Hoi dames, Ik ga proberen mijn verhaal duidelijk op te schrijven, voor mij een stukje verwerking. 12okt had ik mijn laatste menstruatie, maar in de week van 28 okt kreeg ik erge buikkrampen, zo erg dat ik niet kon lopen. Ik begon ook bloed te verliezen....in die week twee keer naar de ha geweest. Uiteindelijk 1-11 een inwendige echo gehad, ze dachten dat die pijn en bloed door me ei kwam die gesprongen was. 8-11 had ik me eerste positieve test,en het oude bloed wat ik die hele week verloor was het laatste, dus toch was ik blij en had er een goed gevoel over. 10-11 test weer donkerder en bloed bijna helemaal weg, ook geen krampen, dus was helemaal in de wolken. Zondag avond 17-11 kreeg ik een pijnaanval in me buik maar geen bloed, kon niet helemaal met zekerheid zeggen of het me darmen waren of wat anders, ben in bed gaan liggen en de pijn zakte weer weg. Die maandagmiddag weer heel veel pijn, maar zakte ook weer weg, geen bloed, wel vk gebeld en die zei kijk het nog maar even aan. Maandagavond met spoed naar het ziekenhuis gereden, vk had het ziekenhuis gebeld dat ik eraan kwam, werd gelijk opgevangen door de afdeling gynaecologie. Op de echo was niets te zien in me baarmoeder helaas, wel vocht, hcg getest en die was laag300, dus geen goede zwangerschap. Pijn zakte af dus wilde ze afwachten of me lichaam het zelf op zou lossen, ik werd wel opgenomen ter observatie. 19-11 kreeg ik nog een echo en me bloedwaarde werd nog een keer gemeten, die bleek een punt te zijn gedaald, en de echo was niet goed, 3kwart liter bloed in me buik en een massa bij me eierstok. Dus operatie was nodig die dag, werd gelijk ingepland, om twee uur ging ik de ok in.... Ik zou een kijkoperatie krijgen die 40 minuten zou duren onder gehele narcose. Om vijf uur werd ik wakker in de uitslaapkamer, dus drie uur later..... Uiteindelijk hebben ze tijdens de operatie me helemaal moeten openmaken omdat ze er niet bij konden via de kijkoperatie, me eileider met het vruchtje erin is verwijderd. Nu moet ik dus 6 weken herstellen van een buik operatie wat te vergelijken is met een keizersnede....... Nu nog steeds veel pijn van me wond en heel moe, ben ook aan het nadenken hoe nu verder. Heb twee mooi dochters, en de weg naar ons derde wonder had ik me heel anders voorgesteld. 17-12 na controle in het ziekenhuis..... Ben bang voor de toekomst, moet ik doorgaan met de wens, zullen we alle spanningen nog een keer aankunnen, of is het beter om het los te laten, zoveel vragen waar ik nu nog geen antwoord op weet.......
Hrle grote knuffel losje!! Probeer eerst dit grote verlies te verwerken. En dan de vragen erna te beantwoordeb. Nu even de tijd nemen om dit alles een plaatsje te geven. Xx
kippevel! Heel veel sterkte met je herstel.... En neem vooral ook de tijd om dit emotioneel een plekje te geven...
Helaas hier dezelfde ervaring en mijn enige advies is, geef je zelf de tijd om het allemaal te verwerken. Niet alleen lichamelijk maar ook zeker geestelijk. Hier is het nu een jaar geleden, maar ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Hele dikke knuffel voor jou!!!
Wauw... heel heftig om dit te lezen. Niet leuk.... probeer eerst dit een plekje te geven idd. En volg vooral je hart daarna.
Lieve losje...kippenvel weer bij het lezen van je verhaal...helemaal omdat we samen opliepen. Kan me voorstellen dat er veel vragen op je afkomen. Doorgaan...stoppen...Konden we af en toe maar even in een glazen bol kijken. Neem jullie tijd om dit samen te verwerken. Dikke knuf!
heb ook een bbz gehad werd pas met bijna 11 weken geopereerd omdat ik niet geloofd werd tot ze gingen bloedprikken en ik een waarde had van 5 duizend. ik moest er ook niet aandenken om weer zwanger te worden vond het verschrikkelijk de verwerking ervan ging me echt niet in de koude kleren zitten en had het ook zn beetje binnen het gezin gelaten wou geen medelijden van buiten af. maar na 3 maand was de verlangen groter als ooit en was ik daarna weer snel zwanger eerst wel onzeker of het goed ging maar zie mijn banner! ik laat na de bevalling een tattoo zetten als afsluiter van alles en de betekenis hou ik ook weer binnen het gezin
Ook van mij een dikke knuffel lieve Losje Neem inderdaad eerst de tijd om dit een beetje te verwerken, daarna komt die moeilijke beslissing wel.