Eerste kindje geen kraamweem gehad. Werd prematuur geboren en is in de 'kraamweek' naar de nicu verplaats en werd ons mede gedeeld dat we foto's moeste maken omdst ze niet wisten of hij de reis zou overleven. Uit eindelijk naar een paar weken mee naar huis gemogen. Maar geen couveuse nazorg gehad en kraambezoek leek wel niet durven te komen. Nu pas de intake gehad en deze mvr voelde goed aan wat we willen en wat we eerder 'gemist' hebben. We hopen dat dit kindje a term geboren word. En een normale kraamperiode zullen hebben.
Ik zat op dag 3 of 4, weet het niet meer, al aan de antidepressiva wat achteraf beter antipsychotica was geweest. Ik en hormonen zijn echt geen beste match. En dat na een HG zwangerschap... Nee zwanger zijn is niet aan mij besteed. Bevallen daarentegen, dat deed ik gewoon ff in 5 uur, eitje Denk dat mijn roze wolk pas kwam toen ze een maand of 14 was, knalroze was hij toen gelukkig. Oja mijn kraamzorg was trouwens wel écht een engel. Zonder haar was het allemaal nog veel erger geweest.
Zoon en ik kregen tijdens de spoedks beiden een hartstilstand. Allebei succesvol gereanimeerd. Ik lag aan alle toeters en bellen op de hartbewaking, zoon lag op de nicu. Ik lag naast een bejaarde vrouw die het nodig vond haar hele medische verleden met mij te delen, maakte niet uit of het gordijn dicht zat. Door de hartbewaking, infusen en de keizersnee kon ik geen kant op. Heb zoon 12 uur na zijn geboorte voor het eerst gezien. Er moest altijd een verpleegkundige van de hartbewaking mee. Na 2 dagen mocht ik hem even vasthouden. Op dag 4 mocht ik naar de kraamafdeling, gelijk voor het eerst dat ik überhaupt werd nagekeken rondom ks enzo, dat ze me een netonderbroekje aanboden, dat soort dingen. Er was totaal geen communicatie tussen hartbewaking en kraamafdeling. Naderhand een klacht ingediend en gelijk gekregen. Zoon mocht na 3 weken ziekenhuis naar huis. Geen kraamverzorging gehad, huilbaby. Ellendig. Ik kreeg een pnd. Toen zoon 5 maanden was kreeg ik weer een hartstilstand, weer succesvol gereanimeerd. Wel weer het ziekenhuis, icd gekregen, vervolgens pocketinfectie, dus icd eruit, ab-infuus en na een paar weken weer een nieuwe icd. Die gaf een wondinfectie dus weer aan de ab. Toen een lead die los geschoten was en er weer uit moest. Ook de icd begon te wandelen dus moest worden verplaatst. Dus 6 weken ziekenhuis, meerdere operaties en kuren, daarna wekenlang niet mogen tillen ivm genezing. Kortom, de eerste 9 maanden waren from hell .
Jeetje wat heftig @maliro ! Kwam de hartstilstand door de bevalling of had je eeeln hartafwijking ofzo?
Ik heb een hartritmestoornis. Ongeveer anderhalf jaar voor de zwangerschap een stevige ritmestoornis gehad, verder nooit klachten. Maar het eerste jaar na een bevalling is extra risicovol door alle hormonen e.d. ik heb uiteindelijk tot en met 2014 regelmatig klachten gehad, die gelukkig door de icd zijn opgevangen. Daarna 6 jaar niet maar afgelopen februari weer een ritmestoornis gehad.
Poeh. Als ik jullie verhalen zo lees valt mijn slechte ervaring van gister in het niets. Toch even delen. Rondom het hele corona gebeuren zijn wij erg voorzichtig en terughoudend. Onze zoon heeft vermoedelijk astma, onze oudste dochter heeft afgelopen zomer slecht gelegen in het ziekenhuis en ik (was) hoogzwanger. Afspraken gemaakt: geen kraambezoek alleen raambezoek. Nu uiteindelijk uitzondering gemaakt voor opa's en oma's. 1e keer kleinkind mag binnen maar op de 1,5 afstand. Vandaag kwamen mijn ouders langs. Waste hun handen niet en begonnen onze oudste kinderen te kussen en knuffelen. Oudste dochter verstijfde. De ziekenhuis opnamen van haar leeft momenteel erg bij haar. Ze is bang weee ziek te worden. Verder leek de afstand oké. Tot mijn moeder begon dat ze mij wel kwam kussen! Ik gezegt dit niet te willen (Met pijn in mijn hart) Nou dan wou ze mijn hand NU vasthouden. Dit ook afgewezen en rustig uitgelegd. Begint ze kei hard te huilen en loopt boos her huis uit. We hebben haar niet meer gezien. Krijg later nog een berichtje met: ik was ziek. Nu niet meer. Ik heb het al gehad dus veilig. Uitgelegd dat dat er niet toe doet. Dat wij een lijn willen trekken. Zowel voor duidelijkheid voor de kinderen als onszelf moeilijke situaties besparen (zoals deze). Nog reactie terug: 'onderwerp gesloten'. Pfff het is al moeilijk genoeg voor ons. Dochter was net 1 dag oud. Ik herstellende en dan zo'n schuld en rot gevoel komen geven als oma/moeder zijnde. Kraamtranen hallo!
Even een dikke knuffel. Je wacht op dit momenteel niet erop, dat mensen over je grenzen heen gaan, zeker als je ze aangeeft en ook waarom...