hoi meiden, sorry maar moet gewoon even mijn verhaal kwijt we zijn nu bijna 3 jaar bezig met ons eerste wondertje te krijgen en na 3 miskramen nog steeds geen wonder Om ons heen horen we vaak die en die zijn zwanger en nu worden vrienden van ons papa en mama door een "ongelukje" en dat was voor mijn even de druppel, ik hoor het zo vaak zwanger door een ongelukje dan denk ik waarom niet bij ons. Ook in onze kennisen kring veel die al van de 2e zwanger zijn in de periode dat wij nog steeds voor ons eerste wondertje proberen. De frustratie wordt steeds erger en tja ik ben ook ontzettend jaloers op diegene die zwanger zijn en soms als ik thuis ben en mijn man praat met diegene op msn die papa worden kan ik het niet droog houden. Ik ben voor hun natuurlijk hardstikke blij hoor maar stikjaloers. Vorige week een goed gesprek met mijn man gehad, want ik zie er heel erg tegenop om de medische molen in te gaan, hij zei: "we wachter ermee tot jij er klaar voor bent en eerlijk gezegd wil ik ook liever dat het zonder hulp moet lukken maar ooit zullen we de stap moeten nemen schatje." Ik hoop zo dat we dit jaar papa en mama zullen worden. Sorry meiden maar wou het even kwijt
jeetje meisje wat een heftige tijd heb je achter de rug. 3 miskramen is niet niks.. Als jullie de mm in gaan zou dat dat de eerste keer zijn dat er naar jullie situatie wordt gekeken? Lijkt me erg spannend. Hey meisje er is niks mis met jaloezie, lijkt me heel logisch. Jullie zijn al zo lang bezig! Het voelt als ' niet eerlijk' wanneer anderen per ongeluk zwanger worden. Ik kan er met mijn 7 rondes ook niet bij, maar ik kan me niet voorstellen hoe het zal zijn als je 35 rondes bezig bent.. Je mannetje klinkt als een hele lieve vent die het allemaal heel goed begrijpt. Jullie staan samen sterk! Heel veel succes met zwanger worden en het voldragen van een gezonde baby! Liefs Muppet80
he meid, Ik begrijp je frustraties volkomen hoor. En natuurlijk ben je jaloers. Als je zo graag iets wilt en andere krijgen het met een ongelukje dan lijkt het hele leven gewoon niet eerlijk in elkaar te zitten. Vooral als mensen voor een tweede gaan en jullie waren bij hun eerste al bezig om zwanger te worden. Ik heb zelf ook het vermoeden dat mijn broer weer bezig is voor een 2e en wij zijn zelfs al langer bezig al voor dat hun met hun eerste bezig waren. Maar begrijp ik goed dat jullie het al 3 jaar aan het proberen zijn zonder hulp? Dat je dat zolang hebt volgehouden. Natuurlijk is het prettig om van nature zwanger te worden maar na 3 jaar zou ik zeggen dan is het misschien wel verstandig om eens verder te kijken. Misschien kunnen ze jullie een handje helpen. Al 3 jaar zal het zwanger worden wel middelpunt van jullie leven zijn geweest. En proberen rustig te worden, ik denk dat alleen maar moeilijker wordt als het zolang al duurd. Wij zijn nog niet zwanger en nog steeds bezig om een eerste wondertje te maken en ja wij hebben wat hulp van de gyn. Ik ben nog niet zover dat ik met ivf en dergelijke bezig ben maar het heeft me toch wat rust gegeven. Die wens heb je en blijf je houden. Je hebt misschien het gevoel dat je in het diepe springt maar dat doe je wel met zijn tweeën. Ook voor jou zal het ooit goedkomen. Maar ik zal zeggen ga een stapje verder laat je een handje helpen! Succes ermee.
Ik wilde je gewoon even een dikke knuffel geven en ik hoop dat ook jullie snel babygeluk mogen hebben, het is jullie gegund!
Agosss, wat ontzettend klote zeg! Pff ronde 35 alweer, ik snap best dat je het ff van je af wilt schrijven. Wij zitten inmiddels in ronde 11 en dat is misschien nog niets vergeleken met jouw ronde 35, maar ik wil ff iets zeggen over de mmm. Omdat ik 'voelde' dat er iets bij mij niet klopte, ben ik in de december bij de gyneacoloog geweest. Die verwees mij door naar de fertiliteitsarts en daar hebben ze mijn cyclus gemonitoord. Hier bleek uit dat ik 1 hormoontje te weinig aan maak (progesteron). Nu moet ik die na mn eisprong 3 x daags inbrengen en dan maak ik net zo veel kans als andere stellen. Wat ik hier mee wil zeggen: je bent nu al zo lang het zelf aan het proberen. Drie miskramen, dat kan best betekenen dat jij ook 1 stofje te weinig aan maakt. Natuurlijk ben ik geen dokter, maar waag de sprong om het te laten testen aan door een arts. Wie weet kan jij ook zwanger worden (en blijven) door een simpel pilletje te nemen. Misschien heb je ook meer hulp dan alleen een pilletje nodig, maar de kans bestaat toch dat je met een beetje hulp spoedig zwanger zult raken en dan ook zwanger zult blijven! Je kunt het altijd laten onderzoeken. Wat ze dan vaak doen is het volgende: - eisprongmonitoring dmv echo's en bloedprikken - uitstrijkje - samenlevingstest (kijken hoe jouw slijm op zijn zaad reageerd) - cervixslijmtest - zaadtest Hierna ga je dan met de arts de uitsslagen bespreken. En er gebeurt helemaal niets wat jij niet wilt. Maar ze kunnen je misschien wel helpen als je dat dan wilt. Bedenk dat als je dit onderzoek gaat laten doen dat voordat je de uitslagen hebt, er vaak weer drie maand tussen het maken van de eerste afspraak en het krijgen van de uitslagen zit. Dikke knuffel!
lieve noesje, ten eerste: there is no such a thing as 'onnatuurlijk zwanger!' het bestaat echt niet. (wanneer je zo spreekt over een natuurlijke zwangerschap kwetst je misschien al die dames hier die dapper genoeg zijn om hulp te vragen en vr n kind veel moeten ondergaan.) het probleem kan ook heel eenvoudig op te lossen zijn.waarom niet ff laten kijken? 3 maal mk? begrijp ik dat goed?dat lijkt me zo zwaar. maar t zegt ook dat jullie ei en zaad goed zijn. misschien heb je RH negatieve bloedgroep en je vriend rh positief? ze moeten sowieso kijken wat nu die mk's veroorzaakt heeft.gewoon nr gyn. want gyn werkt ook met de natuur.
dit bedoel ik niet om anderen mee te kwetsen alleen wil ik zeggen dat ik er nog niet aan toe ben. (Ik heb het woord natuurlijke zwangerschap niet eens gebruikt) We willen echt heel graag een kindje maar zien erg tegen de mm op. Ja ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen. Tja.... en dan ben ik maar niet dapper ik wil het gewoon nog niet en mijn man begrijpt dat heel goed. En "gewoon ff naar de gyn, ging dat maar zo makkelijk, de ha is hier zo moeilijk met doorsturen, ik heb het al een aantal keer gevraagd om me door te sturen om te kijken wat die 3 miskramen veroorzaakt maar hij doet het niet. Naar de vk bellen heeft ook geen nut want die verwijst me naar de ha. Ik wil hier niemand kwetsen maar alleen ff van me afblazen Ik hoop dat ik hiermee niemand op zijn tenen getrapt heb
sorrie sorrie, dat woord kwam vanmezelf, want zo noemen ze t vaak. maar goed, ik begrijp je heel erg goed waarom je ni wil beginne met onderzoek, begrijppelijk omdat je zo n rare huisarts hebt. 3 jaar, 3 mk's en geen gyn? echt raar!moet je horen: voor gyn heb je eigenlijk geen verwijzing nodig volgens mij. verzekering betaalt t. je kunt nr je verzekering bellen voor de zekerheid. gyn is eigenlijk ni zomaar n specialist. elke vrouw die sexueel aktief is moet eens n jaar naar gyn vr d controle. k laat zelfs mijn uitrijkje al jaren bij gyn doen, nooit bij ha. gewoon doen noesje, ik krijg t gevoel, bij jouw geval, dt t om heel iets kleins gaat. veel succes. ken je je bloedgroep?
niet te geloven dat je na 3 jaar en 3 miskramen nog steeds niet bent doorverwezen naar de gyn. daar kan ik echt met mijn hoofd niet bij. je betaald iedere maand van die hoge premies voor je eigen gezondheid hoor. goed voor jezelf opkomen en eissen dat je nu naar de gyn wil succes ermee
zonder verwijzing kan t ook. echt waar. als je me niet gelooft bel nr je verzekeraar en vraag t. n huisarts die verwzng nr gyn weigert is misschien een houtenkop dat ni luisteert. huisarts mag ni eens je vragen waarom je nr gyn wilt. gyn heeft speciale statuut. omdat de zaak daar beneden vaak genant is. t s allemaal goed geregeld in dit land.
Mijn ha wilde mij eerst ook niet doorsturen. Uiteindelijk heb ik moeten zeuren zowat om doorgewezen te worden. Uiteindelijk bleek ook dat ik het bij het rechte eind had en dat ik zonder hulp niet zwanger zo kunnen worden... De fertiliteitsarts zei tegen mij dat als ik ooit van een vriendinnetje zou horen dat die naar een arts zou willen maar de ha zou geen verwijzing geven, dan zou ik mogen zeggen dat ze gewoon ff contact met de afdeling van het ziekenhuis zou mogen opnemen, want dat regelen zij vaak wel wat. ff voor de duidelijkheid: In Nederland heb je dus in principe wel een verwijzing nodig, maar er zijn dus ziekenhuizen die het in zo'n geval op een andere manier wel willen regelen. In Belgie mag je echter gewoon een afspraak maken, heb je geen verwijzing nodig.
Maar ze is er zelf nog niet aan toe. Dat is dan toch prima... Meid, je moet echt doen waar jij je goed bij voelt. Als jij liever even wacht, moet je dat gewoon doen. Zodra jij voelt dat je klaar bent voor de MMM kun je het alsnog doen.
Ik heb al eens zelf naar de gyn gebeld en die zei tegen mij dat ik een doorverwijzing van de ha moest hebben. Maar meiden, ik heb vanmiddag de ha gebeld en een afspraak gemaakt om te vragen of hij me door wil sturen, toch na jullie tips wil ik even laten onderzoeken wat er mis is (als er iets mis is). Ik denk dat het meer de angst is dat ik er nog niet aan toe ben, bang dat er iets niet goed is ofzo. De mmm weet ik nog niet of we dat dan gaan doen maar iig wel eventjes alles laten checken. Dan kunnen we er daarna altijd nog instappen. Lieve meiden bedankt voor jullie lieve woorden en tips. Ik ben vanmiddag een cadeautje gaan kopen voor onze vrienden die dmv een ongelukje zwanger zijn. Was toch even raar hoor, zondag gaan we bij hun langs maar zal wel weer even flink jaloers zijn denk ik. Hun weten niet dat wij al zolang bezig zijn dus ik hoop dat het een beetje mee gaat vallen en dat ze niet te vaak gaan zeggen: ja wanneer gaan jullie eens beginnen enz. liefs Noesje
Je twijfels over de mmm kan ik wel begrijpen. Maar ik persoonlijk vond het heel erg prettig om als te laten onderzoeken omdat ik bang was dat er iets mis was en we "voor niks" bezig waren. Het heeft mij persoonlijk veel rust gegeven omdat er iets aan je onzekerheid gedaan wordt.
Hoi Noesje, Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ineens leek iedereen zwanger te zijn, terwijl het eerst niet lukte (onreg cyclus) en daarna 2 miskramen. Inderdaad heb ik ook een aantal keren de "ongelukjes" voorbij horen komen en de mensen die niet blij waren met het "juiste" geslacht. Dat zijn allemaal mensen die niet beseffen hoe bijzonder het is om leven te mogen geven. Nu heb ik het geluk toch een gezonde dochter te hebben gekregen, maar dan denkt ineens iedereen dat je de nare periode ook vergeten bent, dat doe je nooit. Noesje, heb je nooit bij de ha doorgegeven dat je 3 miskramen hebt gehad, mijn ha wilde na de 2e mk al gelijk een verwijsbrief geven voor de gyn. Ik wens je heeeel veel sterkte, succes met je beslissing voor de MMM. Ik duim voor je en voor iedereen die het zelfde mee maakt dat jullie net zo veel geluk mogen krijgen als ik heb gehad.
hey noesje mijn broer is huisarts en ik weet via hem wel heel wat, er is echt wel genoeg reden toe om jezelf eens te laten nakijken, go for it! zoals je zegt, alles nakijken is nog niet de MMM ingaan hé, dat is gewoon de zaak verkennen succes meid en ps je gevoelens zijn in mijn ogen 100% normaal want ik heb er al last van en wij zijn deze maand "pas" onze 11e maand bezig... good luck en mychat, bedankt
Hey meis, de HA hoort je al na 1 jaar zelf proberen door te sturen. Laat staan na 3 jaar en 3 MK. Ik begrijp dat je bang en onzeker bent over het hele MMM gebeuren, maar aan de andere kant kun je ook heel dankbaar zijn dat er tegenwoordig zo veel hulp is door middel van de medische wereld anders was er voor heel veel mensen geen hoop. Doe alles lekker op je eigen tempo. Na de onderzoeken, als er iets uitkomt, hoef je neit perse meteen met behandelingen te beginnen, alles kan op je eigen tijd. En ik vind het niet kwetsend hoor dat je zegt dat je liever 'gewoon' een kindje verwekt. Dat zouden wij ook liever willen. Niemand wil met behulp van een arts en al die onderzoeken zwanger worden als het anders zou kunnen. maar toch ben ik heel blij dat het kan tegenwoordig, anders zou er voor ons weinig hoop zijn. Nou meid, heel veel succes en sterkte! En blijf op je strepen staan bij de HA.
Nou doet mijn ha daar nou zo moeilijk over, ik heb een brief gehad en kan morgen bellen voor een afspraak bij de gyn. Ik hoop zsm dan zijn we van die onzekerheid af. Mijn man zei dat hij best een beetje opgelucht was dat ik eindelijk naar de gyn mag want hij wil onderhand ook weleens weten waarom het niet lukt. Liefs en weltrusten Noesje
Jeetje, ronde 35... Je geduld wordt inderdaad op de proef gesteld zeg! Het niet zwanger worden is (voor mij) zo'n persoonlijke en emotionele questie, wij zijn nu een jaar bezig en dat doet me al een hoop, laat staan 3 jaar... Ik wens je heel veel sterkte in het proces en ook dat je een mooi kindje zal krijgen.
Heel herkenbaar hoor.Wij zitten inmiddels in ronde 98 voor een 2e. Zelf heb ik nooit mk meegemaakt maar lijkt me geestelijk een klap in je gezicht. Ik zie de MM ook niet zitten maar heb nu wel voor mezelf een deadline gesteld omdat ik volgend jaar mei 36 wordt. Ik ken zelf een echtpaar die in de 40 waren en na 5 miskramen alsnog via natuurlijk weg(ze stonden op het punt de mm in te gaan) 2 kinderen hebben gekregen,daar put ik wel hoop uit. Maar ik wil je veel succes toewensen,hier kan je lekker je ei kwijt,dit forum is voor mij grote geestelijk steun.