Hallo allemaal, Op 9 december a.s. krijg ik de 20 weken echo, en ondanks het natuurlijk altijd mooi is het kleine wondertje te zien, en we ook reuze benieuwd zijn of het idd een jongetje is, zie ik er nu als een berg tegenop en staat het huilen me nader dan het lachen. Ben zooo ongerust dat er iets met mijn beebje aan de hand is en dat het het einde van mijn zwangerschap zal zijn, dat ik gewoon niet meer kan genieten van alles. Zijn het de hormonen of zijn er nog meer onder jullie die dit gevoel hebben of hebben gehad? Groetjes, Kari
Nou, je bent zeker niet de enige met deze gevoelens! Ik heb aanstaande dinsdag mijn 20 weken echo en ik ben al een week nerveus hiervoor. Ik denk dat dit ook wel heel normaal is hoor, het is toch een hele belangrijke echo! Dat genieten komt vast wel weer nadat we deze echo achter de rug hebben en te horen hebben gekregen dat alles goed is Heel veel succes en toch ook veel plezier 9 december! Liefs, Fleur
hoi, dit is een hele normale reactie, dat had ik ook, het kan door de hormonen komen, maar het is ook een hele normale reactie, ik was ook ontzettend zenuwachtig en haalde de gekste dingen in hoofd van, maar als tie nou dit heeft, of misschien dat. probeer er van te genieten meis, en beschouw het als een bijzondere gebeurtenis, en het is ook helemaal niet verkeerd om een klein beetje in je achterhoofd te hebben, dat er misschien een afwijking gezien wordt, maar dat wil niet altijd zeggen dat, dat het einde van je zwangerschap betekent, maar maak het je niet al te moeilijk, dat deed ik ook en achteraf dacht ik, stomme muts waar heb je, je druk om gemaak. en geloof mij die zorgen blijven, zelfs na de 20 weken echo, want ik dacht altijd, zo als die 20 weken echo achter de rug is kan ik genieten, maar er is iedere keer wel weer iets waar je, je zorgen om maakt. ook wel een beetje je moeder instinct natuurlijk. maak je niet te druk, is niet goed voor je, en niet goed voor je beebje! veel succes 9 dec. zal aan je denken!
Ik denk ook niet dat die angst ooit van ons leven nog weg gaat. We zijn nu verantwoordelijk voor een kleintje en dat maakt ons de rest van het leven een moeder. Ook, of zeker, als het geboren is. Alles zal wel goed zijn, vertrouw er maar gewoon op!
Wij hebben vandaag de 20 weken echo gehad. Ik was ook best zenuwachtig, werk zelf in de zorg dus weet wat een afwijking betekend en wat voor zorgen dat met zich mee brengt. Dus heel logisch dat je zenuwachtig bent. Maar zodra je het hummeltje op het scherm ziet gaan die zorgen wel weg want het is zo super mooi om te zien!!!! heeeeel speciaal, bijzonder en ook lachwekkend. Die kleine van ons was erg beweeglijk en ging zich telkens dubbel vouwen. Maar gelukkig was wel alles goed. Veel succes en ik hoop dat je er ook een beetje van kan genieten, want het is echt een mooi moment!!
thnx meiden voor het medeleven! Ja ik denk dat je inderdaad, zoals jij zegt Esther1984 ,de lat verlegt met het bezorgd zijn, eerst zijn het die 12 eerste weken met de daarbij horende echo, daarna de 20 weken en daarna weer andere zorgen...dan even opgelucht ademhalen als het wondertje gezond en wel geboren wordt en dan weer andere zorgen..... Het moeder gevoel gaat diep hè! @Fantastisch Bianca3006 dat alles goed was vandaag met de echo!! Gefeliciteerd, weet je ook wat het gaat worden?? @Fleur81, veel succes volgende week dinsdag, zal ook aan jou denken (ik moet die dag naar de v.k!) P.s Boomer fijne trouwdag maandag!!! Groetjes, Kari
Ik was opeens ook stiknerveus om de 20 weken echo. En dacht toen, ooh ik ben vast nerveus omdat er ook echt iets is. Zo debiel kan je dus redeneren als je bang bent. We zagen meteen een prachtig kindje (heel wat anders dan het boontje bij 9w4d!, flink aan het bewegen, alles erop en eraan, en de echoscopiste die laat alles rustig zien: dat het hartje er goed uitziet, hoeveel bloedvaten er in de navelstreng zitten, etc. Alles was perfect. Het is voor iedereen denk ik spannend!!
Hoi Evenstar, Dat gevoel heb ik ook steeds, waarom ben ik ineens zo nerveus? Voorgevoel?? Ik woon in Spanje en de gyn bij wie de echo´s plaatsvinden is kundig maar niet echt een integer persoon, ze kijkt zonder uitleg te geven en bovendien kan ik zelf niet meekijken op het scherm omdat deze achter mijn hoofd geplaatst is. Dat heeft de schrik er ook wel een beetje ingebracht doordat er dan tijdens het onderzoek lange stiltes vallen en jij daar maar ligt te wachten met een bonkend hart..... Heb een andere gyn voor de 5 maanden echo, hopelijk een iets wat meer communicatieve. Fijn dat de uitslagen van jullie echo allemaal goed was!! Groetjes.
Ok, als ik dat zo hoor hadden wij geluk. Wij kregen vantevoren expliciete uitleg: 1. als ik 'hij' zeg betekent dat 'het' (wij wilden het geslacht niet weten) 2. als ik stil ben, ben ik gewoon bezig om goed beeld te krijgen, dat zegt niks! Dat hebben wij bij de eerste echo niet gehoord, en toen duurde het een lange halve minuut voor ze wat zei... Die eerste echo wordt in NL vaak wel door een vk gedaan, de tweede moet door een iemand die er speciaal een diploma voor heeft. Dat KAN een vk zijn, maar bij ons was dat een echoscopist van het UMCG (mijn vk praktijk zit daar bij in). Onze eerste was ook eerst wat stil, gewoon omdat ze probeerde om het hartje zo goed mogelijk in beeld te krijgen. Achteraf bleek dat ze nog in opleiding is. Ik werd er onzeker van, maar omdat de 20 weken echoscopist het zo expliciet toelichtte verdwenen mijn zenuwen al toen ze het apparaat op mijn buik zetten. Vergeet niet... de meeste babietjes komen gewoon met alles erop en eraan op de wereld. Je hebt nooit 100% garantie (helaas), maar je kans op een gezonde baby is veruit het grootst van alles.
Iedereen maakt zich daar wel zorgen om. Er zijn zo veel dingen die fout kunnen gaan dat je bijna vergeet dat het eigenlijk bijna altijd goed gaat..... Ik had met 17wk een pret echo voor de geslachtsbepaling (kon echt niet wachten ). Ik wist van te voren dat als ze iets afwijkends zag, ze dat niet mocht zeggen. Hooguit de verloskundige bellen wanneer het iets ernstigs was, maar meer niet. Tijdens de echo liet ze ons van alles zien. Prachtig was het. Thuis dacht ik er nog eens over na wat we allemaal hadden gezien; een hoofd, een buik, twee benen, twee voeten, een arm en een hand..... 1 arm?!?! Waar was de ander?! Daar had ze ook niets over gezegd. Oh, nee dacht ik, mijn kind heeft maar een arm! Drie weken lang was ik ziek van angst. Eindelijk de 20 wk echo, ik had van te voren al tegen de echografist gezegt waar ik bang voor was. Toch keek ze eerst naar alle andere dingen. Na 30 minuten werd ik helemaa gek, ik had nog steeds geen twee armen gezien... Ze was ook wel erg lang stil... Maar gelukkig kwam er een tweede arm met handje in beeld.... Wat een paniek om niks..... Zo zie je maar, piekeren hoort er bij...
Dit verhaal ken ik idd moest er ook wel een beetje om lachen ik had het nmet het neusje. Ik had bij 21 weken een geslachtecho laten maken en daar hadden ze ook een 3d foto mee gegeven mara het neusje zag er zo raar uit dat ik tot gisteren gedacht heb dat ie een misvormde neus had. gelukkig is er niets aan de hand en heeft ie een prachtig neusje haha. Bij de 2o weken echo was ik ook op van de zenuwen. Gelukkig bleek ons kindje gezond te zijn. Nu maak ik me wel minder zorgen hoor begin nu echt te beseffen dat we over 12 weekjes een baby hebben
Denk dat heel veel meiden, vrouwen dat hebben. Ben zelf iemand die zich niet zo heel snel zorgen maakt, maar voor de 20 weken echo had ik ook wel de zenuwen. Was als er afwijkingen zijn, wat gaan we dan doen? Gelukkig bleek alles goed, maar kan me helemaal voorstellen wat je doormaakt.
Ja ik wil graag weten wat het wordt, wij zijn er 99% van overtuigd dat het een jongetje is, zo ook mijn omgeving, (heb absoluut geen voorkeur hoor, als alles maar goed en gezond is). Het lijkt me makkelijk om te weten met het oog op het aanschaffen van alle spulletjes voor de babykamer, kinderwagen en kleertjes. Hier in Spanje wordt het raar gevonden als je het niet weten wil, hier weet je vanaf de 20 weken echo ,of eerder, al wat iemand gaat krijgen en hoe hij/zij gaat heten, worden ook geen geboortekaartjes verstuurd. Een vriendin van mij, ook ´n nederlandse, had aangegeven dat ze het absoluut niet weten wilde, maar 't werd toch tot 2x toe gezegt tijdens de echo. Succes verder met je zwangerschap!!! Groetjes, Kari