennen en kunnen genieten dan dat er iedere dag opa's en oma's op de stoep staan. Succes met je schoonmoeder! Ik weet uit ervaring hoe lastig het is. Ik had een zwaar beledigde schoonmoeder die het niet leuk vond om te horen dat wij zeiden dat om half tien 's avonds bellen een beetje laat is als de baby twee dagen daarvoor geboren is en je supermoe bent.

 

Maar jij hebt waarschijnlijk niet zo'n schoonmoeder? Ik wel en vind haar lijstje meer dan redelijk. Mijn schoonouders hebben mijn kindje eerder gezien dan ik, ondanks het nadrukkelijk verzoek om niet al naar het ziekenhuis te komen. Vervolgens vond mijn schoonvader het grappig om op mijn bed te ploffen waardoor ik verging van de pijn (2 uur na keizersnede). Mijn schoonmoeder wilde al een flesje geven toen ik hem nog niet had gezien (heeft mijn man een stokje voor gestoken) en vervolgens presteerde ze het volgende te zeggen: "hij lijkt op jou, maar dat trekt hopelijk wel bij".

Met andere woorden, ik zou willen dat ik een lijstje had gehad. De 2e en 3e keer waren schoonouders pas na een paar dagen, heel even, welkom.

 

ik vind het lijstje normaal hoor het is jullie kindje wat jullie krijgen en ik kan je goed begrijpen mijn moeder is ook zo mede daardoor ook geen contact meer toen onze dochter geboren was in de ochtend om half tien heeft mijn vriend na een paar uur iedereen gebeld mijn moeder moest 2 uur rijden voor ze bij ons zou zijn en ze zei gelukkig zelf al ja dan komen we morgen wel en mijn schoonouders zijn in de avond even een half uurtje geweest en dat vond ik heerlijk eigenlijk mijn moeder is in de eerste week ook niet meer geweest omdat het te ver rijden was mijn schoonmoeder is wel meerdere keren geweest en dan max een uur omdat ze best kon begrijpen dan wij gewoon graag met zijn 3en waren

 

Jouw schoonmoeder zou mijn moeder kunnen zijn, het voordeel is dat het mijn eigen moeder is... Ze zat nog in Spanje toen ik 4 cm had, ik heb haar dan toch maar gebeld (7u30), tegen 14u is ze geland in Brussel Om 14u50 is onze dochter geboren; ik heb haar zelf opgebeld en ze zei: oh binnen 15 min ben ik daar en ik euh mama neen hoor, jij wacht mooi tot 18u, ik moet echt even bekomen! En dat heeft ze gerespecteerd!
Ik heb het heel lastig en ben echt heel blij dat mama zo kort op mijn nek zit, ze merkt aan mij als ik haar hulp kan gebruiken... Ze kent me ook door en door en ik had echt op voorhand gedacht dat ik graag alleen zou willen zijn, maar dat is absoluut niet waar, dus ik ben zo blij met zo'n mama die zich moeit... Nu ja, ze belt altijd, ze dringt zich niet op, maar zorgt voor mij zodat ik beter voor mijn eigen dochter kan zorgen... Ik ben dus blij dat ik op voorhand niet zo'n lijstje heb gemaakt...

Misschien klinkt mijn verhaal verwarrend, maar ik wil maar zeggen, je kan op voorhand niet weten wat je fijn zal vinden of wat net niet...
Op ons kaartje staat dat we heel graag bezoek krijgen, maar we hebben nog niet veel bezoek gehad en daar ben ik eigenlijk ook wel blij om... Zaterdag komt het eerste 'kraambezoek' (buiten de drukke dagen in het ziekenhuis he)

 

Ik heb zeg maar een beetje hetzelfde verhaal gehad met sm. Alleen begon de ellende al voor me zwangerschap maar goed wat ik wil zeggen; ik heb me kapot geïrriteerd. Boos geworden ook op haar omdat me vriend me toen nog niet steunde. Dat werkte niet. Hem alles laten zeggen nadat hij me wel steunde en dus met me eens was. Dat werkte niet. Hele hoop gezeur en weet je waarvoor. Voor niets. De kleine is ruim 2 weken oud en heel sf is nog niet geweest. Sm gaat waarschijnlijk ook niet meer komen.

Ik weet hoe moeilijk het is. Maar laat het los. Het is niet goed voor de kleine en niet voor jouw. Je schoonmoeder gaat niet veranderen. Maar jij mag je kleine wel beschermen is ze het er niet mee eens. Prima daar is de deur. Gewoon duidelijk je grenzen aangeven en die heeft ze te accepteren. Jammer voor haar. en Blijf vooral aangeven dat ze wel welkom is en dat je het Leuk vind dat ze zo trots is maar dat er wel grenzen aanzitten. Dan heb jij je best gedaan

 

Hoe is je kraamweek uiteindelijk gegaan? Zie dat je pas bent bevallen, gefeliciteerd! Hoop dat het is meegevallen.