hoi allemaal, ben helaas ook de pineut. Vorige week curettage gehad. Ingreep viel wel mee, maar lichamelijk ben ik nog zo moe en ook emotioneel is het nog niet super. Ik heb een paar vragen: - wanneer zijn jullie weer gestart met werken na de curettage en was dit gelijk hele dagen? - zijn jullie lang moe geweest? - wat is het advies dat jullie hebben gekregen mbt zwanger worden. Mijn gynaecoloog heeft gezegd dat ik eerst een menstruatie moet afwachten. Op internet vind ik verschillende info: 1. gelijk weer beginnen met klussen, 2. de eerste ongesteldheid afwachten 3. na curretage 1 maand de pil gebruiken Hoop snel wat reacties van jullie te krijgen.. groeten, Simone
HAi Simone, allereesrte sterkte met het verwerken van dit verdriet.... Ik heb een spontane miskraam gehad in een vakantie, dus na de vakantie ben ik gewoon gaan werken. Was wel moe en het heeft echt even geduurd voordat mijn lichaam weer enigzinds meewilde doen. Ik ben nadat de bloedingen waren gestopt (na circa 7 dagen) weer gaan tempen en ovutesten gaan doen om mijn eisprong op te sporen en wij zijn meteen na het stoppen van de bloeding weer begonnen met klussen.
Dag Simone, Veel sterkte me het verwerken van je miskraam. Zelf heb ik vorige week dinsdag een curettage gekregen, na een zwangerschap van 10 weken. Inderdaad is het emotioneel wel zwaar na de curettage. -ik ben meteen weer aan het werk gegaan, maar dat is omdat ik een deadline heb -ik ben inderdaad ook nog doodmoe -de gyne zei dat we meteen weer mochten klussen, maar wel als het bloeden over was Groetjes juni
Hoi simone, ik heb vrijdags een curretage gehad, en ben s'maandags weer begonnen, dit omdat ik de afleiding zeer prettig vond, en omdat ik lichamelijk eigenlijk geen klachten had! Ik vindt dat je moet doen wat je gevoel je ingeeft en je lichaam je aangeeft, ga niet forceren, probeer rustig aan te voelen wat je wel en niet kunt en wat je wel of niet wilt! Bij de een gaat het sneller als bij de ander maar daar moet je niet mee zitten, gewoon doen wat voor jou het beste is! Met betrekking tot het klussen, je mag normaal gesproken weer klussen als het bloeden gestopt is, dit was met het oog op infecties! Veel sterkte met het verwerken, en neem de tijd lichamelijk maar ook zeer zeker geestelijk, het is een emotionele gebeurtenis en als je dit niet verwerkt krijg je later een terugslag! liefs, jette
bedankt voor jullie antwoorden! reden van mijn 'klus-vraag' is dat mijn gynaecoloog had gezegd dat ik een maand moet wachten omdat anders het baarmoederslijmvlies nog niet voldoende is opgebouwd. Hierdoor vergroot je de kans op een 2e miskraam, doordat het eitje zich niet kan nestelen... groeten, Simone
Hoi Simone, Sterkte! Vorige week woensdag had ik curettage na een miskraam van 10 weken. Ik had ook nog adere klachten (zie draadje: hoort dit zo?) en ik ga volgende week weer werken, maar ben nog steeds erg moe! Luister gewoon naar je eigen lichaam. Ik had het baarmoederslijmvliesverhaal ook gelezen en voorgelegd aan mijn gyn na de curettage. Hij zei dat er geen reden was om te wachten... en hij ook wel gehoord had van dat verhaal, maar dat het wetenschappelijk niet aantoonbaar was, dus ik heb groen licht gekregen, maar ik moest wel eerst 2 weken wachten in verband met eventuele nabloedingen... Groeten, Loesje
Hoi Loesje, ik heb verder ook niet veel gehoord over dat baarmoederslijmvliesverhaal, vond het een beetje raar eigenlijk. Als je lichaam weer een eitje aanmaakt, dan is het een teken dat het weer klaar is voor een volgende zwangerschap. Ik heb je draadje gelezen, ben blij dat ik daar geen last van heb gehad. Heb je nu nog steeds buikpijn en nabloedingen of is het nu gestopt? groeten, Simone
Hoi Simone, Nabloeden is bijna geheel gestopt, sinds gisteren eigenlijk. En de redenatie die jij geeft over het baarmoederslijmvliesverhaal, is wat mijn gyn ook precies zei! Dusssss... Maar als jij je beter voelt bij hetgeen wat jouw gyn tegen je verteld heeft, dan moet je dat natuurlijk gewoon opvolgen... ik ben geen dokter he. Groeten, Loesje
Wat ik mij afvraag, aan diegenen die meteen weer zijn begonnen met klussen: hebben jullie wel nog na de curettage getest of er nog HCG in je lichaam zit? Ik heb vorige week een zwangerschapstest gedaan, 3 dagen na curettage, die was positief. Vandag weer een in de hoop dat het nu toch al eens weg zou zijn, weer een positieve test. Ik word er wanhopig van want ik wil zo graag weer aan de slag met ovulatietesten en dan klussen en ik heb het gevoel dat ik eeuwig moet wachten. liefs juni
Hoi Juni, Ik heb ook nog een test klaarliggen om te doen, maar heb nog even afgewacht. Ik heb wel iedere dag mijn temperatuur gemeten. Die is t/m gisteren 37,1 geweest. Vandaag is hij 36,9. Ik wil die temperatuur even volgen totdat hij nog wat is gezakt (tot min. 36,7 voor een paar dagen). Volgens mij als die temperatuur weer lager is, dan is dat hormoon ook uit je lijf. Maar volgens mij kan dat best wel een paar weken duren (is ook weer afhankelijk per persoon, om het 'makkelijk' te maken). Ik merk ook nog aan mijn borsten, moeheid en emoties dat ik volgens mij het hormoon nog in mijn lijf heb zitten. Misschien dat je morgenochtend ook je temperatuur eens kunt meten, of die al is gezakt. Maar ik moet me iedere dag wel inhouden om die test niet te gebruiken hoor, ik wil er nl. ook graag weer 'tegenaan'. En loesje, Wel fijn dat het bloedverlies is gestopt, dan heb je in ieder geval het gevoel dat je het een beetje kunt afsluiten. Hoewel dat lastig is, ik had het net ook. Het lijkt wel alsof ik in iedere winkel babyspullen of kleren moet tegenkomen (ben net naar hema en v&d geweest). Heel irritant, ik zag nog wat restanten van de uitverkoop hangen. Heb nog even gekeken en er lagen superleuke dingen bij. maar goed, ben er maar gauw weer weggegaan (tranen begonnen te prikkelen)...
Hoi Simone, Ik ben 5 februari gecuretteerd en begin 19 februari weer met werken. Ik ben nog ontzettend moe en erg verdrietig. Ik heb pas sinds afgelopen maandag dat ik het gevoel heb dat ik veel verdrietiger ben dan de week ervoor. Ik loop constant met een knoop in mijn maag en een prop in mijn keel. Echt heel vervelend. En het lijkt wel alsof ik overal baby's zie en kleertjes en reclame met een mooie baby in een buik en ik word daar echt zoo verdrietig van. Hebben jullie dat ook? En over onieuw zwanger worden kan ik niks zeggen want ik heb dat dus niet aan de gyn gevraagd maar ik bel morgen even op want ik lees allemaal verschillende antwoorden hierop. Netzoals zwemmen en in bad gaan. Mag het nou wel of niet? Ik ben zelf al 1 keer weer in bad gegaan want dat heeft mijn gyn. wel gezegd dat dat wel mocht. Ik mocht alles doen wat ik normaal ook deed alleen wat rustiger aan en niet teveel. Vooral de eerste week. Nou sterkte Simone. Liefs Kim
Hallo allemaal, Ik heb een spontane mk gehad op 10-01 en ben 1 week later weer begonnen met werken, de eerste week voor halve dagen, de volgende voor 6 uur en sinds vorige week vollodig. Ik heb er nog steeds moeite mee, gewoon "op" lichamelijk en geestelijk moe. Nu gaat het stukje bij beetje weer wat beter hoor, denk dat de hormonen weer weg zijn. Succes met alles maar neem vooral je tijd, het lichaam heeft het nodig. Liefs Minka
Ik ben de volgende dag weer gaan werken,ik heb ook geen klachten gehad en heb de dag van de ingreep gebloed en de dag erna was het al over. Wat betreft zwanger worden zei mijn dokter ook dat je een maand moet wachten,tot je weer eens een normale menstruatie hebt gehad dwz dat je baarmoeder hersteld is. Ik persoonlijk zou sowieso een maandje wachten,zo snel na een mk,ik zou ongerust zijn om idd meer kans op een nieuwe mk te hebben omdat mijn baarmoeder de tijd nog niet heeft gehad zich te herstellen.
Hoi Allemaal, Ik ben sinds afgelopen woensdag (7 dagen na de curettage) weer begonnen. Nu nog maar een paar uurtjes per dag. Ik ben echt heel moe. Ik slaap ook veel langer. Ik heb het ervoor ook wel superdruk gehad op mijn werk, maakte minimaal 60 uur p/w (en al lang niet echt op vakantie geweest), dus kan ook zijn dat daar wat moeheid vanuit komt. Gister bij het eten een wijntje (wit) gepakt, maar dat valt ook nog steeds erg zwaar. Ik merk net als Kim dat je overal dingen met baby's ziet. Gister nog even een paar dingen voor de carnaval gehaald, zie ik daar van die schattige baby-mutsjes. Ik heb er toch maar eentje gekocht voor de toekomst. En ook op tv hoor/zie je niets anders dan bekende nederlanders die zwanger zijn of net moeder. Maar goed, het zal wel komen doordat we er nu meer op gefocust zijn. Ik merk wel dat nu het een week geleden is dat het me nu meer gaat aangrijpen. Gisteravond voordat ik ging slapen moest ik ook ineens spontaan huilen van verdriet. Zomaar uit het niets. Ik laat het gewoon zijn beloop, het zal er toch wel uitmoeten. Alleen nu heb ik weer van die dikke traanogen. Soms denk ik bij mezelf, stel je niet aan. Een miskraam komt zovaak voor en het was nog zo pril. Aan de andere kant, het is toch een kans op een kindje geweest, waar wij al een tijdje op hoopten. groeten, Simone
Hoi Allemaal, Ik ben trouwens sinds afgelopen woensdag (7 dagen na de curettage) weer begonnen. Nu nog maar een paar uurtjes per dag. Ik ben echt heel moe. Ik slaap ook veel langer. Ik heb het ervoor ook wel superdruk gehad op mijn werk, maakte minimaal 60 uur p/w (en al lang niet echt op vakantie geweest), dus kan ook zijn dat daar wat moeheid vanuit komt. Gister bij het eten een wijntje (wit) gepakt, maar dat valt ook nog steeds erg zwaar. Ik merk net als Kim dat je overal dingen met baby's ziet. Gister nog even een paar dingen voor de carnaval gehaald, zie ik daar van die schattige baby-mutsjes. Ik heb er toch maar eentje gekocht voor de toekomst. En ook op tv hoor/zie je niets anders dan bekende nederlanders die zwanger zijn of net moeder. Maar goed, het zal wel komen doordat we er nu meer op gefocust zijn. Ik merk wel dat nu het een week geleden is dat het me nu meer gaat aangrijpen. Gisteravond voordat ik ging slapen moest ik ook ineens spontaan huilen van verdriet. Zomaar uit het niets. Ik laat het gewoon zijn beloop, het zal er toch wel uitmoeten. Alleen nu heb ik weer van die dikke traanogen. Soms denk ik bij mezelf, stel je niet aan. Een miskraam komt zovaak voor en het was nog zo pril. Aan de andere kant, het is toch een kans op een kindje geweest, waar wij al een tijdje op hoopten. groeten, Simone
Hoi Allemaal, Ik ben trouwens sinds afgelopen woensdag (7 dagen na de curettage) weer begonnen. Nu nog maar een paar uurtjes per dag. Ik ben echt heel moe. Ik slaap ook veel langer. Ik heb het ervoor ook wel superdruk gehad op mijn werk, maakte minimaal 60 uur p/w (en al lang niet echt op vakantie geweest), dus kan ook zijn dat daar wat moeheid vanuit komt. Gister bij het eten een wijntje (wit) gepakt, maar dat valt ook nog steeds erg zwaar. Ik merk net als Kim dat je overal dingen met baby's ziet. Gister nog even een paar dingen voor de carnaval gehaald, zie ik daar van die schattige baby-mutsjes. Ik heb er toch maar eentje gekocht voor de toekomst. En ook op tv hoor/zie je niets anders dan bekende nederlanders die zwanger zijn of net moeder. Maar goed, het zal wel komen doordat we er nu meer op gefocust zijn. Ik merk wel dat nu het een week geleden is dat het me nu meer gaat aangrijpen. Gisteravond voordat ik ging slapen moest ik ook ineens spontaan huilen van verdriet. Zomaar uit het niets. Ik laat het gewoon zijn beloop, het zal er toch wel uitmoeten. Alleen nu heb ik weer van die dikke traanogen. Soms denk ik bij mezelf, stel je niet aan. Een miskraam komt zovaak voor en het was nog zo pril. Aan de andere kant, het is toch een kans op een kindje geweest, waar wij al een tijdje op hoopten. groeten, Simone
Het valt inderdaad op dat iedereen ineens zwanger is, of is bevallen... maar ja, iemand met een miskraam herken je natuurlijk ook niet aan de buitenkant. Wat ik trouwens ook vaak heb, als ik het iemand vertel, dat diegene of zelf, of iemand dichtbij in zijn/haar omgeving heeft, die het ook heeft meegemaakt... en dat geeft ook op een bepaalde manier wel troost
onze gyn vertelde ook het verhaal om tot na de eerste menstruatie te wachten omdat daarvoor de kans op een miskraam groter zou zijn... Op andere plekken kom je weer andere meningen tegen... we vinden het dus zelf ook heel moeilijk hoe we hier mee moeten omgaan... In principe kan een maandje wachten natuurlijk geen kwaad, maar je wilt natuurlijk erg graag. Daarnaast hoor je natuurlijk ook veel verhalen over dat je juist (als je zoiets net achter de rug hebt) een grotere kans maakt om meteen zwanger te worden. Maar ja wat is wijsheid... je wilt natuurlijkook niet weer een klap moeten verwerken.