Ik zit in de wachtweken van m’n derde iui poging. Ik ben al ongeveer 2 jaar bewust bezig met mijn kinderwens. Mijn geschiedenis in het kort. Pcos en endometriose vastgesteld, eileiders goed doorgankelijk, vastgesteld tijdens operatie verwijdering endometriose cyste in m’n eierstok. Na de operatie een fikse ontsteking gehad in mijn eierstok en zat er een abces gevuld met pus. Pus is met een punctie verwijderd. Eierstok hierdoor iets vergroot en in eileider zat ook pus en vocht. Op echo niks meer te zien, maar of het nog steeds doorgankelijk is, dat weten we niet. Nu had ik vanaf het begin dat we begonnen met iui, twijfels of dit wel zou lukken. Maar ik wilde het toch proberen. Want als het kan lukken met iui dan liever iui dan ivf. Echter heb ik altijd geroepen dat ik maar 3 x iui ga doen en dan meteen ivf wil. Alleen nu begin ik te twijfelen. Ivf biedt ook zeker geen garantie en is een stuk zwaarder( fysiek en mentaal) dan iui en ook ingrijpender. Het ene moment denk ik ach ik maak die 6 iui’s af en zie dan wel weer maar het ander moment denk ik of moet ik m’n gevoel volgen. Ik zal m’n arts ook zeker om advies vragen, maar wil zelf ook zeker mijn voorkeur laten blijken. Hoe kijken jullie hier tegen aan? En hou ervaarde jullie de overstap van iui naar ivf? NB: zaad van vriend is goed
Bij ons is er geen oorzaak gevonden waarom de zwangerschap uitbleef. Na 3 iui’s was ik er eigenlijk wel klaar mee. Het zh wilde alleen niet eerder dan na 6x Iui over op ivf. Na de 6x iui vond ik ivf heel eng het was voor mij een soort eindhalte.. als ivf niet lukt dan komt er nooit een kindje. Aan de andere kant voelde het als een nieuwe kans en grotere kans. Het traject vond ik op het moment zelf goed te doen. Achteraf zag ik wel dat ik door alles niet meer mijzelf was en ook een aantal collega’s waar ik een goede band mee heb gaven dat later (toen ik zwanger bleek) ook aan. De eerste verse tp werd een zwangerschap en vandaag 39 wk zwanger van een kleine meid.
Gefeliciteerd!! Na zo een lange weg, het is je zeker gegund. Ja ik snap je heel goed dat je klaar was naar 3 iui. Dat heb ik soms ook. Maar soms denk ik ook weer van ach zo heftig is het allemaal ook weer niet, fysiek gezien dan. Mentaal is het weer een ander verhaal. Ik ben ook een beetje bang voor ivf. Maar als ik het evuluatiegesprek heb. Wil ik wel weten waar ik het over heb en wat mijn voorkeuren zijn. Aan het einde van de dag is het mijn lichaam.. Maar goed moet eerst maar even deze verschrikkelijke dagen doorkomen. Vandaag pas 5 dpo
Wij hebben uiteindelijk voor mn jongste ook ivf moeten doen. We hebben 7x iui gedaan, en na de 1e ivf poging 2e cryo was t raak Ik riep ook coor mij geen ivf, maar toch gedaan anders had ik nu niet een 2e mooie meid erbij gehad Wel heb ik gezegd dat als we voor nog een kindje gaan, en onze cryo's niet blijven plakken ik niet nog eens ivf wil gaan doen
Wisten de dokters uiteindelijk waarom het niet lukte met iui en waarom zou je niet opnieuw voor ivf gaan? Zou je mij aanraden om iui pogingen af te maken of na 3 a 4 pogingen naar ivf te gaan?
Wij stappen na de 9e iui over. Ook doordat we afhankelijk zijn van een donor. De ‘zelf-probeer-fase’ had bij ons 0,0 kans van slagen. De IUI is soortvan onze meest natuurlijke kans op een kindje. Zonder hormonen, in natuurlijke cyclus. Ik ga alleen nu na de laatste inseminatie utrogestan nemen. Als nmr 9 mislukt hebben we echt alles gedaan om ‘aan te tonen’ dat iui niet werkt en stappen we over. 9 werd ons ook echt aangeraden vanuit de kliniek.
Mijn vriend is onvruchtbaar, en ik ben verminderd vruchtbaar voor een eileider ontsteking toen mn oudste 3 maanden was, na iui 7 had ik wederom een eileiderontsteking en zinn ze tot ontdekking gekomen dat ik al vanaf de start eigelijk al ivf had moeten doen, want mn eileiders werken niet, zijn aangetast door de ontstekingen, en mn baarmoeder ook deels. Als ze niet weten waarom het niet lukt zou ik wel je 6 pogingen afmaken inderdaad T is dat mn vriend me zo goed ondersteund heeft tijdens de ivf poging anders had ik m afgebroken, ik wilde niet meer, was mezelf totaal kwijt.. Nu ben ik blij dat we toch door gezet hebben want ons meisje is een prachtmeisje van 1, en als we wel nog een kindje willen, dan kunnen wr de overige cryo's gebruiken, maar daar zijn we nog niet over uit
Toen ik in een fertiliteit traject zat ben ik eens de statistieken ingedoken wat betreft iui en wat ik er uit heb kunnen begrijpen is dat je met IUI 2 groepen hebt. De één wordt zwanger met IUI maar naar mate je meer pogingen doet nemen de kansen af of je wordt niet zwanger met IUI. Het aantal van 6 behandelingen is daarom vast met een goeie reden bedacht om als richtlijn aan te houden voor artsen mede door de onderzoeken die ze er naar hebben gedaan. Je kan er dus pas wat van zeggen als die 6 IUI’s hebt gedaan.. ik snap zeker je gedachten hierom. Ik had van begin af aan geen vertrouwen in IUI en ben daar ook niet zwanger mee geworden maar wel met IVF meteen de eerste cryo terugplaatsing. Dat bleek voor ons dus de beste behandeling Maja je moet dus eerst alle protocollen van het ziekenhuis volgen wil je erachter komen wat voor jou werkt en dat is soms frustrerend. Mijn ervaring met IVF is dat ik het een veel minder belastende behandeling vond dan IUI omdat je veel minder ziekenhuisbezoeken hebt en ik had juist het vertrouwen det het met IVF wel zou lukken maar dat is puur intuïtie en op niks gebaseerd verder. Ik wil je in ieder geval veel succes wensen verder in het traject. Groetjes
om hier even op in te haken... IVF minder belastend dan IUI? Dat ligt geheel aan de invulling van IUI. Bij nmr 1 t/m6 hoefde ik maar 1x per maand naar de kliniek voor de inseminatie. Alles was in natuurlijke cyclus. Daarna 2x per maand. 1x om te kijken van welke kant het eitje komt en als het van de goeie kant komt, daarna nog 1x voor de inseminatie, een paar dagen later. Geen hormonen spuiten, niks. Nu pas bij IUI9 utrogestan. Hoe kan IVF minder intensief zijn dan dat? Nu hebben wij nog geen IVF gedaan maar ik kan mij niet voorstellen dat IVF minder belastend is.
Na 8 IUI pogingen zijn wij overgegaan op ICSI, omdat de zaadkwaliteit dusdanig verslechterde. Het leek elke poging steeds minder te worden. Uiteindelijk 2 ICSI pogingen nodig gehad om zwanger te raken.
Je geeft zelf al een beetje antwoord. Dat ligt geheel van de invulling van IUI per ziekenhuis en als ik het verhaal van jou lees moest jij veel minder dan ik naar het ziekenhuis. Voor 1 IUI poging moest ik dagenlang spuiten en soms wel 4-5 x in 1 week echo’s laten maken en dan nog eens de inseminatie. Plus het feit dat IUI bij mij dus niet aansloeg vond ik het een zwaardere belasting om iedere keer die teleurstelling te verwerken dan die ene IVF behandeling wat gelukkig wel hielp . De negatieve resultaten van de IUI maakt ook dat ik daar met een minder positief gevoel op terug kijk dan de IVF, vandaar. Maar het is mijn ervaring en bij ieder is dat anders natuurlijk.
Even een heel praktische vraag. Bij veel ziekenhuizen zijn wachtlijsten voor ivf. Ik snap je dilemma, maar check of het nu wel een keuze is. Dikke kans dat je niet snel kunt starten met ivf. Misschien kun je alvast op de wachtlijst voor ivf en ondertussen nog iui? Best of both? en op je gevoel vertrouwen werkt in mijn ervaring sowieso niet. 1e keer dacht ik dat het met iui zeker niet zou lukken (laten we er maar snel doorheen gaan, dan ‘mogen’ we naar ivf) en 3e iui zwanger. voor 2e kindje dachten we met iui en medicatie mix het gouden recept gevonden te hebben. Veel vertrouwen. Nu na 6x iui en 3 terugplaatsingen nog niks. Probeer het gevoel dat je obv voorgevoel er iets over kunt zeggen los te laten in ieder geval. succes!
Ja precies. En daarom wilde ik het nuanceren. Het is jouw ervaring, wat niet hoeft te betekenen dat dat voor een ander ook geldt.
Nee klopt! Bij veel ziekenhuis is zeker een wachtlijst dus dan kan het dat ik alsnog de 6 iui moet afmaken. ja uiteindelijk denk ik ook dat het daar op neer komt hoor, verwacht niet dat we meteen kunnen beginnen of ik dat nou wel wil of niet haha. Heb ook een afspraak staat in heinsberg in september dan zou ik wss net beginnen aan de 5e iui. Aan het einde van de dag kan ik inderdaad niet meer doen dan afwachten en op me laten afkomen. Wat je zegt het loopt echt zoals het loopt. Wat je gevoel ook zegt.
Toch kleine nuance daarbij. Ik zat er ook altijd in zoals jij, maar vaak zijn er toch wel een aantal dingen kunt doen. Waaronder het onderzoek in Heinsberg zoals je al in gang hebt gezet. Ik heb daar zelf erg positieve ervaring mee! ik zeg dit vooral omdat ik van mening ben/ervaren heb dat er meer te onderzoeken valt dan dat in nl wordt gedaan. Dus Heinsberg is een mooie stap! Succes!
Goed dat je naar Heinsberg gaat. Cuypers (of eigenlijk Scholtes bij de intake) was bij mij erg duidelijk: bij endometriose (ook cystes in eierstokken) iui overslaan en zsm ivf. Daar liggen de kansen bij endometriose, of je eileiders nou open zijn of niet. Middels ivf snel zwanger geworden en iui dus nooit gedaan. Succes!
Ik ging meteen kijken met wie ik een intake had! En dat is met meneer/mevrouw? Scholtes. Dus je stelt me zo wel beetje gerust. Oh echt? Oh ik ben zo benieuwd wat ze gaan zeggen bij mij dan. Aangezien ik wel geopereerd ben aan m’n cyste. Maar tegen die tijd dat ik intake heb. Dan heb ik bijna al de 6 iui al achter de rug. Was het te doen qua afstand?
meneer is het. Kwam op mij heel aardig en kundig over. In nl heb ik eigenlijk nooit zo’n gesprek met een gyn gehad. Intakes zijn altijd met specialisten in opleiding. Scholtes heeft jarenlange ervaring succes!