Hoi, Mijn vriend en ik zijn het er volledig over eens dat we de baby straks niet van hand tot hand willen laten gaan. Ook had ik voor mezelf min- of meer besloten dat ik de kleine - zeker de eerste paar dagen - nog helemaal niet uit handen wil geven, ook niet aan directe familie. Nu wist meneer mij te vertellen dat hij hier toch anders over denkt, en ik moet zeggen... Daar heb ik best een beetje moeite mee. Hij vindt dat onze ouders het 'recht' hebben om de kleine direct de 1e dag eventjes vast te houden, persoonlijk vind ik het maar niets om zo'n pasgeboren bengeltje direct de vuurdoop te geven en direct kennis te laten maken met minstens 11 verschillende armen (mijn ouders, stiefmoeder, zijn ouders, zusje & vriend, kraamverzorgster) die er allemaal 'koetiekoe, aaaah wat schattig' boven hangen, en nog eens over de wangetjes wrijven. Daarom heb ik van de week besloten mijn broers (+ schoonzussen en kindjes) dan maar achterwege te laten... Maar toch zit het me nog steeds niet lekker. Ik zal wel een vreselijke aanstelster zijn, maar ook toen mijn eigen neefjes en nichtjes werden geboren, vond ik het maar vreemd dat ik ze direct in handen gedrukt kreeg. Zo'n kleintje doet al genoeg indrukken op kort na de bevalling mijn inziens... Waardoor ik het idee heb dat het gewoon beter is om enkele dagen te wachten, en ze lekker vanaf een afstandje de nieuwkomer te laten bekijken. Ben ik nu echt zo'n aansteller? En hoe zouden jullie hier zelf mee om gaan? Begin echt aan mezelf te twijfelen namelijk Groetjes
ja ik moest daar van tevoren ook niet aan denken maar ik zelf vind dat je het bijna niet kan maken naar de ouders om het niet te doen... die willen het zo graag en als het maar eventjes is.. meestal slaapt de baby toch nog bijna de hele dag als ie net geboren is en merkt ie er niet eens iets van... je moet natuurlijk doen wat je zelf wilt maar verplaats je ook in je ouders en schoonouders...
Het draait dan voornamelijk om mijn schoonouders. Mijn eigen ouders vinden vooral dat we het lekker zelf moeten weten, en van mijn vader weet ik dat hij mijn mening deelt en zoiets heeft van: Onze tijd komt nog wel... Natuurlijk begrijp ik ook wel dat zijn ouders het allemaal vreselijk leuk en spannend vinden, maar ik zou werkelijk met m'n bek vol tanden staan als ze niet zouden begrijpen waarom we/ik het liever over een paar dagen verdelen.
Ik vind dit ook lastig... Ik vind het ook moeilijk om de baby als die net geboren is direct van hand tot hand te laten gaan, maar ik vind ook dat mijn ouders, mijn schoonmoeder en broers en zussen de kleine vast mogen houden. Nu is alleen het probleem dat ik 5 ouders heb en 5 broers en zussen (en mijn man maar 1 ouder en gelukkig maar 1 broer). Dat zijn nogal wat mensen! Nu is de helft van mijn ouders mogelijk op vakantie, maar mogelijk ook niet. Lastig hoor al die keuzes rondom de kraamtijd... Ik laat het maar over me heen komen ofzo want ik kan hierover van tevoren geen beslissing nemen... Ik kan/durf trouwens ook niet echt tegen mijn schoonmoeder in te gaan. Vreselijk is dat. Ik wil gewoon geen conflicten met haar omdat onze relatie nu goed is (ze kon absoluut niet met de ex van mijn man overweg omdat die dus wel tegen haar in ging).
Ik dacht ook dat ik het verschrikkelijk zou vinden maar ik was zo reuze trots! Toen ze wat ouder was hebben we het wel wat meer beperkt. Ze werd er erg onrustig van. Je merkt snel genoeg of je kindje er last van heeft en dan kun je altijd nog zeggen dat je het om wille van je kindje niet wil! En als je echt niet wil dat je kindje uit handen wordt gegeven dit NIET doen! Dan krijg je later spijt! Goede bevalling gewenst!
Ik wacht gewoon rustig de bevalling af, en dan ervaren we snel genoeg of het kindje het kan hebben of niet. Net wat jullie zeggen; Ik kan altijd nog zeggen dat het voorlopig even genoeg is... Ben alleen zo bang dat ik daar straks het lef niet meer voor heb, of gelijk weer over kom als de overbezorgde theemuts.
Dit is iets waar ik absoluut niet over nadacht. Ik zie dit onderwerp tegenwoordig best vaak op het forum staan en begrijp eerlijk gezegd niet wat het probleem is. Uiteraard hoef je niet je kind in 1 dag door 20 verschillende handen te laten gaan. Maar ik zou het nooit, mijn ouders, schoonouders, mijn broer en zus en mijn schoonbroers en zussen dit kunnen onthouden. Ik moet er niet aan denken om te zeggen: "nee, jij even niet". Baby kan er over het algemeen er echt wel tegen hoor en krijgt er niets van. Als je merkt dat je baby er overgeprikkeld van wordt dan zou ik er in het vervolg rekening mee houden, maar dat weet je op voorhand niet. Maar goed, dit is uiteraard persoonlijk.
Ik vind het eigenlijk wel volstrekt normaal als de opa's en oma's de kleine straks even vast mogen houden. Ik weet dat mijn schoonvader kleine babytjes toch wel spannend vindt en voornamelijk zal staan koekeloeren als mijn schoonmoeder de baby vast zal houden. En mijn ouders zullen het beide wel even vast willen houden: ze worden tenslotte voor de 3e keer opa en oma, en dit is de eerste keer dat hun oudste dochter moeder wordt/een kindje krijgt. Die bloedband is toch heel bijzonder... Verder hoeft dan die eerste dag of twee dagen ook even niet van mij: broers en zussen komen vanzelf een keer. Toen mijn nichtje destijds geboren werd, lag ze ook prinsheerlijk bij mijn schoonzusje te slapen, dus die heb ik even wat geaaid en meer niet. Verwachtte zelf ook echt niet dat ik haar vast zou houden, hoefde ook niet, (had prima gemogen, had ik erg leuk gevonden, maar heb geen moment gehad dat ik dacht: He, hoezo mag ik haar niet vasthouden?). Voor mij is dus die directe bloedband van doorslag... als wij beiden ook nog allerlei stiefouders zouden hebben, zou ik ook wat terughoudender zijn en vind ik dat de biologische opa's en oma's eerste rechten hebben. Ik ben zelf stiefmoeder en stel me richting de kids van m'n man in dergelijke situaties ook wat terughoudend op, (bij ophalen van de kids bijvoorbeeld, ga ik echt niet verwachten dat ze mij om de hals MOETEN vliegen, (doen ze wel regelmatig hoor, ), maar geef ik ze gewoon de ruimte om te doen wat zij willen. Dat zal ik t.z.t. ook doen als zij zelf kids krijgen enz... dan heeft mijn man met de biologische band die hij heeft en zijn ex het eerste recht en kijk ik wel verder hoe het loopt.... Vind dus eigenlijk dat stiefouders dat op zijn minst zouden moeten begrijpen en het op zouden moeten kunnen brengen om wat afstand te houden...
Ik heb er ook een hekel aan, maar je kunt het mensen niet onthouden en ik heb geen 3x per dag kraamvisite dus heel eventjes vind ik geen punt ook leuk voor foto's en S vind alles wel goed geloof ik. Waar ik heel erg van baalde en gewoon om gejankt heb achteraf dat een oudere buurvrouw vorige week mijn zoontje zomaar een pink! in zijn mondje stopte. Dat doe ikzelf nooit en Ik wil dat écht niet hebben! :x Ikke alles uitkoken enzo wat er in z'n mondje gaat en weet ik veel of ze d'r handen wel goed heeft gewassen en wat voor bacterien er onder die nagels zitten. Dus nu elke x als er mensen zijn moet ik de neiging onderdrukken om te zeggen: geen vinger in zijn mondje asjeblieft! En soms zeg ik het ook. M'n vriend vind het een tikkeltje overdreven, nou boeie hoor. Ik wil geen spruw of wat dan ook. : Is míjn kind en ik wil het gewoon niet hebben. Hij is nog zo mini.
Oh bah wat erg! Dát lijkt me nou ook verschrikkelijk. Je gaat als relatief onbekende toch niet (als bekende lijkt me trouwens ook niet hoor) je pink in een baby zijn mondje stoppen. Iehh. Ik zou er ook om janken.
getver, een pink van ene ander in het mondje van JOUW kind?! hoe komt dat mens erbij? je hebt daar toch wél wat van gezegd, hoop ik? (zou ik wel doen, gelijk!). ik denk er ook -nu al- wel eens over na. heb het nu als volgt bedacht: alleen onze eigen ouders mogen het vasthouden, maar éérst handen wassen, en niks in mindjes etc, steken en ik wil niet dat ze 'm zoenen. uberhaupt niet aan gezichtje zitten. zwager/schoonzus wil ik de eerste dag echt nog niet zien, en hun kids mogen 'm niet vasthouden. (zijn nog klein, 10, 7 en 3. stel je voor dat ze 'm laten vallen ofzo!). eigen broer heb ik minder moeite mee, maar zal er niet gelijk de eerste dag zijn, denk ik (altijd druk). maar het ligt er maar net aan hoe het allemaal gaat, en hoe ik me dan voel. dat gedoe van hand tot hand gelijk, en iedereen maar zoenen en aan het gezichtje zitten, dat vind ik eerlijk gezegd 3xniks...
Ik had dat eerst erger, dat ik niet wilde dat ze mn kleine meid vast hielden. Maar nu ik richting bevalling ga lijkt het of ik meer denk, dat zie ik dan wel. Wat ik ook absoluut niet wil is dat ze haar zoenen, zeker de rokers niet, ieuw!
Heb er bij beide kids nooit over nagedacht, maar voor mij was het vanzelfsprekend dat opa en oma hun even vasthield..ze zijn echt net zo trots als jij op de kleine. En in de eerste dagen slapen ze nog erg veel, dus meestal als wij kraamvisite hadden lag de kleine heerlijk in dromenland..en bekeken ze hem vanaf de rand van het bedje. Ik zou hem niet zomaar wakker maken of lopen sjouwen om andere te pleasen, maar denk als je zon instelling naar je (schoon)ouders heb..dat dat niet leuk zal overkomen want zij hebben ook 9 maanden vol spanning naar dat moment uitgekeken..
Nee, ik heb dat op het moment dus niet gezegd. Stom he? Ik kón het niet, had wel een brok in m'n keel. M'n vriend was er bij en ik dacht: Zég nou wat vent! Maar hij scheen het helemaal niet te zien?! en toen ze weg waren was ik boos en verdrietig tegelijk. Maar dit gebeurd dus nooit meer hoor, want de volgende x zeg ik er wel wat van, reken daar maar op! Mijn kleintje is nu een beetje verkouden, ik hoop dus niet daarvan Ik neem het mezelf best kwalijk dat ik dat zomaar heb toegelaten.
Ik heb het van dichtbij gezien dat de zus van mijn moeder haar kleinkind niet mocht vastpakken... Tot dat de kleine 3 maanden was, ze heeft tranen gelaten... Ze heeft nooit iets aan haar kinderen verteld, omdat ze bang was dat ze boos zouden worden.. De relatie tussen hun is overigens heel erg goed.... De moeder van het kind heeft er nu wel heel veel spijt van dat ze oma dit "geluk" ontnomen heeft... Ze zegt nu zelf dat ze gewoon bang was... voor vanalles en nog wat... Dit geld trouwens ook voor opa en haar broer en schoonzus.... En ik kan me heel goed voorstellen dat ke bang bent en je kindje wil beschermen, dat is ook heel goed... maar in sommige gevallen kunnen moeders wel eens "te" ver gaan... Oh jee nu krijg ik een serenade moeders over me heen maar dan ga ik de uitdaging wel aan.. Mijn moeder zei altijd maar 1 ding... een kind is geen bezit, je rkijgt het te leen tot dat het oud genoeg is om voor zichzelf te zorgen....
@Elegance: helemaal met je eens! Ik zal m'n kind echt niet van hand tot hand laten gaan zo vlak na de bevalling (die hopelijk niet lang meer op zich laat wachten), maar dat ze je kindje niet een kusje mogen geven of zelfs niet vasthouden of even over de wangetjes aaien.... dat lijkt me wel wat overdreven. Hier mogen de opa's en oma's gewoon lekker even knuffelen met de kleine op dag 1, mijn stiefkids (halfbroer en -zus) natuurlijk ook en voor de rest verwacht ik die eerste dag niemand hoor. Andere visite merk ik allemaal vanzelf wel, en ligt er gewoon maar aan hoe het loopt en hoe de kleine erbij ligt... Als ze het kan hebben en wakker is, prima, als ze slaapt, slaapt ze en dan ligt ze dus in bed. Op die momenten loop ik ook niet met haar te slepen, dus een ander ook niet Maar als ze wakker is en het allemaal wel best vindt... O, en dat pink in de mond. Van een vreemde op straat of buren uit de straat ofzo, zou ik dat ook niet zo 1-2-3 willen hebben, maar als ze straks vastgehouden wordt door de een of ander... jeetje, dat gesabbel vinden ze vaak hardstikke fijn en worden ze lekker rustig van. Bacterien zijn er toch wel en je kunt ze maar beter niet overbeschermen, want dan worden ze juist vatbaarder. De eerste jaren zijn kindjes nu eenmaal regelmatig ziek en veel verkouden. Dat is niet omdat je ze niet goed beschermt, maar omdat ze nog weerstand op moeten bouwen. Als jij ze dan overal maar tegen beschermt, bouwen ze die weerstand onvoldoende op. De normale hygieneregels moeten natuurlijk gewoon in acht gehouden worden, dus handen wassen na toilet, dat soort dingen. Maar ik was m'n handen ook niet nadat er visite is geweest en zit daarmee dan toch ook weer aan m'n kind: of ze die bacterien dan via mij krijgt of gelijk van een ander, maakt ook geen bal uit...