Hallo, Ik ben nieuw hier maar lees al een hele tijd mee. Ik ben een gelukkige mama van een jongen (3) en meisje (1). Nu gebruikten mijn partner en ik verder geen voorbehoedsmiddelen, ik wil heel graag een derde kindje, partner weet van die wens maar wil het niet.. vind het te druk worden. Iets waar ik mij moeilijk bij neer kan leggen, maar we moeten het samen willen. We doen nu dus voor het zingen de kerk uit, wat al maanden prima gaat, al bijna een jaar. Mocht het mis gaan kon ik wel een abortus doen volgens hem... Echter net een test gedaan, want vandaag was mijn ongesteldheids dag en ja hoor, positief.. Ik weet nu al dat hij gaat zeggen dat ik hem erin geluisd heb maar dat is echt niet zo. We hebben rond eisprong er ook echt wel op gelet. Ik weet niet heel goed wat ik met dit topic wil bereiken, mijn verhaal even kwijt denk ik... misschien zijn er mensen die hetzelfde gehad heb. Geen idee hoe ik het hem moet gaan vertellen, echt niet.. En het ergste is nog dat ik stiekem wel blij ben met de positieve test, want de wens voor een derde kindje werd alleen maar sterker. Help... tips..ervaringen..graag..
uhm ja... gewoon zeggen "schat ik ben zwanger" ? maar beetje raar om geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken als hij geen kindje wilt hoop dat jullie er samen uitkomen
Lastig, maar jouw man is er zelf ook bij op het moment dat jullie geen voorbehoedsmiddelen gebruiken en hij weet dat dit kan gebeuren. De opmerking dat je dan wel een abortus kunt laten doen is m.i. belachelijk. Er zit volgens mij niet veel anders op dan het gewoon vertellen en zeggen dat een abortus voor jouw geen optie is, dus hij zal het er mee moeten doen. Aan de andere kant vind ik wel als ik heel heel eerlijk ben, dat dit probleem een beetje bij jullie beiden ligt. Misschien had je bij zijn opmerking over een abortus meteen duidelijk moeten zijn dat dat onbespreekbaar is. En als hij er echt zo op tegen is, dat jullie dan óf wel voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken, óf hij het risico van een ongeluk moet accepteren. Je had dit op zich natuurlijk wel een beetje kunnen zien aankomen als je weet dat je man er zo over denkt en jullie desalniettemin geen maatregelen nemen tijdens het vrijen. Maar ik vind het de situatie wel heel vervelend voor je en hoop dat de reactie van je man meevalt!
Het klinkt een beetje als een ongezonde relatie als je man meteen denkt dat hij er ingeluisd is. Als je gene condoom gebruikt, en geen pil gebruikt, dan weet je man ook donders goed dat de kans aanwezig is dat je zwanger raakt. Mocht het mis gaan dan moet het maar een abortus klinkt als een hele onverantwoordelijk kijk op het leven van zijn kant. Wat er ook gebeurt, voel je geen enkele seconden schuldig dat je zwanger bent. Als je een jaar zonder voorbehoedsmiddelen vrijt weet je dat dit de mogelijkheid is. Sterkte verder.
Ik mag toch aannemen dat hij weet wat er kan gebeuren als je sex hebt. Ook al ga je voor het zingen de kerk uit. En de uitspraak dat laat je toch een abortus doen zal ik me maar niet teveel over uitlaten maar laten we het er op houden dat ik het erg zwak vind dat hij te lui is een condoom om te doen en een ongeboren baby daar de dupe van moet worden. Kortom gewoon zeggen schat je hebt me zwanger gemaakt... Ja dat krijg je als je onveilig sex hebt.
Vind je het zelf niet een beetje naief om te denken dat je met "voor het zingen de kerk uitgaan" nooit zwanger zal raken? Sorry hoor maardenk ff na. En wat iemand anders ook al zei, hoe gezond is jullie relatie eigenlijk?
Nou gewoon zeggen: schat ik ben zwanger! En dan meteen zeggen dat een abortus voor jou een no go is.. maar poeh wat een vreemde situatie als hij geen kids meer wilt en weet dat jij het wel wilt toch zonder voorbehoedsmiddelen te vrijen! Nooit van voorvocht ed gehoord? Succes met de situatie.
Welkom op het forum... Ik ben het eens met Purified en mams1... En serieus voor het zingen de kerk uit?! Vroeger nooit de breakout of hitkrant gelezen of voorlichting gehad mbt geslachtsgemeenschap?! Ook bij 'voor het zingen de kerk uit' kan je zwanger worden. Dat is niet nieuw. Ik vind het dan ook onverantwoord maar de mogelijke consequenties des te meer. Gewoon vertellen eerlijkheid duurt het langst en anders is de relatie niet op een goede basis gefundeerd.
Ik heb op school al geleerd dat 'voor het zingen de kerk uit' geen verstandige keuze is als je niet zwanger wilt worden. en 'er op letten rond de eisprong' klinkt mij in de oren als dat je dondersgoed weet waar je mee bezig bent maar toch je kop in het zand steekt. Waar wou je op letten dan? Het is niet alsof je de zaadjes kan volgen als ze eenmaal losgelaten zijn of zo. Als je geen kinderen wilt, dan zorg je dat je zeker bent van je zaak. Of je man is niet de slimste, dat ie vindt dat jij 'm er in geluisd hebt. Hij heeft hem er zelf ingestoken toch? En ik mag aannemen dat jullie beide seksuele voorlichting hebben gehad. Daarnaast lijkt het me een heel ongezonde instelling in elke relatie. De opmerking over abortus raakt kant noch wal. Een abortus is een heel stuk ingrijpender dan het laten wegbranden van een wratje bij de dokter of zo. Er staat niet voor niets twee weken bedenktijd op. Dat had jij met hem moeten bespreken op het moment dat hij de opmerking maakte. Als je met vuur speelt, kun je je branden. Zo simpel is het. En je kunt de mededeling dan net zo simpel houden. "Ik ben zwanger" dekt de lading aardig. En mocht je nou niet nog een keer zwanger willen raken, denk dan goed na over voorbehoedsmiddelen etc. Als je bezwaar tegen de pil is dat het hormonale anticonceptie is, bedenk je dan ook dat je een gewone spiraal kunt laten zetten of een pressarium kunt gebruiken of wat dan ook. Kennis is macht. En anders toch maar een regenjasje aan.
Wow wat een reacties al. Ik wil eerst wat dingen verduidelijken. Tussen mij en mijn man gaat het prima, helemaal geen relatie problemen. We hebben het juist hartstikke leuk met elkaar na vele emotionele achtbanen.. Hij is een ontzettend lieve en meegaande papa, staat open voor veel en is enorm lief voor mij. Daar twijfel ik echt niet aan. Is ook knap om te beoordelen vanaf internet vind ik.. Het probleem ligt ook zeker bij beiden zoals je zegt kevertje83, ik heb hem ook meerdere keren gewezen op de 'gevaren' van deze manier, maar hij wilde geen rubbers. Doet hem zeer (en mij ook). Heb een spiraaltje geprobeerd maar wilde niet blijven zitten, aan de pil wil ik écht niet (wordt er enorm chagarijnijg, emotioneel en hormonaal van). Dat wil hij ook niet, ben een heel ander persoon dan. Hij wilde zich eigenlijk laten helpen maar ik heb gezegd dat hij dan de keus voor mij maakt en dat ik dat niet eerlijk zou vinden. Want een derde kindje is dan geen optie meer. Met een aantal jaar zou ook daadwerkelijk een sterilisatie gaan gebeuren, maar pas als we er samen uit waren over onze kinderwens. Dit hebben wij samen zo afgesproken. En natuurlijk weet ik heel goed dat voor het zingen de kerk uit gaan niet 100% safe is, maar dat is niks eigenlijk. Ik heb mijn dochter tot een jaar gevoed, ben daar net 3 weken mee gestopt vanaf haar verzoek en ik denk dat dat wat met mijn eisprong gedaan heeft - eerder/later - o.i.d. Normaal weet ik precies wanneer ik mijn eisprong heb en gaan we daar goed mee om. (= geen gevrij gedurende die dagen) Het gaat tenslotte 11 maanden wel al goed.. Ook heb ik hem er op gewezen dat het mogelijk was dat ik zwanger zou raken, met de opmerking dat een abortus dan maar afdoende was heb ik meteen de vloer aangeveegd toen het ter sprake kwam. Dat is echt geen optie voor mij en dat heeft hij ook maar te accepteren.
Tja, als je met vuur speelt dan kun je jezelf branden natuurlijk. Er zijn genoeg vormen van anti conceptie, wil je die niet gebruiken dan weet je dat het risico bestaat dat je zwanger raakt. Maar om antwoord te geven op je vraag, gewoon heel simpel dat je zwanger bent. Ik hoop dat je man toch blij gaat zijn, er is nu eenmaal een kindje onderweg.
Niks is 100% safe nee, maar jullie methode is echt gewoon super onverstandig als je niet zwanger wil worden. Je moet dan toch een compromis sluiten en kiezen voor bv de condooms, stúk zekerder dan voor het zingen de kerk uit. Maar goed, nu moeten jullie de consequenties dragen en daar sámen over praten. Ik vind zijn standpunt van 'als het toch raak is, doe je maar abortus' echt te kort door de bocht; het is jouw lichaam, abortus is niet een leuk uitje naar de dierentuin, het is fysiek érg ingrijpend en dan hebben we het dus nog niet eens over de emotionele kant gehad. Praten, praten, praten, én allebei je verantwoordelijkheid nemen. Jij wist ook dat hij geen derde meer wilde, en toch stemde je in met voor 't zingen de kerk uit... dat is ook niet echt eerlijk he?
Nee dat is ook niet eerlijk, ben ik met je eens. Kan ik niet ontkennen. Ik had alleen de hoop dat hij bij zou draaien mettertijd, als de jongste een jaar of drie was hadden we ook nog tijd genoeg. Maar daar zal ik nu nooit achter komen.
Lieve Hybernate, Wat herkenbaar! Mijn man en ik waren al een tijdje bezig en op een gegeven moment kreeg ik te horen dat ik moeilijk zwanger kon worden. Eigenlijk alleen met hulp. Tegen die tijd waren de spanningen tussen mijn man en mij al enorm opgelopen. Niet alleen vanwege het niet zwanger kunnen worden maar inmiddels speelde er ook een aantal andere dingen. Nu was ik plots geheel onverwachts toch wel zwanger en ja hoor, manlief nam het mij kwalijk en vond het maar vreemd dat ik volgens hem zei dat ik niet zwanger kon worden. Om eerlijk te zijn kan het mij echt niets meer schelen. Ik was zo boos! Voelde me zo verraden en alleen! Heb daarna heel even nagedacht over abortus maar dat kreeg ik echt niet over mijn hart. Nu wordt het met de dag ietsjes beter maar mijn god, zo'n reactie had ik dus echt never nooit verwacht. Het heeft mij zoveel pijn gedaan en hij voelde zich dus ook belazerd. Probeer het je man op een leuke, lieve manier te vertellen zodat zijn eerste reactie niet negatief kan zijn. Dat scheelt al een hoop ellende. Veel succes! Xx
Ik zou het hem ook gewoon vertellen en hem dan eerst 3 dagen laten bekomen van de shock. Maar uiteindelijk ... Hij wist dat jij geen anti-conceptie nam en een condoom heeft ie ook nooit aangetrokken. Hij moet dus niet té verbaasd zijn dat er toch een derde op komst is. Proficiat met je zwangerschap!
De l*l ! Verder geen tips, behalve dat ik het gewoon zou vertellen. Stevig en firm. En blijf bij je standpunt. Kom nou toch, hij was er zelf bij en heeft willens en wetens een kind bij je verwekt. Ik hoop voor jullie dat hij bijdraait, dat je een goede zwangerschap tegemoet gaat en dat dit kindje in alle liefde welkom zal zijn. Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens!
Ik zou het gewoon vertellen want anders komt hij er vroeg of laat toch achter. En hij heeft zelf dat risico genomen dus nu moet hij ook gewoon de consequenties aanvaarden. En absoluut geen abortus plegen omdat hij dat wilt!
Allereerst gewoon zeggen dat je zwanger bent en hem de positieve test laten zien. Fijn dat jij, stiekem dan, toch wel blij vent met deze zwangerschap. En wat aleerder gezegd is: Voor het zingen de kerk uit gaan is geen veilige methode, dat blijkt maar weer. Beetje vreemd dat jouw man zo makkelijk doet over abortus. Lastige keuze maar als jij het kindje wilt houden.. kies voor jezelf. Succes ermee!