Troosten, laten huilen en inbakeren. Advies gevraagd!

Ik zal het wel weer niet mogen zeggen (want zodra ik dit zeg krijg ik meteen iedereen over me heen) maar ik ben tegen laten huilen en inbakeren. Om de zoveelste nutteloze discussie te voorkomen kun je me misschien beter een pb sturen als je wil weten waarom ik tegen laten huilen en inbakeren ben.
Ik zeg dus: troosten en erbij blijven tot hij slaapt of lekker bij je houden en accepteren dat hij er nog niet aan toe is om in een eigen bedje te slapen. Mijn ervaring (zo gedaan met 3 van mijn 4 kinderen) is dat het slapen in eigen bedje vanzelf komt als ze daaraan toe zijn.

 

Hij is nog maar vijf weken en natuurlijk vind hij het bij jou het fijnst. Wij hebben de kleine ook tussen ons in op een voedingskussenrol. Op onze buik ook wel, maar dan wel rechtop en niet in slaap vallen. Overdag is het heel fijn om hem in een draagdoek of slappe zak bij je te dragen, dan heb je ook je handen wat vrij. Op deze leeftijd huilen ze meestal nog omdat ze iets nodig hebben, het is echt nog geen manipulatie. Een x aantal keer wakker zijn met 5 weken is heel normaal hoor.

 

Hier een herkenbare situatie. Mijn dochter is ook 5 weken en tot aan afgelopen woensdag wilde ze alleen maar op mij of mijn man slapen. Ik nam haar mee in bed en liet haar boven op mij slapen. Als ik even wilde plassen of douchen en ik legde haar even neer dan was het huilen geblazen. Als ik haar in het wiegje legde sliep ze niet goed in of werd na 30 min al wakker. Dit resulteerde in een mama die steeds vermoeiender werd. Ik heb een co sleeper gehuurd, is voor jou niet van toepassing want ik lees dat jouw kleine in de nacht wel in eigen bedje slaapt. Ik heb een doorverwijzing naar een kinderarts gekregen en onder begeleiding van dit ziekenhuis ben ik gebruik gaan maken van een Puck a baby en ik heb ook de pacco inbakerdoek. Vanuit het ziekenhuis een consult hoe in te bakenen, wanneer wel en niet etc. Ik durf het bijna niet te zeggen maar mijn dochter slaapt sinds zaterdag in de Co sleeper en slaapt nu voor de tweede dag langer dan 45 min....ik gebruik de Puck a baby het meest

 

O ja, inbakeren (maar wel losjes in puckababy zak) hebben wij wel een paar weken bij onze dochter gedaan omdat zij voortdurend wakker schrok en met haar armpjes zwaaide waarbij ze daarna dan weer moeilijk in slaap kwam. Dat was echt wel 30 keer per nacht dus kreeg ze zelf geen slaap. Het klinkt niet alsof jouw zoontje daar last van heeft. Zijn er ook weer zo snel als het kon mee gestopt.

 

Het belangrijkste is dat jij je eigen gevoel hierin volgt.
Hier heeft het juist veel rust gegeven toen ik mijn dochter ben gaan inbakeren (paccodoek) en op haar eigen kamertje ben gaan leggen.
Mijn dochter heeft het vanaf geboorte af aan nodig, om eventjes te huilen voordat ze gaat slapen.
Als ik haar troostte of ik bleef bij haar dan werd het alleen maar erger, eventjes huilen heeft zij gewoon nodig om haar rust te kunnen vinden en de dag te verwerken.
Dit doet ze nog steeds.
Ze was van geboorte af aan ook erg onrustig, wapperde met haar handjes en kon ook niet zo goed de slaap vatten.
Ik ben toen gaan inbakeren en ik kreeg er een heel ander kindje voor terug.
Ze viel zelfs meteen in slaap zodra ik haar in de doek wikkelde.

Ieder kind is verschillend en heeft een andere manier van aanpak nodig, daarom is het erg belangrijk dat je goed naar je kindje kijkt en ziet wat hij nodig heeft.
Volg je moederinstinct!

 

Als mijn dochter huilt ga ik naar haar toe. Aai haar, geef haar kusjes etc, gaat het huilen door dan haal ik haar uit het bedje om haar te troosten. Valt ze weer in slaap dan leg ik haar voorlopig nog even terug. Maar dit is omdat ik nu even de rust en regelmaat zoveel als kan erin wil brengen.

 

Wij hebben onze zoon vanaf 6 weken ingebakerd in de pacco. Ik heb het eerst uitgesteld, omdat het me zielig leek. Maar ik had het veel eerder moeten doen. Sommige kindjes hebben het gewoon nodig. Wij kregen er een heel ander kind voor terug. Kwamen met hem in een mooi ritme. Kwamen allemaal tot rust, waardoor we meer konden genieten. Dan kom je dus in de opwaartse spiraal ipv de neerwaartse.
Als ik nu foto's en filmpjes zie van die eerste weken dan breekt gewoon mijn hart. Hij was zo oververmoeid. Dat was pas zielig.
Ik liet mijn zoon niet lang huilen in de pacco. Eigenlijk huilde hij nooit in de doek. Hij ontspande daarin. Ik heb we geen spijt van en zou het bij een volgende, mocht het nodig zijn weer doen. Wij waren er met 14 weken vanaf.

 

Ik ben het juist helemaal met je eens. Kan mijn ventje ook niet laten huilen. En bij inbakeren heb ik gewoon geen fijn gevoel. CB gaf dit wel als advies, omdat zoontje best onrustig is en veel met zijn armpjes wappert in bedje. Ik heb toen meteen gezegd dat dat voor mij geen optie is.

Mijn oplossing was dragen en op schoot. Maar dat is natuurlijk geen blijvende oplossing, omdat je zelf ook weleens wil slapen. Nu leggen we hem wakker in bed en blijven bij hem tot hij slaapt. Soms is het voldoende om alleen maar even het tutje te geven. Soms lig ik wel een uur naast hem met mijn hand in de wieg tegen zijn wang. Of ik houd zijn handjes vast als hij erg onrustig is.

 

Het gaat over, deze periode. Uiteindelijk kunnen ze echt wel een keer in hun eigen bedje slapen. En tot die tijd ging ik altijd voor de makkelijkste weg. Het kost mij en mijn kind veel meer energie om de strijd aan te gaan rondom slapen. Bovendien wil ik haar niet laten huilen. Dus lukte het, dan lukte het, zo niet, dan niet. En dan sliep ze wel in de doek, op schoot, in de wagen. Ze had me nodig. Dus ja, ik geloof absoluut dat je kindje gewoon lekker papa en mama wil. En samen slapen kan zeker wel veilig. En anders inderdaad kijken of een co-sleeper iets voor jullie is.

Een kindje heeft 9 maanden lang mama om zich heen gehad. Mama haar hart, mama haar stem. Dan is slechts 5 weken daarna echt heel kort om daar al zonder te kunnen . Dan kan je inbakeren, maar je kunt dus die geborgenheid ook zelf bieden. Wij hebben de puckababy overigens wel gebruikt, toen ze nog in haar wiegje naast ons sliep. Die gebruikte we 's nachts, omdat mijn man de eerste paar weken het echt te eng vond, haar tussen ons in. Overigens bleek mijn dochter ook een buikslaper, dutjes in bed deed ze vanaf het begin al op haar buikje, ook in de box en kinderwagen trouwens.

 

Ik ben tegen laten huilen.
Inbakeren heb ik bij mijn oudste gedaan, maar als ik had geweten wat ik nu weet had ik dat waarschijnlijk niet gedaan (of misschien uiteindelijk wel, wie zal het zeggen). Ik ben niet per definitie tegen inbakeren, alleen vaak heb je weer zoveel last met uitbakeren.

Vaak is het zo dat als ze bij jou in slaap vallen en je legt ze in bed worden ze wakker omdat het bedje 'koud' is en niet naar jou ruikt. Je kunt proberen het bedje voor te verwarmen met een kruik (wel weer weghalen als je je kindje erin legt) en een hydrofielluier bij je dragen en vervolgens in bed leggen.

Soms is accepteren ook een sleutelwoord. Accepteer hoe het nu is en kijk wat de toekomst brengt. Meestal lpgaan baby's op den duur goed in hun bedje slapen. Zeker als dit nu al regelmatig gebeurd.

Een draagdoek kan een uitkomst zijn.

 

Hoi Roos,
Er zit nog wel wat tussen laten huilen en kindje bij je houden.
Namelijk: nuance en timing. Je kunt zelf kiezen of je daar inbakeren als hulpmiddel aan toevoegt.

Een gezonde en uitgeruste baby van 5 weken kan van nature maximaal 60 min. wakker zijn, inclusief voeding, verschonen, boertje etc. Die tijd is zo om. Een baby die doorgaans een kwartier drinkt (lees: effectief en voldoende) blijft daarna graag bij 1 van zijn ouders. Knuffelen, boertje, interactie, schone luier.

Wat bedoel ik met timing? Zodra je kindje vermoeidheidssignalen laat zien is dat het moment waarop hij het beste in zijn bedje gelegd kan worden.

Zie mijn artikel over lichaamstaal >>
Bekijk zeker ook het filmpje van die baby van 3 weken, dan zie je hoe subtiel vermoeidheid begint.
Als je baby moeite heeft om echt weg te zakken in een diepere slaap, dan kun je daar inbakeren voor toepassen. Dat geeft hem de geborgenheid van de baarmoeder of een paar stevige armen om hem heen. Geen last van maaiende armpjes of een schrikreflex.

Het is trouwens niet zo vreemd dat je kindje op deze leeftijd wel goed in de avond/nacht slaapt. Zeker niet als hij overdag weinig slaapt, dan valt hij ’s avonds als een blok in slaap, op de een of andere manier kan hij dan ‘loslaten’ dat zie je wel vaker. Het is niet gezegd dat dit ook zo blijft. Sommige baby’s die het overdag niet lukt om uitgerust te raken gaan op den duur ook ’s nachts weer ‘spoken’. Maar van te voren kun je dat voor individuele baby’s niet voorspellen omdat dat van meerdere factoren afhangt.

En ik ben het met de anderen eens: doe wat voor goed voelt. Er is geen grens die voor alle baby’s en alle ouders geldt.
Misschien vind je dit blog over ‘Kampen’ ook interessant om te lezen. Succes met het vinden van jouw weg!

 

Dat gaat meestal gewoon vanzelf.
Als hij bij jou wel rustig is, zou ik voor overdag lekker een draagdoek nemen en 's nachts vooral wat afwisselen met je man. Gaat vanzelf over

 

Mijn kindje is nu 3,5 week. Wegleggen na een voeding (na een minuut of 10/15 geknuffeld te hebben) is soms ook een probleem.
Ik haal hem er niet direct uit. Probeer hem eerst in zijn wiegje te troosten, door zijn wang te aaien, te praten tegen hem, zijn speentje te geven en op zijn plaats te houden. Soms moet ik heel even zijn armpjes vasthouden omdat die dan alle kanten op zwaaien en zijn speentje er weer uitvliegt hierdoor.
Meestal is dit voldoende en kan hij weer verder slapen.
Als hij overstuur raakt dan haal ik hem eruit. Meestal heeft hij dan gewoon weer honger (soms na anderhalf of twee uur al). Na zijn voeding begint alles weer opnieuw.

Ik heb twee Pacco inbakerzakken. Als het hem niet lukt om 's nachts te slapen doordat hij heel erg onrustig is dan doe ik hem in zijn Pacco. Meestal gaat hij er 's morgens vroeg al weer uit.
De afgelopen nacht had hij hem wel nodig, de twee nachten ervoor weer niet. Ik bekijk het echt per nacht.

Maar ik ben zeker tegen laten huilen (en dan bedoel ik overstuur huilen, niet een beetje liggen jengelen).

 

Ik heb ingebakerd op advies van het cb en dochter en ik vonden het zeer fijn. Oke het ziet er zielig uit, maar dochter bleef eerst maar wapperen met haar handjes en sloeg zichzelf wakker. En dan is oververmoeidheid zieliger. Tuurlijk nam ik haar ook weleens op schoot, maar in bed kon ze veel langer slapen. Hierbij ben ik veel rust en regelmaat gaan brengen. Dus de eerste weken meestal thuis gebleven en heb ik haar telkens wakker op bed gelegd na een uur wakker te zijn geweest. Natuurlijk wel 1 x per dag lekker wandelen, maar niet vaak op bezoek geweest bij anderen. Mijn dochter was anders snel van streek omdat ze dan te lang wakker was geweest (dit zal per kind wel verschillen). Als ze huilde bleef ik haar hoofdje aaien, totdat ze rustig werd en in slaap viel. Maar meestal viel ze vanzelf in slaap. ik had ook de pacco doek, erg handig met klittenband. Na 4 maanden ben ik overdag gaan afbouwen (in een gewone slaapzak geslapen) en dat ging eigenlijk hardstikke goed. Toen ook 's nachts.
De eerste weken van een baby zijn best pittig hoor. Hier had mijn dochter nog veel huiluurtjes 's avonds ivm krampjes. Natuurlijk nam ik haar dan bij me. Maar ik ben erg blij met de inbakerdoek geweest.

 

Je zou er bijna een schuldgevoel van krijgen dat je als moeder zijnde je kindje niet steeds op schoot of in een draagzak in slaap wilt laten vallen. Tuurlijk als mijn moppie niet wilt slapen dan haal ik haar eruit, neem haar op schoot, ga wandelen of gebruik de draagzak. Maar ik merk aan mezelf dat ik ook op moet laden, bij moet slapen. Ik wordt er geen leukere mama op door nog vermoeider te raken. Maar waarschijnlijk zorgen hormonen en onzekerheid er bij mij voor dat ik dan ineens ga twijfelen aan mezelf

 

Wij hadden precies hetzelfde: snachts ging prima, overdag een drama. Inbakeren werkt bij ons wel, maar hebben we maar vrij kort kunnen doen omdat hij al snel ging draaien. Wat je zegt over bang zijn dat je het zo in de hand werkt is maar al te herkenbaar, maarrr, goed nieuws! Na 4,5 maand van bij ons liggen, buiten wandelen, slapen in de draagzak enz enz vond hij van de ene op de andere dag zijn bedje ineens siper fijn! Tot op de dag van vandaag geen problemen meer gehad, sterker nog, hij slaapt overdag gerust 2 uur achter elkaar (mag ook wel, na zo'n zware start)

 

mijn eerste kindje kon overdag uren ontroostbaar huilen zonder in slaap te vallen, ook als hij bij mij was en op schoot geknuffeld werd of in een doek zat. Bij hem ben ik wel begonnen met inbakeren, omdat ik gewoon niks anders meer wist. Het hielp een paar dagen heel goed, toen nog een paar weken een beetje en daarna was het effect weer verdwenen… toen ben ik ook meteen gestopt.

Nu mijn tweede kindje is veel rustiger.. hij heeft wel afentoe een huiluurtje en kan wel een paar uur achter elkaar dan wakker zijn. Maar hij is altijd rustig en zoet bij mama. Ik ga hem niet inbakeren, ik vind het geweldig als hij gewoon rustig wordt van knuffelen met mama, liever dat dan rustig worden van inbakeren.

 

Ik ken je probleem. Inbakeren werd ze hier alleen maar heel boos van en was het nog harder huilen.
Sinds een week slaapt ze nu op zichzelf.
Maar heeft tot zeker 5 weken op mij geslapen.
Wij leggen haar nu boven in haar bedje, dat is stiller en rustiger dan beneden. Soms is het even huilen maar ik merk wel aan het huiltje of het serieus zwaar verdriet is of even mekkeren om in slaap te vallen.
Vaak huilt ze een kwartiertje af en aan wat.. ik merk dat ze dat nodig heeft om in slaap te vallen.

Ook heel ze wel eens een huiluurtje ( lees uren )
dan leg ik haar ook even in bed soms, gewoon omdat ze dan ontroostbaar is. En ik merk dat knuffelen en dragen haar nog meer prikkels geeft.
Succes ermee! Ik dacht mijn kind slaapt nu for ever op me maar dat valt mee!

Sterkte!